Cytaty na temat kuria (26 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Z jednej strony jest to przygoda, ponieważ kraje i kontynenty są tak różnorodne… Pod tym względem można mówić o pewnej przygodzie, bo człowiek wchodzi w dany kraj, daną kulturę, poznaje ją, spotyka się z ludźmi, z pewną problematyką, z historią danego kraju i jego mieszkańców. Z drugiej strony mamy konkretną pracę do wykonania i jest to służba. Ojciec Święty chce mieć swojego przedstawiciela w danym kraju, który będzie uosabiał jego troskę o tenże Kościół. Musi mieć kogoś – pewną grupę osób – nuncjusza, jego współpracowników – którzy będą skracać odległość fizyczną, jaka dzieli Kościół w Paragwaju, Turcji, czy w Stanach Zjednoczonych, od Ojca Świętego, od Kurii Rzymskiej. Taka jest najprostsza teologia posługi nuncjusza i dyplomatów Stolicy Świętej.”

Marek Solczyński (1961)

Źródło: wywiad dla Radia Watykańskiego http://www.srm.gniezno.opoka.org.pl/pl/varia/2012/styczen/radio_watykanskie_abp_marek_solczynski_o_posludze_nuncjusza_w_gruzji.html, za: srm.gniezno.opoka.org.pl

O historii , O odległości

„Głównym znakiem bliskiego upadku chrześcijaństwa jest ta okoliczność, że ludy najbliżej stolicy chrześcijaństwa żyjące, najbardziej cnót chrześcijańskich są pozbawione. Gorszące przykłady Kurii rzymskiej stały się powodem, że lud włoski wyzuł się wszelkich pobożniejszych zasad i wszelkie prawie postradał uczucia religijne. Kościół i duchowieństwo najwięcej zawiniło, że my, Włosi, staliśmy się niedowiarkami i rozpustnikami.”

Niccolò Machiavelli (1469–1527) włoski pisarz, historyk i dyplomata

Niccolo napisał słynnego Księcia, którego postać tytułowa zainspirowana była osobą Cesare Borgii, syna papieża Aleksandra VI, brata Lucrezii, wł. polityka, kardynała, księcia Romanii.
Źródło: J.H. Merle d’Aubigne Historia Reformacji XVI w, tom 1, s. 146.

O ludziach , O emocjach , O historii

„Mam nadzieję. że stosowne dekrety już są w kurii przemyskiej przygotowywane. Ale jeśli tak nie jest – to trzeba powiedzieć jasno: metropolita przemyski bierze na siebie odpowiedzialność za kolejne ofiary tylawskiego proboszcza, staje się współwinnym tego, że – skrzywdzone dzieci, oczernieni bohaterowie tej miejscowości – dostali jasny sygnał: wasze dobro, wasz rozwój, wasza normalność nie są ważne; liczy się tylko dobre imię, wygoda i spokój duchownego i jego przełożonych. Takie myślenie jest zdradą Ewangelii. Biskup, dla którego dobro zbrodniarza w sutannie jest istotniejsze niż dobro dzieci – bierze na siebie grzech „zgorszenia maluczkich”, a przecież lepiej byłoby mu przywiązać sobie kamień młyński do szyi. Mam nadzieję, że to co napisałem jest przedwczesne. Wciąż liczę na to, że arcybiskup Michalik zachowa twarz i dotrzyma słowa danego przed rokiem, że z załatwieniem sprawy, czeka na wyrok. Jeśli jednak nie – to mam nadzieję, że zainterweniuje Stolica Apostolska i złoży z urzędu człowieka, który, w takiej sytuacji, nie powinien być metropolitą…”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Skandal tolerowania zła, ekumenizm.pl, 1 lipca 2004 http://www.ekumenizm.pl/content/article/20040629112259556.htm

O dzieciach , O zdradzie , O myślach , O czekaniu

„Kuria jest labiryntem. Mechanizmem z setką, tysiącem niewiadomych.”

Tadeusz Breza (1905–1970)

Postać: ks. de Vos do bohatera powieści
Urząd (1960)
Źródło: s. 176

„Wydawanie publicznych pieniędzy, czyli pieniędzy, które idą m. in. z moich podatków, na szerzenie zideologizowanej ciemnoty uważam za skandal. Brauna należy odciąć od publicznych pieniędzy, które zużywa na produkowanie kolejnych publicznych skandali. To niepojęte, jakim cudem większość jego filmów – nierzetelnych, tendencyjnych, z tezą – finansowała lub współfinansowała Telewizja Polska. I na swojej antenie je emitowała. (…) I jeszcze jedno: gdy Braun spotwarzył prof. Jana Miodka, zarzucając mu współpracę z SB, językoznawca podał go do sądu i wygrał. Tak samo z Braunem, który to samo zarzucił arcybiskupowi Życińskiemu, powinny postąpić: władze KUL-u, kuria w Lublinie i episkopat Polski.”

Grzegorz Braun (1967) polski reżyser i scenarzysta

Autorka: Aleksandra Klich, Grzegorz Braun - kibol finansowany z pieniędzy podatników, wyborcza.pl, 15 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,90913,9599854,Grzegorz_Braun___kibol_finansowany_z_pieniedzy_podatnikow.html#ixzz1MRlYhFkP

O współpracy

„Obrzęd ten sam w sobie nie wykłada katolickiej wiary w sposób tak klarowny, jak dawne ordo Missae, a w konsekwencji może sprzyjać herezji. Jednakże nie wiem, komu należałoby to przypisać, ani nie wiem, czy papież jest za to odpowiedzialny. Co najbardziej zdumiewa to fakt, że ordo Missae o posmaku protestanckim, a zatem promujące herezje, mogło zostać ogłoszone przez Kurię Rzymską.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

o nowej mszy.
Źródło: Mgr Lefebvre et le Saint-Office, „Itineraires”, 233, maj 1979, s. 146–147.

O wierze

„Benedykt, jeden z najmniej popularnych papieży ostatnich czasów, postanowił odejść, ponieważ jego wizja władzy watykańskiej – mocno scentralizowanej i autorytarnej – nie spotkała się z dostatecznym poparciem nie tylko kościoła powszechnego, ale nawet jego najbliższego otoczenia, czyli rzymskiej kurii. To nie przypadek, że na kilka dni przed ogłoszeniem abdykacji ważna postać kurii, kardynał Paglia, wystąpił z orędziem na rzecz związków partnerskich, popierającym nowe ustawy w Wielkiej Brytanii i Francji, a tym samym wprost wymierzonym przeciw konsekwentnie antygejowskiej polityce samego Benedykta.”

Benedykt XVI (1927) papież

Autorka: Agata Bielik-Robson, Ojciec odchodzi, krytykapolityczna.pl, 24 lutego 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20130224/ojciec-odchodzi

O odejściu

„Wmówiłem kiedyś znajomej, że jestem księdzem, spędzając urlop z trzema babkami. Mieszkaliśmy w przesympatycznej chatce pod Poznaniem. Tak się złożyło, że nie byliśmy tam jedyni. W przeciwległym obozie odpoczywała paczka znajomych. Jedna z dziewcząt zapytała mnie kim jestem z zawodu. Odpowiedziałem, że księdzem. Żartujesz sobie – powiedziała – pokaż dowód. Odparłem, że w dowodzie tego nie znajdzie. Zaczęła więc wypytywać o dziewczyny, które były tam ze mną. Poinformowałem więc, że to dziewczęta, które należą do parafialnego kółka różańcowego. Ale to nie koniec: graliśmy wtedy sztukę w kościołach i tak się szczęśliwie złożyło, że miałem przy sobie pisma zatwierdzające z kurii, w których podpisany był m. in. arcybiskup. Do końca wakacji mówiła do mnie proszę księdza.”

Mirosław Neinert (1959) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 1 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niezary.htm

O dziewczynach , O wakacjach

„Stary dowcip z kręgów Kurii Rzymskiej mówi, że kandydat do aureoli oprócz posiadania CV pełnego cnót, powinien spełniać jeszcze dwa warunki. Po pierwsze – nie żyć, bo nikt żywy nie wytrzymałby wieloletniej procedury wynoszenia na ołtarze. Po drugie – wykazać się cudem.”

Szymon Hołownia (1976) polski dziennikarz

Cytaty z książek, Kościół dla średnio zaawansowanych (2004)
Źródło: Fabryka świętych

„Myśmy opisywali historię, kiedy jeden z oddziałów Caritasu dostając dary – takie, co wieczór nie sprzedane: i delikatesy, i jakieś chleby, które tracą świeżość następnego dnia – to wpierw zaopatrywał kuchnię kurii, potem zaopatrywał gospodarstwo rolne kierownika tego Caritasu, gdzie świnie to żarły. A w trzeciej kolejności, to czego nie chciał biskup i świnie, szło dla tych ubogich. No więc, to są takie sygnały, że istnieje dysproporcja, dysonans między tym, co Kościół głosi, a tym jak traktuje swoich podopiecznych, a także swoich funkcjonariuszy.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: Urban: Dlaczego 0,3? Odpis na Kościół powinien być większy, tokfm.pl, 19 marca 2012 http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,102433,11370579,Urban__Dlaczego_0_3__Odpis_na_Kosciol_powinien_byc.html

O historii

„Ujęcie takie byłoby zgubne. Byłoby obrażające dla kurii, która jest organizmem harmonijnym, gdzie jeden człon, choćby nie wiem jak ważny, nie może drugiemu przeczyć.”

Tadeusz Breza (1905–1970)

Postać: mec. Campilli
Urząd (1960)
Źródło: s. 250

„Kościół Rzymski taką teraz gorączkową chciwością zapałał i tak jawna pożądliwość go ogarnęła, że nie wystarczają mu dobra kościelne, nie waha się obdzierać cesarzy, królów i książąt świeckich z ich dziedzictwa, każąc im płacić podatki. Król Anglii jest dla siebie przykładem w tym względzie, bo Kościół tak długo trzymał pod klątwą jego ojca, króla Jana bez Ziemi, aż zmusił go oraz ludność jego kraju do płacenia podatków (…) Pomijam symonię, te najróżniejsze i od zarania dziejów niesłychane szantaże, których nieustannie dokonują kuria i papież wobec osób duchownych, jawną i ukrytą spekulację, czym (…) zatruwają cały świat. Ale na ustach mają ci nienasyceni krwiopijcy słowa słodsze niż miód i gładsze niż oliwa, mówiąc że kuria rzymska jest naszą matką i karmicielką, gdy tymczasem jest raczej źródłem i podporą wszelkiego zła.”

Fryderyk II Hohenstauf (1194–1250) cesarz niemiecki

fragment listu wysłanego 5 grudnia 1227 r. do Henryka III, króla Anglii.
Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

O świecie , O matce

„Gdy człowiek, jak papież Franciszek, wsłucha się w ból i rozpacz, to później nie opowiada banialuków o szlachetności cierpienia matce, która urodziła nieuleczalnie chore dziecko. Gdyby biskupi przyjechali tutaj i posłuchali, o czym mówią młodzi, pewnie uszy by im zwiędły, ale dowiedzieliby się czegoś, czego nie usłyszą w kuriach. Ale czemu się dziwić, skoro organizatorami Światowych Dni Młodzieży są ludzie dobrze po siedemdziesiątce.”

Wojciech Lemański (1960) polski ksiądz

na Przystanku Woodstock.
Źródło: Agata Żrałko, Jezus przyjąłby od Owsiaka zaproszenie na Woodstock, „Gazeta Wyborcza”, 2–3 sierpnia 2014

O bólu , O dzieciach , O ludziach , O młodzieży

„Moja praca zasadnicza jako sekretarza ograniczała się do pracy kancelaryjnej. Przyjmowałem korespondencję, dokumenty, które przychodziły z Sekretariatu Stanu (Kurii Rzymskiej) i przygotowywałem je do wglądu Ojcu Świętemu. Uczestniczyłem w zapraszaniu gości na Msze święte poranne do kaplicy prywatnej Ojca Świętego i w jej przygotowaniu. Często też towarzyszyłem Ojcu Świętemu podczas audiencji prywatnych i w czasie jego pielgrzymek. Przez pewien czas w wolnych chwilach czytałem Ojcu Świętemu różne książki. Załatwiałem codzienne bieżące sprawy związane z prowadzeniem domu, kancelarii prywatnej itp.”

Mieczysław Mokrzycki (1961) polski arcybiskup

o współpracy z Janem Pawłem II.
Źródło: Jan Paweł II wiele mnie nauczył, gloskarmelu.pl, 6/2008 http://www.gloskarmelu.pl/artykuly/pokaz/37/jan-pawel-ii-wiele-mnie-nauczyl

O książkach , O domu , O czasie , O czytaniu

„Księża nie wierzą kuriom. Gdy tam pójdą pieniądze, zapadają się w czarną dziurę.”

Wojciech Lemański (1960) polski ksiądz

Źródło: rozmowa Katarzyny Wiśniewskiej, Nie boję się niczego poza grzechem, „Gazeta Wyborcza”, 31 marca-1 kwietnia 2012

O pieniądzach

„Stanowisko Krakowskiej Kurii mi się nie podoba. Skoro Jezus naucza, że prawda nas wyzwoli, to należy tej prawdzie dać dojść do głosu – ujawnić całe archiwa IPN.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: http://cejrowski.com/dziennik/index. php? id=56211813&subpage=9&show_all=

O prawdzie

„Watykan. Watykańskie tajemnice, muzea, finanse, lochy, dymy z watykańskiego komina. To jedno najbardziej tajemniczych miejsc na świecie – kto wie, może najbardziej fascynujące. Nie chodzi o to, że tajemnice, które skrywa, są podwójnie strzeżone, nie stanowią też one jakiegoś szczególnego zagrożenia dla naszej planety. Stolica Kościoła katolickiego to jednak wyjątkowy przypadek w skali świata: nigdy nie przystała na reguły panujące w świecie rządzonym przez media. Badań na temat Watykanu nie da się prowadzić tak, jak to się robi w odniesieniu Białego Domu czy nawet do Kremla. Z mieszkającymi tam osobami nie umawia się telefonicznie. A chociaż doskonale funkcjonujące biuro prasowe przekazuje dziennikarzom informacje na temat działalności Ojca Świętego, reorganizacji Kurii i ważnych decyzji podejmowanych przez poszczególne dykasterie, Państwo Watykańskie nigdy nie ogłosiło u siebie głasnosti: jawność nie jest tam zasadą i być może nigdy nią nie będzie.”

Bernard Lecomte (1949) dziennikarz, pisarz i wydawca

Źródło: Tajemnice Watykanu, Wydawnictwo Znak, Kraków 2010, ISBN 9788324013890, tłum. Michał Romanek, s. 9.

O tajemnicy , O domu , O decyzjach

„Tak jak nie przewietrzana była piwnica w kurii, tak zatęchłym rezerwatem wstecznictwa była siedziba kurii krakowskiej. Podziemia kurii nie przypadkiem stały się meliną dla przechowania mienia znienawidzonych przez naród, zdetronizowanych jaśniepanów dziedziców, hrabiów i książąt targowiczan, odwiecznych wyzyskiwaczy ludu.”

Stanisław Zarakowski (1907–1998) naczelny prokurator wojskowy, generał brygady WP zdegradowany do stopnia szeregowego

mowa oskarżycielska przeciwko ordynariuszowi kieleckiemu, biskupowi Czesławowi Kaczmarkowi w 1953 roku.

O ludziach

„Gdzież jest teraz blask Babilonu? Gdzież jest straszliwyNabuchodonozor i moc Dariusza, i ów Cyrus wielki? Zniknęli niby koła obracane siłą. Sława ich pozostała i rośnie, lecz oni obrócili się w proch. Gdzież jest kuria Juliańska, gdzie Juliańska procesja? Przeminęła, Cezarze! A byłeś najgroźniejszy, najpotężniejszy, na świecie całym. Gdzież są Mariusz i Fabrycjusz, któremu złoto było obce? Gdzież jest zaszczytna śmierć i wiekopomny czyn Paulusa? Gdzież jest boski głos Filipik, gdzie niebiański głos Cycerona? Gdzież jest przychylność Katona dla obywateli i jego gniew na rebeliantów? Gdzie jest Regulus? I gdzie Romulus albo gdzie Remus? Wczorajsza róża istnieje tylko z imienia, imiona tylko puste zostały.”

Bernard z Morlay De contemptu mundi

Źródło: De contemptu mundi (1140), tłum. Tadeusz Brzostowski

O śmierci , O sile , O gniewie

„Temu, który wyzwolił świat rzymski, odbudował świątynie, ożywił kurie miejskie i państwo, wyniszczył barbarzyńców, panu naszemu Julianowi, zawsze Augustowi, najświetniejszemu zwycięzcy Alamanów, Franków, Sarmatów, najwyższemu kapłanowi, ojcu ojczyzny.”

Julian Apostata (331–363) cesarz rzymski

Romani orbis liberatori, templorum restauratori, curiarum et rei publicae recreatori, barbarorum extinctori, domino nostro Juliano perpetuo Augusto, Alamannico maximo, Francico maximo, Sarmatico maximo, pontyfici maximo, patri patriae. (łac.)
napis na kolumnie podtrzymującej posąg Juliana.
O Julianie Apostacie
Źródło: L’Année épigraphique, 1969/70, 631

O świecie , O ojczyźnie

„Apostata może wrócić do wiary, odpowiedź w tej sprawie wydaje kuria. Taka osoba musi w obecności świadków złożyć katolickie wyznanie wiary. Nie jest to specjalnie skomplikowane, wymaga jedynie oficjalnego wystąpienia z taką wolą.”

Roman Kneblewski (1952)

Źródło: Łukasz Karpiel, Nie zamykajmy sobie drogi do zbawienia http://www.pch24.pl/nie-zamykajmy-sobie-drogi-do-zbawienia,2453,i.html, pch24.pl, 11 maja 2012.

O wierze

„Gdy widziałem, iż zawiodły wszelkie możliwe i dostępne formy oraz metody pracy, gdy przekładane Kurii Warszawskiej ewidentne dowody pozareligijnej działalności księdza Popiełuszki spotykały się z brakiem reakcji (…) zgodziłem się podjąć działania bezprawne. (…) Wydawało mi się, że czasem mniejsze zło jest potrzebne dla zapobieżenia większemu.”

Grzegorz Piotrowski (1951) oficer SB, zabójca ks. Popiełuszki

na swoim procesie w Toruniu w dniu 8 stycznia 1985.
Źródło: M. Bielska, I. Kowalska (oprac.), Proces o uprowadzenie i zabójstwo księdza Jerzego Popiełuszki, cz. 1: wyjaśnienia oskarżonych, Warszawa 1992.

O złu , O czasie

„Rychło doprowadziło to do gehenny polskich mieszkańców Wołynia i Podola, w której straciły życie setki tysięcy wymordowanych bestialsko ludzi, w tym wielu księży rzymskokatolickich. Nie bacząc na to, ich duchowni zwierzchnicy z lwowskiej Kurii Metropolitalnej wraz z arcybiskupem Bolesławem Twardowskim i biskupem Eugeniuszem Baziakiem na czele nieraz z narażeniem swego życia wizytowali duszpastersko nawet bardzo od Lwowa odległe parafie dla zorientowania się w ich aktualnym stanie i o tragicznych z reguły przejściach.”

Witold Szolginia (1923–1996) polski architekt, autor książek o Lwowie

o biskupie Eugeniuszu Baziaku w czasie mordów na Polakach na Wołyniu i Podolu w Tamtym Lwowie.
Źródło: Wielcy zapomniani. Ks. abp metropolita Eugeniusz Baziak – arcypasterz wygnaniec http://www.lwow.com.pl/naszdziennik/baziak.html, lwow.com.pl

O ludziach , O czasie , O życiu , Odległy

„Straszny i znakomity film Sekielskiego, który pokazuje rozmiary pedofilii w polskim Kościele. Zadowolonych z siebie biskupów, sprawców butnych lub bagatelizujących, obstawę z sekretarzy, zakonnic, kleryków, którzy wszystko starają się ukrywać i wysłaniać. Ogromny system, idący od Watykanu i kardynałów, przez episkopat i kurie, aż po szeregowych wiernych, którzy sami posyłają dzieci w ręce zwyrodnialców.”

Jacek Dehnel (1980) poeta polski

o filmie Tylko nie mów nikomu.
Inne wypowiedzi
Źródło: „Straszny i znakomity”. Ludzie kultury o filmie „Nie mów nikomu” Tomasza Sekielskiego https://kultura.onet.pl/film/wiadomosci/straszny-i-znakomity-ludzie-kultury-o-filmie-nie-mow-nikomu-tomasza-sekielskiego/jvv6zv5, onet.pl, 11 maja 2019.

O dzieciach , O pewności siebie

„Dziękujemy Bogu za Klątwę, tęczę na Zbawiksie, za Golgota Picnic i wylanie prof. Chazana, i usunięcie św. Zofii z nazwy szpitala i… mniejsza o to wszystko. Rozumiem, że HGW dawała jakąś kasę na kurię?”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

nawiązanie do podziękowań kierowanych przez kard. Kazimierza Nycza pod adresem Hanny Gronkiewicz-Waltz na zakończenie jej prezydentury Warszawy
Żródło: "Potrafi już tu na ziemi budować Królestwo Boże". Kard. Nycz dziękował za prezydenturę Gronkiewicz-Waltz https://dorzeczy.pl/kraj/85194/Potrafi-juz-tu-na-ziemi-budowac-Krolestwo-Boze-Kard-Nycz-dziekowal-za-prezydenture-Gronkiewicz-Waltz.html, dorzeczy.pl, 27 listopada 2018.

O Bogu

„Miałem specjalne obowiązki wobec swego rodzinnego kościoła. Zawsze myślałem o tym, tęskniłem, i mówiłem, że jak będzie możliwe, to na piechotę pójdę. Później mówiłem: no, na rowerze. A później dostałem samochód z kurii z Opola i przyjechałem tutaj. Tęsknota za rodzinnymi stronami nie była jedynym powodem mojej decyzji o wyjeździe. Nie chciałem się dać spisać na złom.”

Ludwik Rutyna (1917–2010) duchowny rzymskokatolicki

o wyjeździe na Kresy.
Źródło: Arkadiusz Oleksak: Ks. Ludwik Rutyna - kapłan, który łączył narody, religie i kultury..., s. 16 https://sbc.org.pl/Content/310832/1A.pdf

O decyzjach , O samochodach , O myślach , O myśleniu