Cytaty na temat komisariat

Zbiór cytatów na temat komisariat, zostać, zrobienie.

Cytaty na temat komisariat

„W stosunku do Żydów zasadniczo oczekuję tylko jednego – że zupełnie znikną (…). Ale co należy z nimi zrobić? Czy sądzicie, że zostaną oni osiedleni na Wschodzie we wsiach? (…) nie należy się tym kłopotać, nie potrzebujemy ich ani na Wschodzie, ani w Komisariacie Rzeszy, więc zlikwidujcie ich sami (…). Musimy unicestwić Żydów gdziekolwiek ich znajdziemy i gdzie tylko to jest możliwe.”

Hans Frank (1900–1946) nazista, gubernator Generalnego Gubernatorstwa

Źródło: przemówienie na posiedzeniu rządu Generalnego Gubernatorstwa, 16 grudnia 1941

„Komisariat. Poczekalnia ludzkiego nieszczęścia, występku. Scena kameralna różnych dramatów.”

Adam Bahdaj (1918–1985) polski pisarz

Źródło: Współczesna aforystyka polska, oprac. Joachim Glensk, Wydawn. Łódzkie, 1986.

„W Irlandii takie prawo jeszcze istnieje z XVII wieku, że jeśli facet jest złapany pijany na rowerze, jedzie na tym rowerze i jest pijany, że może zostać deportowany legalnie w trybie natychmiastowym do Australii (…). Więc w Irlandii jest mnóstwo tych cyklistów pijanych przed komisariatach.”

Kevin Aiston (1969) brytyjski prezenter telewizyjny i radiowy

Europa da się lubić
Źródło: odcinek 3, Granice wolności

O facetach , O wolności , O wieku

„Tabloidyzacja wizerunku to być może odpowiedź prezydenta i jego otoczenia na znudzenie Białorusinów człowiekiem, który już od 15 lat rządzi krajem. Dziś Łukaszenka jest wszechobecny – od tego, co dzisiaj zrobił dla narodu, zaczynają się zazwyczaj programy informacyjne. W gabinecie każdego urzędnika czy szefa państwowej firmy, dyrektora szkoły czy dowódcy komisariatu portret białoruskiego wodza wisi w najbardziej widocznym miejscu.”

Andrzej Poczobut (1973) białoruski dziennikarz polskiego pochodzenia

Źródło: Tak straszy białoruskie KGB, wyborcza.pl, 11 marca 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,7647292,Tak_rzadzi_Lukaszenka.html#ixzz1JIwP1k39

„Skoro tylko kot doprowadzony został do komisariatu, stwierdzono tam, że rzeczony obywatel intensywnie wonieje spirytusem, w związku z czym jego zeznań nie przyjęto za dobrą monetę. Tymczasem staruszka, dowiedziawszy się od sąsiadów, że jej kota przymknęli, popędziła do komisariatu i zdążyła na czas. Wystawiła kotu jak najpochlebniejsze świadectwo, zeznała, że zna go od pięciu lat, od małego kociaka, że ręczy za niego jak za samą siebie, udowodniła, że nigdy jeszcze się nie zdarzyło, by przyłapano go na czymś zdrożnym, oraz że nigdy nie wyjeżdżał do Moskwy. W Armawirze się urodził, tu się wychował, tu się kształcił w łowach na myszy.
Kot został uwolniony z więzów i zwrócony właścicielce, acz, co prawda, ciężko doświadczony przez los – przekonał się bowiem na własnej skórze, co to znaczy fałszywe posądzenie i oszczerstwo.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O losie , O kotach , O prawdzie , O czasie

„Nie widziałeś, że jest w samych gaciach? - powtórzył pirat.
-Zlitujcie się, Archibaldzie Archibaldowiczu – mówił, purpurowiejąc portier – co ja miałem zrobić? Sam rozumiem, na werandzie siedzą damy…
-Damy nic tu nie mają do rzeczy, damom jest to obojętne – odpowiedział pirat, dosłownie spopielając portiera oczyma. - Ale milicji to nie jest obojętne! Człowiek w bieliźnie może kroczyć ulicami Moskwy tylko w jednym wypadku, w tym mianowicie, kiedy towarzyszą mu milicjanci, i tylko w jednym kierunku – na komisariat!”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita