Cytaty na temat kamyk (13 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Łaska Trwa – jako słońce, jak wiatr,
Jak zieleń drobnych liści,
jak kamyk, który błyszczy
Na drodze pośród nas.”

Anna Pogonowska (1922–2005)

O słońcu

„Kim Jong Il, jest kamykiem, który uruchomi we wschodniej Azji lawinę.”

Madeleine Albright (1937–2022) amerykańska działaczka polityczna

Źródło: Atomowe szaleństwo. Rozmowa z Madeleine Albright byłą sekretarz stanu USA, „Wprost”, 26 stycznia 2003, s. 89, cyt. za: Waldemar Jan Dziak, Kim Jong Il, Wydawnictwo Trio, Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2004, s. 133.

O nauce , O szaleństwie

„Tylko tam, gdzie są groby i wielkie kurhany,
i aleje menhirów, i zwykłe kamyki,
i bryłki ochry dobre do barwienia
ciał albo ścian w przepastnych, ogromnych pieczarach,
tylko tam, gdzie jest człowiek wraz ze swoim strachem,
gdzie więzień własnej trwogi zostawia ślad w glinie,
tak i my kropkujemy wciąż kartki papieru,
aby wypełnić pustkę obrazem lub wierszem.
Tylko tam się spotyka człowiek ze swym bogiem.”

Anna Piwkowska (1963)

Źródło: Zakopią nas, zakopią, w proch rozsypią z tomu Farbiarka

O Bogu , O strachu , Obraz

„Adams otworzył drzwi i wszedł, nadal nie wierząc własnym oczom. Znalazł się w ogrodzie, ale niezwyczajnym. Ciekły w nim liczne strumienie. Jednak nie tworzyły błota, klucząc pośród równej, choć niestrzyżonej murawy, lecz ich dno zaścielał biały piasek lub drobne kamyki przypominające perły. Rosły tu przeróżne kwiaty, ale jakby zakomponowane: te wyżej, te pośrodku, te na samym dole. Roślinność formowała zielony dach nad głową, choć niewyraźnie zarysowany, bo wszystko ginęło w przyjemnej mgle. Było ciepło, lecz nie duszno jak w szklarniach. Adams podziwiał kompozycję kolorów kwiecia. To nie mogło być przypadkowe.
Nagle kwiaty zaczęły śpiewać. Wysokimi trelami, niemal umykającymi możliwościom ucha. Adams uważnie przyjrzał się kielichowi jednego z nich. Łatwo zrozumieć, dlaczego kwiat potrafił śpiewać: zmienione płatki formowały kanał dźwiękowy i zgrabną komorę rezonansową. Z pewnością ogrzane powietrze, unosząc się tędy, wydawało takie dźwięki.”

Marek S. Huberath książka Miasta pod Skałą

Źródło: Miasta pod Skałą

O śpiewie , O Kwiatach

„Potykamy się nie o góry, ale o kamyki.”

Aleksander Kumor

„Wsiąść do pociągu byle jakiego,
Nie dbać o bagaż,
Nie dbać o bilet,
Ściskając w ręku kamyk zielony,
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle.”

Magda Czapińska (1951) poetka polska, autorka tekstów piosenek

Źródło: Remedium

„Dobry cytat jest jak diament na palcu mądrego człowieka i jak kamyk w ręku głupca.”

Joseph Roux (1834–1905)

Une belle citation est un diamant au doigt de l’homme d’esprit et un caillou dans la main d’un sot. (fr.)
Źródło: Myśli, część 1, LXXIV, 1866

„Często wydaje nam się, że możemy zapanować nad swoim losem, że wybierając prostą i równą drogę, osiągniemy swój cel. W istocie okazuje się, że drobny na niej kamyk wywraca nam nasze życie, przewartościowuje je i nas samych.”

Ewa Kutryś (1950) polska reżyserka teatralna

Źródło: „Dziennik Polski”, 24 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/perlistys.htm

O życiu , O losie

„W rządzie i wojnie na nikogo nie liczy się: o jeden niedopatrzony kamyk można się przewrócić.”

Bolesław Prus książka Faraon

Faraon

O wojnie

„Są narody, które znają
W dziejach swoich każdy kamyk
Tak że mało o to dbają –
A my mamy – Białe Plamy.

Plam tych biel – historię naszą
Skupia w sobie, niby w lustrze:
Wizje czasów, które straszą,
Wizje – których się nie ustrzec.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Ballada o bieli, 1987

O historii

„Warto wsłuchiwać się w pozostawione nam przez Zbigniewa Herberta słowa, warto wydobyć z nich sens który – jakże często – stanowi przesłanie uniwersalne. Problemy bohaterów Herberta mogą dotyczyć nas wszystkich. Ostatecznie bowiem to my, czytelnicy, zastanawiamy się nad dylematami Pana Cogito, pytamy o to, czy musiał zginąć Hamlet, dociekamy, jak doskonałym stworzeniem jest kamyk.”

Agata Kornhauser-Duda (1972) polska germanistka i nauczycielka

o Zbigniewie Herbercie.
Źródło: List Pierwszej Damy do Uczestników XV Ogólnopolskiego Przeglądu Twórczości Zbigniewa Herberta Herbertiada, prezydent.pl, 17 września 2015 http://www.prezydent.pl/pierwsza-dama/wypowiedzi-pierwszej-damy/listy/art,4,list-pierwszej-damy-do-uczestnikow-xv-ogolnopolskiego-przegladu-tworczosci-zbigniewa-herberta-herbertiada.html

Sens

„Oto masz, drogi Maksie, dwie książki i kamyk. Zawsze starałem się znaleźć na Twoje urodziny coś, co wskutek swej obojętności nie zmieniałoby się, nie gubiło, nie psuło i nie mogło być zapomniane. A dumając potem miesiącami, znów nie widziałem innego ratunku, niż wysłać Ci książkę. Z książkami jest jednak utrapienie, z jednej strony są obojętne, a potem znów z drugiej o tyle bardziej interesujące, potem zaś pociągnęło mnie do tych obojętnych tylko przekonanie, które bynajmniej nic we mnie nie rozstrzygnęło, w końcu zaś, ciągle jeszcze z odmiennym przekonaniem, trzymałem w ręku książkę, która paliła tak tylko z ciekawości. Kiedyś nawet z rozmysłem zapomniałem o Twoich urodzinach, co było wszak lepsze niż posłanie książki, ale dobre nie było. Dlatego wysyłam Ci teraz ten kamyczek i będę Ci go wysyłał póki naszego życia. Będziesz go trzymać w kieszeni, ochroni Cię, wsadzisz do szuflady, również nie będzie bezczynny, ale jeśli go wyrzucisz, będzie najlepiej. Bo wiesz, Maksie, moja miłość do Ciebie jest większa niż ja sam i bardziej ja w niej mieszkam niż ona we mnie, i ma też kiepską podporę w mojej niepewnej istocie, tym sposobem jednak dostanie w kamyczku skalne mieszkanie i niechby to było tylko w szczelinie bruku na Schalengasse. Od dawna już ratowała mnie ona częściej niż sądzisz, a właśnie teraz, gdy wiem o sobie mniej niż kiedykolwiek i odczuwam siebie z pełną świadomością jedynie w półśnie, tylko tak nadzwyczaj lekko, tylko teraz jeszcze - krążę tak niczym z czarnymi wnętrznościami - dobrze zatem zrobi ciśnięcie w świat takiego kamyka i oddzielenie w ten sposób pewnego od niepewnego. Czym są wobec tego książki! Książka zaczyna Cię nudzić i już nie przestanie albo porwie ją twoje dziecko, albo, jak ta książka Walsera, rozlatuje się już, kiedy ją dostajesz. Przy kamyku przeciwnie, nic nie może Cię znudzić, taki kamyk nie może też ulec zniszczeniu, a jeśli już, to dopiero po długim czasie, także zapomnieć go nie można, ponieważ nie masz obowiązku o nim pamiętać, w końcu nie możesz go też nigdy ostatecznie zgubić, gdyż na pierwszej lepszej żwirowej drodze znajdziesz go z powrotem, bo jest to właśnie pierwszy lepszy kamyk. A jeszcze nie mógłbym mu zaszkodzić większą pochwałą, szkody z pochwał powstają bowiem tylko wtedy, gdy pochwała chwaloną rzecz rozgniata, niszczy lub zapodziewa. Ale kamyczek? Krótko mówiąc, wyszukałem Ci najpiękniejszy prezent urodzinowy i przekazuję Ci go z pocałunkiem, który ma wyrażać niezdarne podziękowanie za to, ze jesteś.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

O urodzinach , O pocałunku , O miłości , O dzieciach

„Nie lubię rozmawiać o moich tekstach. Każdy rozumie je w inny sposób. Gdybym powiedział ci: rzuć kamyk swego losu, rzuć go w morską głębinę, jakby to był twój los – to przecież odebrałbyś te słowa inaczej niż ktoś inny lub ja, gdy je pisałem. Myślę o moich tekstach tak, jak się myśli o elektryczności. Nie można jej zobaczyć, dopóki nie stanie się światłem. A to słuchacz zapala światło. Wtedy słowa piosenki stają się jego własnością.”

Greg Lake (1947–2016) brytyjski muzyk rockowy, basista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 10 czerwca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 269.

O losie , O myślach , O myśleniu , O świetle