Cytaty na temat festiwal (33 cytatów)

„Mam sentyment do Krakowa nie tylko dlatego, że tutaj się urodziłem. Jeżdżę po świecie, oglądam inne miasta i mam porównanie. Kraków na ich tle jest niezwykle piękny, do tego widzę, jak wspaniale reaguje tutejsza publiczność, więc tym chętniej tu wracam. Poza tym z mojego Krakowa nigdy tak naprawdę się nie wyniosłem, dlatego gdy na kilka dni tu przyjeżdżam, staram się znów wystąpić. Drugim takim miejscem, gdzie chętnie występuję, nie zważając na warunki finansowe, jest festiwal w Santa Fe w Nowym Meksyku. Po prostu kocham to przepiękne miejsce. Pewne rzeczy robi się dla kariery, inne dla pieniędzy, a niektóre po prostu dla samego siebie.”

Mariusz Kwiecień (1972)

Źródło: „Przegląd”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26356

O czytaniu , Kochać się

„Asymmetry tworzy nić powiązań, wzajemnych relacji i przyjaźni. To się czuje.(…) Myślę że chodzi tu o coś więcej niż program artystyczny, którego aż się chce być częścią. Z pewnością zapał całej ekipy realizującej festiwal udziela się wykonawcom. Nasza ekipa organizacyjna, techniczna, bookingowa, promocja i wolontariusze to ludzie z pasją. Asymmetry to ich dzieło. To praca każdego z każdym. Ich wysiłek, pomysłowość i zaradność oraz swoista atmosfera, przenosi się, jak ja to nazywam, przez rampę. Wiedzą to doskonale także widzowie, którzy przyjeżdżają do Wrocławia z całej Europy. Jest ich z roku na rok coraz więcej.”

Robert Chmielewski (1965)

o Asymmetry Festival.
Źródło: Pierwszy milion zainwestowałbym w mój zespół, tuwroclaw.com, 1 lutego 2013 http://www.tuwroclaw.com/wywiady,pierwszy-milion-zainwestowalbym-w-moj-zespol,wyw4-2147.html

O przyjaźni , O ludziach , O myślach , O wysiłku

„Kiedyś myślałam, że zajmę się pisaniem, ale tak się złożyło, że kiedy poszłam na kurs dziennikarski, usłyszałam, że… nadaję się do mediów elektronicznych. Żadna to moja zasługa, raczej natury, która dała mi niski głos. Zawsze chciałam pracować w newsach, bo jestem dość konkretnym człowiekiem. Pojechałam jednak na Festiwal Gwiazd w Międzyzdrojach, gdzie moja koleżanka-aktorka zasugerowała, żebym zrobiła wywiad ze słynnym fotografikiem Ryszardem Horowitzem. To był mój pierwszy wywiad do gazety. Został opublikowany w „Sukcesie.””

Marta Grzywacz (1971) polska dziennikarka telewizyjna i radiowa

Tak zaczęłam robić wywiady i dopadło mnie to pisanie.
Źródło: Wszechstronna Marta Grzywacz, teletydzien.pl, 16 maja 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-wszechstronna-marta-grzywacz,nId,606002

O myślach , O naturze , O sukcesie , O myśleniu

„(…) dostałam nagrodę od publiczności za najbardziej elektryzującą rolę żeńską na XXVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Tak było. To był fantastyczny festiwal; wspominam go z rozrzewnieniem. Zrobiliśmy tam szał. Nie było co zbierać. Dostaliśmy nagrodę za przedstawienie Plastelina. Dyplomik trzymam ukryty głęboko w szufladzie. Szkoła zapewniła nam fantastyczny start – pracowaliśmy ze świetnymi reżyserami. Między innymi Mariuszem Grzegorzkiem i Grzegorzem Wiśniewskim. Przedstawienia dyplomowe wyszły super.”

Agnieszka Żulewska (1987) polska aktorka

Źródło: Jan Dziekan, Elektryzujący czarny charakter, barwyszczescia. pl, 8 czerwca 2011 http://www.barwyszczescia.pl/20427/elektryzujacy-czarny-charakter.html

O szkole , O charakterze

„Kiedy po raz pierwszy pojechałem na festiwal animacji do Zagrzebia, zobaczyłem ogromną salę pełną entuzjastycznie reagującej widowni. U nas kontakty ze światową animacją były sporadyczne i zdecydowanie ubogie, i trzeba było wielu lat pracy, aby upowszechnić wiedzę na temat tego typu twórczości. W żadnej dziedzinie filmu nie było u nas takich zaniedbań w znajomości tradycji, dorobku, największych osiągnięć, jak właśnie w animacji.”

Bogusław Zmudziński (1951)

Źródło: Bolesław Racięski, Rozmowa z dyrektorem artystycznym MFF „Etiuda & Anima” dr. Bogusławem Zmudzińskim, „Alma Mater” nr 144, luty 2012, s. 75.

„(…) kiedy zaczynam kręcenie nowego filmu, nie zawracam sobie głowy pytaniami, czy będzie on wystarczająco tajski albo czy zaprosi go jakiś festiwal. Nie myślę w takich kategoriach. Moje filmy wynikają z pewnych obsesji, które kiełkują w moim umyśle w danym momencie mojego życia, z pytań, na które sam poszukuję odpowiedzi.”

Pen-Ek Ratanaruang (1962) reżyser i scenarzysta tajski

Źródło: Darek Kuźma, Nie jestem wielkim miłośnikiem kina. Rozmowa z Pen-Ekiem Ratanaruangiem, stopklatka.pl, 24 października 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59816

O poszukiwaniu , O myślach , O myśleniu , Pytanie

„Z tego festiwalu zrobiono folklorystyczny festyn. Pomysł, że w tym roku będziemy nagradzać młodych, w przyszłym roku będziemy nagradzać kobiety, a za dwa lata będziemy nagradzać inwalidów jakoś do mnie nie trafiają. (…) Gdynia wydaje mi się jedną wielką mistyfikacją – blichtr, sława, reflektory, polskie Cannes, to takie trochę polskie dżinsy. Tak naprawdę, gdyński festiwal powinien być miejscem refleksji. Kinematografia bowiem jest odzwierciedleniem naszej zbiorowej podświadomości. To powinno być miejsce w którym kreują się nasze postawy wobec kraju. Zamiast zachwycać się tym, że dzieci ustawiają się tam w kolejce po autografy, powinniśmy raczej zadbać o to, żeby te dzieci zaczęły oglądać filmy, dzięki którym zaczną zadawać jakieś pytania, zaczną rozmawiać na nieco wyższym poziomie niż konsumenci produkcji spod znaku reality show.”

Piotr Szulkin (1950–2018) polski reżyser, scenarzysta, pisarz

o Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Piotr Szulkin odkrywa tajemnice „Ubu króla” http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18132, stopklatka.pl, 16 stycznia 2004.

O kobietach , O dzieciach , O tajemnicy , Pytanie

„Długo nie mogłam się pozbierać po śmierci Dereka. (…) Zaczęłam pracować ze Scottem McGehee, Spikiem Jonze’em, Lynn Hershman, Mikiem Millsem, Timem Rothem. Oni pomogli mi wyjść na prostą. Na planach ich filmów wszystko wydawało mi się znajome. Atmosfera, artystyczna wolność, zainteresowanie dążeniem do prawdziwej sztuki. Zaczęłam jeździć na festiwal Sundance i stałam się częścią tego świata. Jakoś wypełniłam wewnętrzną pustkę, która została we mnie po 1994 roku.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

Źródło: Krzysztof Kwiatkowski, Dwuznaczna Tilda, „Gazeta Wyborcza” dodatek „Wysokie Obcasy”, 23 listopada 2007 http://www.gazetawyborcza.pl/1,76842,4700263.html

O śmierci , O wolności

„Moonspell to zespół, który od kilkunastu lat szerzy satanizm. Na festiwal przyjadą tysiące młodych ludzi i nie można dopuścić, by ta grupa siała wśród nich destrukcyjne treści.”

Ryszard Nowak (1953) polski polityk

Źródło: „Metro”, 23 czerwca 2008

O ludziach

„Czasem zaproszą mnie na jakiś festiwal i w hotelowym pokoju włączę sobie telewizor. Zdarza się, że leci wtedy coś mojego. Lecz kiedy to oglądam, przychodzą mi na myśl rodzinne nagrania wideo. To w większości przypadków był fantastyczny czas spędzony z fantastycznymi ludźmi. Moje myśli nie krążą wokół pytań, czy były to dobre filmy, czy nie, czy się udały, czy wręcz przeciwnie. Myślę o czym innym. Ostatnio na przykład włączyłem telewizor i trafiłem na swój „Czas zabijania”. Boże, ależ ta Sandra Bullock jest piękną kobietą! A u mnie była chyba najpiękniejsza! Zatrudniałem wielu pięknych ludzi.”

Joel Schumacher (1939) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

o swoich filmach.

O kobietach , O Bogu , O ludziach , O pokoju

„To prawdziwe Opole. Festiwal, prawdziwy festiwal zepsutych zagrywek.”

Przemysław Iwańczyk

„Jestem normalnym człowiekiem, który stara się być aktorem, i cieszę się, że ktoś mi pozwala wychodzić na scenę i grać. Cieszę się opinią o mojej roli, ale woda sodowa do głowy mi nie uderzy. Kiedyś tak się stało, gdy wygrałem w Toruniu Festiwal Teatru Jednego Aktora, i okazało się, że prócz wody sodowej nic za tym nie poszło. Trzeba pracować – to wszystko.”

Wiesław Cichy (1957)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Opole, 16 kwietnia 2005 https://web.archive.org/web/20080524211929/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czyc.htm

O wodzie

„Ten festiwal jest światowym wydarzeniem. Dzięki niemu dla operatorów Łódź to święte słowo.”

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

o Camerimage.
Źródło: „Echo Miasta”, 29 listopada 2007.

„To nie jest festiwal czerwonych dywanów i gwiazd. Mamy jednak kilku stałych partnerów i staramy się ten kontakt utrzymywać.”

Krzysztof Gierat (1955)

o Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=65215

„Młodzi ludzie wyobrażają sobie drogę kariery tak, że muszą na początku zrobić dobry film w Polsce, którym wygrają festiwal à la ten w Gdyni, a może otworzy im drogę dalej do Stanów. Życie jest za krótkie. Oni czekają lata, aby zdobyć pieniądze na debiut, kiedy mogą za darmo zrobić film za pomocą telefonu komórkowego i pokazać go w internecie. To najlepszy przykład tego tradycyjnego myślenia.”

Sławomir Idziak (1945) polski operator filmowy

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.

O życiu , O pieniądzach , O ludziach , O myślach

„(…) pięć lat temu wygrałam rybnicki Ogólnopolski Festiwal Piosenki Artystycznej. Wspominam tę imprezę bardzo sympatycznie. Byłam wtedy na ostatnim roku studiów. W moim życiu kończył się jeden etap i zaczynał drugi. To był pierwszy konkurs, w jakim brałam udział. I od razu zdobyłam pierwszą nagrodę. Utwierdziła mnie w przekonaniu, że moje śpiewanie ma sens. Że mogę to robić poza czterema ścianami. Zrozumiałam, że ten kierunek nie jest błędem. To był dla mnie ważny festiwal.”

Joanna Liszowska (1978) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zebyi.htm

O błędach , Sens

„Tak naprawdę to nie chcę być i nie będę na żadnych sztandarach. Ale rzeczywiście dla mnie „Krytyka” to festiwal poprawności politycznej, udającej niepoprawność, wzajemne przekonywanie się przekonanych. Jeśli chodzi o „Krytykę Polityczną”, to osobiście już wolę sobie kupić „Krzyżówki z głową.””

Dorota Masłowska (1983) polska pisarka i poetka

Uważam, że więcej z nich można wynieść.
Źródło: Dlaczego nie mam myśleć Rymkiewiczem, „Rzeczpospolita”, 13 października 2012

O myślach , O myśleniu

„Festiwal Camerimage jest bardzo szanowany w Stanach Zjednoczonych. Jest to jedyny moment, gdzie operator może się pokazać i gdzie czuje się gwiazdą. Przeważnie pozycja operatora jest stłamszona. Uważam, że zawód operatora nie zginie, ale obecnie jest trochę podkopany.”

Andrzej Sekuła (1954) polski operator filmowy, reżyser

Źródło: Krzysztof Spór, Rozmowa z Andrzejem Sekułą autorem zdjęć do filmów „Pulp Fiction” i „American Psycho”, 15 grudnia 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1584

„Od wielu miesięcy trwa w polskim Kościele swoisty festiwal pod hasłem szukaj wroga. Ten festiwal reżyserowany przez o. Tadeusza Rydzyka i przeradzający się chwilami w żałosny kabaret objął swoim zasięgiem tysiące, a nawet miliony ludzi, rozsiadł się w kruchtach kościołów, porwał w swój wir wielu biskupów.”

Ludwik Wiśniewski (1936) polski dominikanin

Źródło: Kto niszczy polski Kościół?, „Tygodnik Powszechny”, 3 marca 2013.

O ludziach

„Festiwal filmowy: turniej gwiazd.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„To gdzie w tym roku odbędzie się canneński festiwal filmowy?”

Christina Aguilera (1980) amerykańska piosenkarka

zanotowane przez dziennikarzy „The Sun”.

„Ten festiwal, jego filmy, zawsze miały znak jakości. Mówi się często, że bardzo trudno jest się do Krakowa dostać. Film musi mieć wyraźne znamię wypowiedzi artystycznej.”

Krzysztof Gierat (1955)

o Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=65215

„Codziennie w mieście trwa festiwal obietnic. Obiecanki cacanki, a… Gdzie się nie pojawię, tam słyszę nowe. Szykują nam się „szklane domy” w Bytomiu.”

Piotr Koj (1962)

„On wszystko co robił, starał się wykonać perfekcyjnie i był bardzo dobrym laryngologiem. Robił już nawet operacje. Ale tak strasznie cierpiał i tęsknił za muzyką, że jak chodził na poranki filharmoniczne w Poznaniu, to płakał z tęsknoty i radości, że w ogóle słucha muzyki. On nie tylko uznawał i kochał jazz, ale także muzykę poważną; zawsze miał karnet na Festiwal Szopenowski i Warszawską Jesień.”

Zofia Komedowa (1929–2009)

o Krzysztofie Komedzie.
Źródło: Komeda, Zośka i inni, sadurski.com, 21 marca 2009 http://www.newsy.sadurski.com/Satyra_Absurdy_Ciekawostki/0/1/1184//Komeda__Zoska_i_inni/

O cierpieniu , O płaczu , Kochać się , Jesień

„Słyszałem stwierdzenia, że Jarocin był enklawą narkomanów, a tak naprawdę był zupełnie normalnym miejscem. Byłem tam wielokrotnie, począwszy od 1985 roku. Patologie się zdarzały, ale zdarzają się wszędzie. Gdyby ten festiwal wyjąć wtedy z Polski i przenieść do jakiegokolwiek kraju zachodniego, byłby kolejnym fajnym i kolorowym miejscem, do którego przyjeżdżają ludzie, by posłuchać muzyki.”

Leszek Gnoiński (1966) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: Paweł Piotrowicz, Leszek Gnoiński: po co ta wolność, ksiazki.onet.pl, 2 grudnia 2016 http://ksiazki.onet.pl/leszek-gnoinski-po-co-ta-wolnosc-wywiad/0pkc1s

O ludziach , O wolności

„(anegdota o Polonii w Londynie opowiedziana przez Kazimierza Kutza):… delegacja szkoły polskiej, nasi najlepsi eksportowi filmowcy: Cybulski, Kobiela, Wajda, Kutz, Pawlikowski pewnie - cała ta grupa, pojechali na jakiś festiwal do Londynu, poczuli, że jest tu miejsce Polaków, może warto by do nich trafić, poszli do knajpy polskiej oficerów RAF-u. Siadają, knajpa zamilkła kompletnie, cisza. Cybulski tak chciał, jakoś tak, mając ten swój wielki wdzięk sytuację rozładować, podchodzi do nich, właściwie nikt nie reaguje na Cybulskiego i jego wdzięk. I w pewnym momencie od baru wstał taki facet, popatrzył na nich, podszedł i powiedział: „won!”.”

Jerzy Zalewski (1960) reżyser i scenarzysta polski

Źródło: Program Jerzego Zalewskiego „Pod prąd” - Prawda o Andrzeju Wajdzie i filmowcach z PRL-u, rozmowa z Piotrem Włodarskim, autorem książki „Pan Andrzej” http://hej-kto-polak.pl/wp/?p=30272, odcinek 34, „TV Puls”

O prawdzie , O książkach , O facetach , O ciszy

„Niektórzy organizatorzy festiwalu „Nowa Fala” / „Nowaja wołna” zaczęli straszyć ostatnio, po tym jak Łotwa stwarzała trudności – „może przeniesiemy się na Krym?”. Pomyślałam: „fantastyczna idea! Jedźcie na Krym! A może lepiej do Rosji, bo Krym jest częścią Ukrainy”. Ale poważnie: to festiwal niskiej jakości. I co więcej atrakcyjny dla tych, którzy chcieliby zatrzymać Jurmałę w tej postsowieckiej przestrzeni. A Jurmała nie powinna do niej należeć. To fantastyczne miasto z przepiękną halą koncertową. Możemy mieć przecież światowy festiwal operowy, jazzowy czy nawet muzyki popularnej. Czy musimy się męczyć z tym marnym show w języku rosyjskim?”

Sarmīte Ēlerte (1957)

o festiwalu Nowa Fala w Jurmali

„Tak naprawdę Klancyk wyłonił się na przełomie 20 stycznia 200607 roku, kiedy pojechaliśmy na festiwal PAKA – po to, żeby coś skonkretyzować. Doszliśmy do finału i starliśmy się z jurorami, którzy twierdzili, że kabaret musi mieć formę, konferansjera, piosenkę i tekst, że nie wolno pytać o inspirację, że to jest świetne, ale pokazujemy ćwiczenia. Że tego nie można puścić w telewizji na żywo. Ale po powrocie z Krakowa zaczęliśmy grać znowu. Zrobiliśmy wtedy spektakl „Kto widział małpę trzymającą scenariusz” Polega on na tym, że wrzucamy około pięciuset ćwiczeń do słoja i losujemy. Czasami gramy sceny, których jeszcze nie widzieliśmy ani nigdy nie graliśmy. Losuje publiczność, nic nie jest zaplanowane.”

Michał Sufin (1983)

Źródło: Katarzyna Gawkowska, Jam teatralny, „Teatr” nr 7-8, 7 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144746.html

O ćwiczeniach

„Piosenka aktorska to piosenka, którą śpiewa aktor. Równie dobrze można by stworzyć festiwal piosenki murarskiej, bo przecież niektórzy murarze też podśpiewują sobie przy stawianiu ścian.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza” 31 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/klamczucha.htm

O śpiewie

„W zeszłym roku pojechałam (…) na festiwal Encounters. Film [Hanoi-Warszawa] zobaczyła producentka Alison Sterling (…). Szukała reżysera (…) i mój styl bardzo jej się podobał. Opowiedziała mi o projekcie (…), Zaślepionej, którego temat bardzo mnie zaintrygował i od tego czasu zaczęłyśmy pracować razem. Autorką scenariusza jest Caroline Harrington. Jako reżyser miałam wpływ na kształt scenariusza, ale nie pisałam go. To trudna sytuacja, zwłaszcza że przywykłam pisać sama dla siebie. Jednak praca ze scenarzystą ma wiele plusów: przede wszystkim ma się dystans i można skupić się na czymś więcej poza sprawnym przeprowadzeniem intrygi.”

Katarzyna Klimkiewicz (1977)

Źródło: „Zaślepiona” Katarzyny Klimkiewicz w kinach, culture.pl, maj 2013 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/zaslepiona-katarzyny-klimkiewicz-w-kinach

O czasie

„Około 1970 roku napisałem piosenkę Kurna chata i ku mojemu zdziwieniu została ona zakwalifikowana na Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu. Pojechaliśmy, zaśpiewaliśmy i wygraliśmy.”

Jan Kaczmarek (artysta kabaretowy) (1945–2007) polski artysta kabaretowy, autor piosenek, felietonista

Źródło: Wspominamy..., „Polska Gazeta Wrocławska”, 1 listopada 2008 http://krakow.naszemiasto.pl/archiwum/1821308,wspominamy,id,t.html?akcja=przejdz_nastepny

„Miałam cztery lata i mama zabrała mnie na Festiwal Moniuszkowski w Kudowie, na którym występowała. A ponieważ zawsze musiałam robić to, co ona, naśladowałam ją też przy rozśpiewywaniu się. Wtedy właśnie dyrektor Stefan Rachoń zapytał mamę: Kto tak z Panią śpiewa w pokoju hotelowym? – Moja córka – odparła. Dyrektor na to: – Jak to córka? To małe dziecko? Niemożliwe! I rzeczywiście, w nagrodę dostałam wtedy czekoladki i różę, a dyrektor chciał ze mną nagrać płytę z ariami operowymi. Ostatecznie projekt nie doszedł do skutku. Rodzice stwierdzili, że oszczędzą dziecku stresu. Dziś wiem, że to była słuszna decyzja.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem, Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

O dzieciach , O pokoju , O rodzicach , O decyzjach

„Miałam cztery lata i mama zabrała mnie na Festiwal Moniuszkowski w Kudowie, na którym występowała. A ponieważ zawsze musiałam robić to, co ona, naśladowałam ją też przy rozśpiewywaniu się. Wtedy właśnie dyrektor Stefan Rachoń zapytał mamę: Kto tak z Panią śpiewa w pokoju hotelowym?”

Aleksandra Kurzak (1977)

Moja córka – odparła. Dyrektor na to: – Jak to córka? To małe dziecko? Niemożliwe! I rzeczywiście, w nagrodę dostałam wtedy czekoladki i różę, a dyrektor chciał ze mną nagrać płytę z ariami operowymi. Ostatecznie projekt nie doszedł do skutku. Rodzice stwierdzili, że oszczędzą dziecku stresu. Dziś wiem, że to była słuszna decyzja.
Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem , Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

O śpiewie , O pokoju