Cytaty na temat dyskoteka (15 cytatów)

„Już w dyskotekach brzmi łagodniej bas
I w radiu częściej słychać wiersze.
Ktoś obok ciebie jest jak książę czas,
Choć go od nie dawna znasz.
„To nic ważnego” – pewnie powiesz mi,
Naprawdę nie wiesz, jaka jesteś.
Obrączka złota, jak wyzwanie złotem lśni,
A więc skąd te głupie łzy?”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Słodka lady z repertuaru Moniki Borys

O czasie , O łzach

„W Szczecinie miejsce abstrakcyjnego internacjonalizmu, lansowanego w poprzedniej epoce, w sposób całkowicie naturalny zajął autentyczny kontakt z sąsiadem. Z pewnością zadecydowało o tym położenie miasta, lecz częściowo także jego charakter. Bo jako miasto portowe, stolica Pomorza Zachodniego zawsze dawała swoim mieszkańcom poczucie kontaktu ze światem. (…) Co prawda, tamto poczucie kontaktu ze światem było dosyć złudne, ale i tak nie wynikało z większej niż gdzie indziej, ilości zachodnich towarów. Wynikało przede wszystkim z możliwości kontaktowania się z tymi, którzy przedostawali się za żelazną kurtynę. W co drugiej szczecińskiej rodzinie był przecież jakiś rybak lub marynarz. Poza tym, w szczecińskich knajpach i dyskotekach często siedziało się przy jednym stole z Duńczykami, Niemcami bądź Szwedami. Nie owocowało to, co prawda, kontaktami z dziedziny kultury wysokiej, ale z pewnością wzmagało potrzebę życia w normalnym europejskim kraju. I nie ma chyba przesady w stwierdzeniu, iż to właśnie uczyniło ze Szczecina jedno z najbardziej zbuntowanych miast wobec komunistycznego reżimu.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W centrum czy na peryferiach kontynentu? Miasto w poszukiwaniu własnej tożsamości – „Szczecin. Odrodzenie miasta” (Deutsches Kulturforum östliches Europa, 2017)

O prawdzie , O świecie , O rodzinie , O poszukiwaniu

„Jestem bardzo wysoka i już wówczas, gdy nie byłam jeszcze koszykarką, wzbudzałam zainteresowanie. Wszyscy na mnie patrzą, gdy wchodzę do sklepu, idę na dyskotekę, czy gdziekolwiek indziej. Kiedyś bardzo mi to przeszkadzało, z czasem trochę się przyzwyczaiłam, ale wolałabym zostać nieco w cieniu. Gdy występowałam w USA, poszliśmy z przyjaciółmi do restauracji. Zaczęliśmy rozmawiać i nagle okazało się, że ludzie przy innych stolikach są cicho. Wszyscy słuchali, o czym rozmawialiśmy. Czasem trzeba się kontrolować. Nie można być sobą, pogadać na luzie.”

Małgorzata Dydek (1974–2011) koszykarka polska

Źródło: Cezary Kowalski, Koszykówka jest w moim życiu zawsze, onet.pl, 13 kwietnia 2000 http://film.wp.pl/id,34564,title,Koszykowka-jest-w-moim-zyciu-zawsze,wiadomosc.html

O ludziach , O czasie

„To już nawet nie przebłyski! To już nie
jest wyraźne Pamięć stygnie
jak wyłączony po dyskotece kolorofon
Pamiętam tylko zapach asfaltowego boiska
do piłki ręcznej na które po deszczu
wybiegały trenować studentki”

Krzysztof Siwczyk (1977)

Źródło: Rozgrzewka-stygnięcie

„Czy nie umarł na darmo? Czy uwolniona Polska jest Polską, o jaką się modlił? Co powiedziałby dziś, gdyby patrzył na bezrobocie, korupcję, krętactwo i spiski przeciw Kościołowi tych, których naród wybrał do władzy? Gdyby czytał pełne nienawiści do katolicyzmu i plugastwa czasopisma i zapiski w internecie? Nie stanąłby po stronie wszechobecnego relatywizmu nie odróżniającego dobra od zła, prawdy od fałszu realizowanego przez potężne media. Znów stanąłby w obronie wiary przeciw liberalizmowi moralnemu szerzonemu przez media. Stanąłby przeciw kosmopolityzmowi, przeciw dzikiemu darwinowskiemu kapitalizmowi. Z pewnością zaatakowano by go jako tradycjonalistę, nacjonalistę, jako kapłana niepoprawnego politycznie. Ks. Jerzy jednak pod warstwą zła, bandytyzmu, korupcji i dewiacji seksualnych, jaka pokrywa polski naród, dostrzegłby pokłady dobra. Ks. Popiełuszko podziwiałby polską młodzież, ale nie tę jej część, która pije alkohol, bierze narkotyki i szuka mocnych wrażeń na dyskotekach.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Homilia podczas uroczystości z okazji 25. rocznicy męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki w bazylice Dominikanów w Lublinie, 18 października 2009.

O śmierci , O alkoholu , O młodzieży , O wierze

„Dzisiejszy Sarmata kradnie samochody i robi zadymy pod dyskotekami i na meczach piłkarskich. Jego wierny pomocnik kształcący się w sarmackim fachu urywa samochodom lusterka, znaczki firmowe i zdejmuje w pięć sekund komplet kołpaków, które później sprzedaje za grosze. Towarzysz husarski, potomek zwycięzcy spod Kircholmu i Wiednia, jeździ kradzionym BMW, a jego pocztowy – zawsze wierny swemu panu, choć atakujący w drugim szeregu – też kradzionym, ale tylko volkswagenem golfem. Kontuszem Sarmaty jest błyszczący dres adidasa z trzema legendarnymi paskami zamiast pasa słuckiego. Jego futrzaną czapką z piórem – kaptur od bluzy firmy Nike.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

o sarmatyzmie.
Źródło: Pizza Auschwitz http://wyborcza.pl/1,76498,3341715.html, 12 maja 2006

„Pamiętam początki moich pierwszych rozczarowań życiowych. Świat i wartości z filmów i czytanych książek nie pokrywały się tym światem, w którym realnie się znajdowałem. Nie mieściło się wtedy w mojej zbuntowanej głowie nastolatka, że można wylecieć ze szkoły tylko dlatego, że ma się długie włosy. Nie potrafiłem zrozumieć, a tym bardziej się zgodzić, że moje, i nie tyko (całej młodzieży wtedy), ulubione zespoły – Led Zeppelin, Pink Floyd, Deep Purple – znalazły się na oficjalnej krajowej liście zespołów zabronionych do słuchania dla młodzieży. Nie wolno było tego puszczać na dyskotekach. Już wtedy byłem przekonany, że przyjdzie taki dzień, kiedy wyjadę do kraju, w którym te zespoły mieszkają. A kiedy ten moment w moim życiu nadszedł, chciałem po drodze zajrzeć do kraju, z którego pochodził mój dziadek. Poznać go. Prowadzę rozpoznanie do tej pory.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Nie jestem czarodziejem, „Wiadomości24”, 30 stycznia 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/eugeniusz_malinowski_nie_jestem_czarodziejem_17986.html

O książkach , O młodzieży , O świecie , O czytaniu

„Panie pośle, co pan burczy tam pod nosem? Pan mówi, że ja nie wiem do końca, co się dzieje w dyskotece. A pan jest taki bywalec dyskotek i specjalista od obcinania uszu czy od zażywania amfy?”

Donald Tusk (1957) polski polityk

do posła Bolesława Piechy w trakcie debaty sejmowej ws. zakazu handlu dopalaczami.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1676686,0,1,premier-do-posla-pan-jest-taki-specjalista-od-zazywania-amfy,wiadomosc.html, 6 października 2010

„Wsadzili faceta do więzienia na trzy miesiące, zmuszali go do składania fałszywych zeznań, grozili. Ten człowiek napisał o tym do pana Kaczyńskiego, pani Piwnik, Leszka Millera, Ojca Świętego. A mnie w tej dyskotece po prostu nie było.”

Zbigniew Kośla (1947–2006) polski polityk i przedsiębiorca

Źródło: Będą na mnie nagonki, nowiny24.pl, 4 października 2002 http://www.nowiny24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20021004/WEEKEND/210030004

„W dyskotece, nie widząc mnie,
Siedziała przytulona para.
Czytali Im dalej w LSD
Marijuana Hemara.”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

Źródło: Moja popularność fraszka z 1969 (Im dalej w LSD to żart z tytułu tomu wierszy Im dalej w las).

O czytaniu

„Pierwszy raz poszedłem na dyskotekę w wieku 21 lat, nigdy wcześniej nie byłem też w kawiarni.”

Krzysztof Kiersznowski (1950) aktor polski

Źródło: Krzysztofa Kiersznowskiego przygoda z kinem http://archiwum.barwyszczescia.tvp.pl/4083/krzysztofa-kiersznowskiego-przygoda-z-kinem.html

O wieku

„Gdybym się przejmował tymi, którzy mówią, że Borek to playboy, bo nałożył sobie żel na włosy… Albo że zabawia się w dyskotekach… Gdyby te opinie robiły na mnie wrażenie, to pewnie zrobiłbym sobie grzeczny przedziałek, ściągnął ciemne okulary, sprzedał dobre garnitury i zamknął się w studiu. Dla mnie ważna jest praca i widz.”

Mateusz Borek (1973) polski dziennikarz sportowy

Źródło: wp.pl, 16 czerwca 2006 http://media.wp.pl/kat,1022939,page,2,wid,8353406,wiadomosc.html

O wrażeniach

„Byłem ja, Malcolm, George, Ray i paru innych gości i poszliśmy do tego klubu na końcu George Street w Sydney. Nie chcieli nas wpuścić. Powiedzieli, że wyglądamy zbyt prostacko, a grali AC/DC na cholernej dyskotece! Popatrzyliśmy na siebie i poszczaliśmy się ze śmiechu.”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O śmiechu

„Dla mnie zadziwiająca jest popularność niektórych piosenek, na przykład utwór Jestem z miasta dostał jakąś nagrodę polskich dyskotek. Nigdy sobie nie wyobrażałem, że ta piosenka będzie utworem dyskotekowym. A to w momencie kiedy trafił do promocji, to już był utwór bardzo stary, ja już byłem do niego przywiązany, już miałem swoje wyobrażenia o tej piosence… Nigdy mi się w życiu z dyskoteką nie skojarzyła.”

Kuba Sienkiewicz (1961) polski muzyk i lekarz

Wywiady i rozmowy
Źródło: wywiad dla Radia Wawa, październik 2006

„(…) klub to przeciwwaga dla dyskoteki: w niej gra się przeboje, w klubie muzykę ambitną; do dyskoteki idzie się na podryw, do klubu po atmosferę; zabawa dyskotekowa kończy się w środku nocy, szanujący się klub działa do białego rana (albo trochę dłużej). Taka jest ich autodefinicja. Klub kojarzy mi się nade wszystko z trzema rzeczami: miastem, muzyką i nocą. Każdy klub poszukuje własnej formuły, każdy pracuje nad oryginalnością, wypracowuje własny klimat. Kluby często chwalą się działaniami wykraczającymi poza puszczanie muzyki i podawanie drinków: wyświetlają filmy, organizują wernisaże, spotkania z poetami, dyskusje. Cecha, jak się wydaje najczęściej podkreślana przez właścicieli klubów i ich bywalców, to kreatywność: w doborze muzyki, wystroju wnętrza, karcie dań i napojów, pomysłach na kolejne imprezy. Jednak mimo deklarowanej kreatywności, polskie kluby cierpią na wspólną chorobę. Jest nią uleganie tym samym modom muzycznym. Do niedawna w większości z nich królowały różne odmiany muzyki house. Innej muzyki trzeba było szukać ze świecą. Być może dzieje się tak z tego powodu, że stali bywalcy klubów to skończone mieszczuchy, a house jest przecież dla nich.”

Waldemar Kuligowski (1972)

Źródło: „Teatr” 3/07, 21 kwietnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ctea.htm

O poszukiwaniu , O grach , O cierpieniu