Cytaty na temat chłopczyk (16 cytatów)

„Bożek miłosnéj pustoty,
Ciska pochodnią i groty,
Siewkę na plecy zahacza,
I wziąwszy bicz od oracza,
Do jarzma chłopczyk wesoły,
Poddane zaprzęga woły.”

Moschus poeta starogrecki

Źródło: Amorek Oraczem, tłum. Bruno Kiciński

„Po raz pierwszy rozpłakałem się tuż po urodzeniu, kiedy lekarz po długotrwałych oględzinach rzekł do pielęgniarki: „No co to jest? A pisz pani – chłopczyk”. I tak już zostało. W przedszkolu biły mnie dziewczynki, a chłopcy podglądali w ubikacji.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Jestem nieśmiały

„Do grupy łączników należał strz. Warszawiak (Witold Modelski). Był to chłopczyk w wieku 11 lat, podobno był synem inżyniera. Jego bohaterstwo nie ma równego w historii. Dowiemy się o tym, gdy zbliżymy się do dramatycznych walk na reducie Banku Polskiego, Ratusza, reducie Długa – Bielańska. Warszawiak ubrany był jak prawdziwy żołnierz w hełm francuski, w mundur żołnierski, a za pasem nosił granat ręczny. Tam, gdzie nikt z łączników nie odważył się biec z meldunkiem, Warszawiak zgłaszał się zawsze na ochotnika, mimo huraganowego ognia.”

Lucjan Fajer (1904–1984)

O historii , O wieku

„Idę podwórkiem. I nagle podbiega do mnie sześcioletni chłopczyk w poziomkach policzków. W ręce trzyma drewniany pistolet, „Pif! Paf!” – strzela w moim kierunku. Potem chowa broń do kieszeni. „Robota skończona””

Ewa Lipska (1945) poetka polska

mówi i odchodzi.
Źródło: Takie czasy

„Nocą przed występem na I Festiwalu Jazzowym w Sopocie spacerowaliśmy po molu. Wtedy w Polsce, jeśli już się grało jazz, to tylko tradycyjny. Mieliśmy tremę, jak ludzie przyjmą ten modern jazz Komedy. I podszedł od nas taki chłopczyk, blondynek i jąkając się, powiedział: „Nic się nie martwcie, ja będę waszym pierwszym kibicem. Będę siedział po turecku przed pierwszym rzędem i wołał: bis!”. I tak rzeczywiście zrobił. Dlatego nazwaliśmy go Kibic. Ale potem nie można się było od Skolimowskiego uwolnić. Ciągle za nami jeździł, chciałam mu okazać za to wdzięczność i załatwiałam, że będzie nam światła ustawiał. Komeda wymyślił, żeby były efekty świetlne, bo to ludziom ułatwi słuchanie, bo przecież nie byli przyzwyczajeni do modern jazzu, a jeździliśmy po różnych powiatowych miasteczkach, żeby zarobić. Ale Skolimowski się na tym nie znał, źle te światła puszczał. I chłopcy – Wróblewski z Milianem – łapali go po koncercie i robili mu „witki a la Skolimo.””

Zofia Komedowa (1929–2009)

Zawijali go w kołdrę i dawali mu łomot.
Źródło: Żółty mustang Krzysia - wywiad z żoną Krzysztofa Komedy, wyborcza.pl, 23 kwietnia 2009 http://wyborcza.pl/1,75475,6528733,Zolty_mustang_Krzysia___wywiad_z_zona_Krzysztofa_Komedy.html

O ludziach , O wdzięczności

„Moi koledzy z IPN zapytali, czy miałem w rodzinie kogoś takiego jak Mieczysław Cenckiewicz. Powiedziałem, że owszem, wiem o kimś takim. A osobę tę spotkałem pewnie parę razy w życiu, jak byłem małym chłopczykiem, tuż po urodzeniu. I to jest najpewniej mój dziadek. Ponieważ po odejściu mojego ojca mama wychowała mnie sama, nie mieliśmy z tą rodziną żadnego związku”

Sławomir Cenckiewicz (1971) historyk polski

o dziadku Mieczysławie Cenckiewiczu i ojcu Ryszardzie Cenkiewiczu.
Źródło: Nie kijem Cenckiewicza, to pałką, rp.pl, 3 czerwca 2008 http://www.rp.pl/artykul/143303.html

O rodzinie , O odejściu

„Wkrótce do walki z błękitnym morzem pozostały tylko meandry ścieżek pod drzewami i okoliczne rodziny zbliżały się do siebie. Był między nami chłopczyk w marynarskim ubranku. Chłopczyk był smutny; wziął mnie za rękę: „Proszę pana – powiedział – byłem w Neapolu; czy pan wie, że w Neapolu jest dużo małych uliczek; w uliczkach można zostać w pojedynkę, tak aby nikt pana nie widział; nie dlatego, żeby nie było dość ludzi w Neapolu, ale jest tyle małych uliczek, że na każdą osobę wypada jedna”. – „Co za kłamstwa ten mały panu opowiada – odezwał się ojciec – on nigdy nie jeździł do Neapolu.””

Max Jacob (1876–1944) franc. pisarz

„Panie, syn pana jest poetą.”
Źródło: Literatura a poezja

O ludziach , O kłamstwie , O literaturze , O walce

„Bohaterem tej bajeczki jest mały męczydusza, który krzyczy: „Wilk! Wilk!”, chociaż wilka wcale nie ma w pobliżu, i za każdym razem łatwowierni wieśniacy pędzą mu na pomoc, aby przekonać się, że to był tylko żart. Ale raz chłopczyk krzyknął: „Wilk! Wilk!” wcale nie dla żartu tylko, że nikt mu już nie przybiegł na pomoc. Wilk zjadł dowcipnisia, i na tym, Bogu dzięki, bajeczka się kończy.
Morał z niej płynie oczywisty: „Nie osiedlaj się tam, gdzie wilki hasają na wolności” – chociaż ten, kto wam czytał tę bajeczkę, na pewno twierdził, że jej morał brzmi: nie kłam, bo pożałujesz.”

Daniel Handler książka Gabinet gadów

Gabinet gadów
Źródło: rozdział X, s. 155, 156

O Bogu , O wolności , O wilkach , O czytaniu

„Będzie próbował nauczać posłów. Już wyraził opinię, że nie atakowalibyśmy, nie krytykowali pani Nowickiej, gdybyśmy mieli edukację seksualną. Ja myślę, że pan Biedroń jeszcze nie nauczył się być posłem i cały czas wydaje mu się takim chłopczykiem w krótkich spodenkach, który może dowolne bzdury wypowiadać z mównicy sejmowej nie zważając na szacunek dla innych osób.”

Artur Górski (polityk) (1970–2016) polski politolog, polityk

o Robercie Biedroniu.
Źródło: tokfm.pl http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,102433,10624715,Gorski_o_Biedroniu__Chlopiec_w_spodenkach__ktory_na.html, 10 listopada 2011

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Jesteś dobrym człowiekiem, masz jednak okropną wadę: brak ambicji. Jesteś zadowolony z tego, co osiągnąłeś, nieprawdaż? Ale ty nic nie osiągnąłeś, grzeczny chłopczyku. Dlatego nigdy nie będę mogła zostać twoją żoną. Bo ja nigdy nie będę zadowolona z tego, co mam. Zawsze będę chciała więcej.”

Mario Vargas Llosa książka Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki

Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki
Źródło: s. 80

„Każą pić gorące mleko,
Chłopca mdli na widok mleka.
W gardle więźnie spazm wściekłości:
Nie chcę mleka! Nie chcę mleka! Żeby w odmęt zieloności
Rozwierzganą wtargnąć bandą,
Na chłopczyka przed werandą
Czterech dzikich Siuksów czeka. W parujące, z kożuchami,
Dmucha wódz ich zrozpaczony.
Rozpluskaną szklanką mleka
Wolny obłok niebem goni.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiersze i aforyzmy, Nowy wybór wierszy
Źródło: Gorące mleko, s. 74

O piciu , O czekaniu

„Zawsze byłam bardzo ostrożna. David powiedział, że jestem jedyną znaną mu osobą, która od początku do końca czyta umowę licencyjną Microsoftu, zanim kliknie „Akceptuję”. Za moment miałam jednak dokonać bardzo odważnego czynu w imieniu wszystkich matek na świecie. Od dziesięciu minut kucałam przyczajona, żeby wypchnąć na jezdnię małego chłopczyka wprost pod pędzący samochód. Ktoś to musiał zrobić. Trzeba im wreszcie dać nauczkę! Oczywiście nie było to prawdziwe dziecko – nie jestem aż taką wariatką. To kukła umocowana na długim kiju.”

John O'Farrell (1962) angielski pisarz, prezenter i scenarzysta komediowy

Źródło: Może zawierać orzeszki (2005), tłum. Dorota Kaczor

O dzieciach , O samochodach , O matce , O czytaniu

„Jestem duże dziecko, chłopczyk, co się krepuje powiedzieć tak prosto w oczy, co naprawdę czuje.”

Fisz (1978)

Źródło: Loff

O dzieciach

„Zapytałam dziecko niosące świeczkę:
– Skąd pochodzi to światło?
Chłopczyk natychmiast ją zdmuchnął.
– Powiedz mi, dokąd teraz odeszło – odparł. – Wtedy ja powiem ci, skąd pochodzi.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Poza ciszą

O dzieciach , O odejściu , O świetle

„Nad rzeką siedzi mały chłopczyk i płacze. Ktoś podchodzi do niego i pyta o powód łez.
– Chleb wpadł mi do wody.
– Z masłem?
– Nie, z bratem.”

Jerzy Kwiatkowski (1927–1986) polski literaturoznawca

dowcip przytoczony jako przykład humoru antyhumanistycznego.
Źródło: Satyra na satyrę, „Życie Literackie” nr 8, 19 lutego 1956, s. 1 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14793.

O życiu , O płaczu

„Kiedy byliście mali, być może ktoś wam czytał banalną bajeczkę - słowo "banalną" znaczy tutaj: "niewartą czytania" - o chłopczyku, który wywoływał wilka z lasu. Bohaterem tej bajeczki jest mały męczydusza, który krzyczy "Wilk! Wilk!", chociaż wilka nie ma w pobliżu, i za każdym razem łatwowierni wieśniacy pędzą mu na pomoc, aby przekonać się, że to był tylko żart. Ale raz chłopczyk krzyknął "Wilk! Wilk!" wcale nie dla żartu - tylko nikt mu już nie przybiegł na pomoc. Wilk zjadł dowcipnisia, i na tym, Bogu dzięki, bajeczka się kończy.
Morał z niej płynie oczywisty: "Nie osiedlaj się tam, gdzie wilki hasają na wolności" - chociaż ten, kto wam czytał tę bajeczkę, na pewno twierdzi, że jej morał brzmi: nie kłam, bo pożałujesz. Byłby to strasznie głupi morał, ponieważ wszyscy wiemy, że kłamstwo bywa czasem nie tylko pożyteczne, ale i wskazane.”

Lemony Snicket (1970)

The Reptile Room

O pomocy , O kłamstwie , O czasie , O czytaniu