Cytaty na temat aniołek

Zbiór cytatów na temat aniołek, mienie, nasi.

Cytaty na temat aniołek

Jakub Ćwiek Fotografia

„Narysuję dla ciebie aniołka
Choć nie mnie prosisz o to w swych wierszach
Nie mnie
I usiądę przy twoim stole
Choć nie dla mnie było to miejsce
Nie dla mnie”

Agata Budzyńska (1964–1996) polska piosenkarka, poetka i kompozytorka

Źródło: Pioseneczka (Aniołek)

„Przecie jeśli wiara głęboka, to i z halki aniołka pożartować można.”

Jan Fudala (1951–2008)

ks. profesor (Józef Tischner) do poety (Jan Fudala), który nie umiał znaleźć rymu do „chleba”.
Kto się cieszy, ten nie grzeszy
Źródło: Baciarka do nieba z księdzem profesorem, s. 7

Łukasz Kadziewicz Fotografia

„Wiem, że nie jestem aniołkiem, jednak reprezentacja nie może składać się z samych grzecznych chłopców.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

Źródło: Jestem tylko człowiekiem http://aktualnosci.siatka.org/pokaz/2006-11-16-lukasz-kadziewicz-jestem-tylko-czlowiekiem

Marcin Bosak Fotografia
Tony Curtis Fotografia

„Był aniołkiem i diabełkiem w jednej osobie.”

Tony Curtis (1925–2010) aktor amerykański

przyjaciele o Curtisie.

Ireneusz Mazur Fotografia

„Nie powiem, że jestem aniołkiem, mam bardzo trudny charakter, podobnie zresztą jak niektórzy zawodnicy. Żeby móc ich prowadzić, trzeba było mieć silną osobowość, trzeba było być twardym, konsekwentnym i bezkompromisowym, czasami nawet brutalnym.”

Ireneusz Mazur (1957) polski trener siatkówki

Źródło: Wszyscy byli ancymonkami http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Ireneusz-Mazur-dla-Magazynu-Sportowego-bez-autoryzacji,artykul,110299,2,282.html

Alain Ayache Fotografia

„Pan Bóg potrzebował aniołków, więc wysłaliśmy ich do nieba całe mnóstwo.”

Arthur Noe (1921–2009)

z wywiadu udzielonego Stephanowi Friedowi przez Arthura Noe, „Philadelphia Magazine”, 1998.
Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, wyd. Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 116.

Guillermo Cabrera Infante Fotografia

„A więc: potrzebuję życiowej rady.
– Ale jakiego rodzaju? – powiedział stłumionym głosem.
– Nie wiem. Naprawdę nie wiem, co mam robić ze swoim życiem. Nie mogę zostać w mojej wsi. Tam nie ma przyszłości, dla nikogo.
– Więc co chcesz robić?
– Sam chciałbym to wiedzieć. Czy może mi pan pomóc? Chciałbym studiować.
Nie zastanawiał się długo.
– Gdzie? Szkoły są wszędzie. Co chcesz studiować?
– Teatr.
– Ty? Aktorem?
– Nie, chciałbym pisać dla teatru, dla telewizji. – Tak powiedziałem: dla telewizji. Poruszyło się we mnie wahadło złudnej nadziei, oscylując pomiędzy wstydem a głodem.
– Wiesz przecież, co to za życie. Dużo deprawacji. To nie dla chłopca ze wsi, takiego jak ty.
– Ale proszę pana, ja zjeździłem już kawał świata. Napisałem także coś niecoś.
Powinienem był mu powiedzieć, że przemierzyłem świat od naszej wsi do Hawany, gdzie wyczerpał się zasób mojej energii, że napisałem tomik sonetów i kilka opowiadań. Ale nic mu nie powiedziałem, głód mój przybrał na sile: do tej chwili znosiłem go z łatwością, zapomniawszy o nim nawet w samo południe, gdy z każdą chwilą robiło się coraz upalniej wewnątrz zamkniętego pokoju. Znowu spojrzałem na aniołka i poczułem się jeszcze bardziej głodny. Gdyby marcepanowa książeczka istniała naprawdę, gdyby zamiast kartek miała francuskie ciasta… Patrzyłem na aniołka, na jego twarz. Wydawało mi się, że ofiaruje mi otwartą książeczkę.
Znowu spojrzałem na niego i wydawało mi się, że się do mnie uśmiecha. Czyżby głód uświęcał?”

Guillermo Cabrera Infante (1929–2005) pisarz kubański
Łukasz Kadziewicz Fotografia
Albin Siwak Fotografia
Małgorzata Glinka-Mogentale Fotografia
Stanisław Ignacy Witkiewicz Fotografia