Andrea del Sarto – wiersz Roberta Browninga w formie monologu dramatycznego, wchodzący w skład cyklu Men and Women, wydanego w 1855. Monolog jest wypowiadany przez renesansowego włoskiego malarza Andreę del Sarto do jego żony Lukrecji, która decydować o wszystkim, co on robi. Utwór jest napisany wierszem białym . Na język polski utwór przełożył Juliusz Żuławski.
„Człowiek sięgać ma dalej, niż ręką dosięgnąć zdoła,
Bo po to właśnie jest niebo.”
Źródło: Andrea del Sarto (1855)
