„Demokracja sprawdza się w Europie. W Afryce są inne tradycje. Proszę popatrzeć na dzisiejszą Etiopię. Mówi się, że wprowadzono system wielopartyjny, ale tak naprawdę jedynie przywrócono system plemienny. Każdy jest lojalny wobec swojego plemienia albo swojej religii, a nie żadnej partii. Tak samo jest w Sudanie, Rwandzie, Burundi, Kongo, Kenii. Wszędzie. Świat niedługo zobaczy takie wojny w Afryce, jakich jeszcze nigdy nie widział. Straszliwe wojny plemienne.”

—  Mengystu Hajle Marjam

Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami., Poznań 2004

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 2 lipca 2022. Historia
Tematy
wojna , świat , religia , demokracja , system , wprowadzenie , tradycja , plemię , partia , przywrócić , mówić , widzenie
Mengystu Hajle Marjam Fotografia
Mengystu Hajle Marjam 6
etiopski wojskowy i polityk komunistyczny 1937

Podobne cytaty

Wu Bangguo Fotografia

„Nigdy nie skopiujemy modelu zachodniego, nie wprowadzimy systemu wielopartyjnego.”

Wu Bangguo (1941) polityk chiński

Źródło: Maria Kruczkowska, Chińczyki trzymają się mocno, wyborcza.pl, 1 lipca 2011 http://wyborcza.pl/1,75477,9874353,Chinczyki_trzymaja_sie_mocno_.html

Julius Nyerere Fotografia

„Afryka jest kolebką ustroju socjalistycznego. Socjalizm istniał w Afryce na długo przed Marksem. Socjalizm afrykański w swojej najgłębszej istocie jest ideą humanizmu i braterstwa między ludźmi. To właśnie braterstwo i jedność były podstawą afrykańskiego ustroju plemiennego, w którym nieznane było pojęcie własności – źródło wszelkich konfliktów międzyludzkich. W tym sensie można przyjąć, że w instytucji plemienia afrykańskiego został zrealizowany nie tylko socjalizm, ale nawet komunizm. Ten szczęśliwy ustrój socjalizmu afrykańskiego został naruszony przez kolonializm, który dążył do podziału społeczeństwa afrykańskiego na klasy, a więc tym samym do likwidacji socjalizmu w Afryce. Dzisiaj niepodległa Afryka ma szansę na odrodzenie socjalizmu afrykańskiego. Droga do tego celu nie wiedzie poprzez marksizm. Droga ta wiedzie przez nawrót Afryki do ustroju wspólnoty plemiennej. Do odrodzenia plemienia jako socjalistycznej komórki społeczeństwa afrykańskiego.”

Julius Nyerere (1922–1999) polityk tanzański

Ujamaa – An African Socialism (1962)
Źródło: Ryszard Kapuściński, Gdyby cała Afryka…, Agora, Warszawa 2011, ISBN 9788326805264, s. 350–351.

Henry Campbell-Bannerman Fotografia

„Kiedy wojna nie jest tak naprawdę wojną? Wtedy, gdy prowadzi się w Południowej Afryce metodami barbarzyństwa.”

Henry Campbell-Bannerman (1836–1908) polityk brytyjski

Źródło: przemówienie z 14 maja 1901; cyt. za: Michał Leśniewski, Wojna burska 1899–1902, Warszawa 2001, str. 201.

Edward Abramowski Fotografia

„Zadanie etyczne: wykorzenienie instynktów nienawiści plemiennej lub religijnej; w każdym robotniku bez względu na religię i narodowość widzieć towarzysza.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Program wykładów nowej etyki w: Edward Abramowski, Pisma, tom I http://dir.icm.edu.pl/pl/Pisma/Tom_1/317, Warszawa 1924.

Rahul Gandhi Fotografia

„System polityczny Indii ma tendencję do opierania się na powiązaniach rodzinnych… tak jest w każdej partii (…) Za swój obowiązek uważam zmianę systemu, którego jestem efektem.”

Rahul Gandhi (1970)

Źródło: Rahul Gandhi, a mit polityczny, takzeindie.wordpress.com, 20 września 2010 http://takzeindie.wordpress.com/2010/09/20/rahul-gandhi-a-mit-polityczny/

Kazimierz Staszewski Fotografia

„Ameryka chce zwyciężyć Afrykę, Afryka Amerykę
Socjalista chce zwyciężyć faszystę, faszysta socjalistę
A Japonia chcę zwyciężyć Rosję, a Rosja Japonię
Ameryka chce zwyciężyć Afrykę, Afryka Amerykę
Ostatnia wojna jest już wygrana, nie będziesz padał na kolana
Przecież wiemy, kto zwycięży
Więc stańmy po stronie zwycięzcy”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kult
Źródło: utwór Wspaniała nowina z płyty Kult

Grace Hopper Fotografia

„Życie przed II wojną światową było proste. Po wojnie zaczęliśmy tworzyć systemy.”

Grace Hopper (1906–1992) amerykańska pionierka informatyki

Life was simple before World War II. After that, we had systems. (ang.)
Źródło: Online Computer Library Center (OCLC) Newsletter, marzec/kwiecień 1987, nr 167

Jacek Saryusz-Wolski Fotografia

„Czy można marzyć o praworządności w swoim kraju, ale jednocześnie nie zgadzać się, żeby Komisja Europejska groziła mu sankcjami, a Parlament Europejski przy każdej okazji biadolił nad stanem demokracji? (…) Każdy polityk w Niemczech, Francji czy Wielkiej Brytanii bez wahania odpowie „tak”. W Polsce jednak trwa plemienna walka, w której tematy europejskie wykorzystywane są jako pretekst do rozgrywek wewnętrznych. I jak popiera się plemię PiS, to trzeba chcieć mniej Europy, a jak plemię PO – to więcej Europy. (…) Polityk taki jak Jacek Saryusz-Wolski jest w tych warunkach skazany na margines życia partyjnego. Bo dla niego interes partyjny jest drugorzędny, liczy się interes Polski w Europie.”

Jacek Saryusz-Wolski (1948) polityk polski

O Jacku Saryuszu-Wolskim

„Wojna przeciw Etiopii powinna być traktowana jako wojna święta, krucjata, ponieważ zwycięstwo Włoch otworzy Etiopię, kraj niewiernych i schizmatyków, dla wiary katolickiej.”

Ferdinando Bernardi (1874–1961)

Źródło: Karlheinz Deschner, Polityka papieska w XX wieku, t. 1, tłum. Robert Stiller, wyd. Uraeus, Warszawa 2006, s. 373.

Jean-Bédel Bokassa Fotografia

„Bokassa to po prostu skrajny przypadek, karykatura rządów straszących w Trzecim Świecie. Nie jest to jedyny w Afryce przywódca, który podsyca kult swej osoby, nadaje sobie szumne tytuły lub ustanawia marionetkowe instytucje (partia, parlament itd.) właśnie po to, aby uniemożliwić wszelką ewolucję. U tego cesarza odnajdujemy elementy składniowe najbardziej rozpowszechnionego w Afryce systemu politycznego, tylko że w przejaskrawionej formie. Nazywając rzeczy po imieniu: jest to tyrania uważająca się za oświeconą, a w rzeczywistości ślepa.”

Jean-Bédel Bokassa (1921–1996) dyktator Republiki Środkowoafrykańskiej

komentarz lewicowego tygodnika „Jeune Afrique” („Młoda Afryka”).
O Jeanie-Bédelu Bokassie
Źródło: Waldemar Łysiak, Ballada o czarnym Makapho i o duchach w: tenże, Wyspy bezludne, Wydawnictwo Orgelbrandów, Warszawa 1994, ISBN 8386606002, s. 256.

Pokrewne tematy