„Chodzi tu oto, aby zaakcentować samoistność, a więc autonomiczność działań, a lepiej: czynów osoby. Natura to – zgodnie z Arystotelesem – substancja rozpatrywana jako źródło działań. Jeśli pośród substancji indywidualnych ta, która jest obdarzona rozumem, zasługuje na specjalną nazwę osoby, to właśnie dlatego, że obok rozumności przysługuje jej ów szczególny sposób działania (…). Charakter działania wynika ze sposobu istnienia działającego. To, co działa rozumnie, czyni tak dlatego, że jego akty wypływają z jego podmiotowej samoistności jako sposób jego istnienia.”

Tematy

historia , charakter , natura , natura , źródło , działać , substancja , szczególny , indywidualny , specjalny , istnienie , chodzić , rozpatrywanie