„Czyż jest rzeczą sprawiedliwą, by tylko ludzie wolni ginęli dla oswobodzenia niewolników? Czyż nie jest rzeczą słuszną, by sami niewolnicy nabywali swe prawa na polu bitwy i by tym skutecznym i zgodnym z prawem sposobem niebezpieczna ich liczba ulegała zmniejszeniu?”

„Czyż nie byłoby wspaniale, gdybyśmy mogli sami wybierać ludzi, których pokochamy?”

„Czyż dowodem na to, że ludzie są wszędzie tacy sami, nie jest to, że jeden może zająć miejsce drugiego?”

„Bądźmy niewolnikami prawa, abyśmy mogli być wolni.”

„Wynalazki są rzeczą przypadku i nie mogą być podciągnięte pod żadne prawo.”

„Czyż nie jest dziwne, że ludzie tak chętnie walczą o religię, a tak niechętnie żyją zgodnie z jej przepisami.”

„Prawo ludzkie ma o tyle moc obowiązującą o ile jest zgodne z właściwymi zasadami. Wobec tego jest rzeczą oczywistą, że powinno się ono wywodzić z prawa wiecznego. O ile więc odchyla się od tych właściwych zasad, jest prawem niesłusznym; nie posiada ono wtedy cech prawa, lecz raczej jest jego pogwałceniem.”

„Niczemu się nie dziwić jest prawie jedyną rzeczą, która może uczynić szczęśliwym i zachować w tym stanie.”

„bo czyż nie jest oczywistym nonsensem powołać kilku ludzi i powiedzieć im: „układajcie i wydawajcie prawa, dotyczące wszystkich przejawów i potrzeb życia naszego, nawet jeśli żaden z was nie ma o nich pojęcia?””

„Czyż naprawdę nie ma już ludzi na tym świecie? Czyż wszyscy stali się tylko kółkami zegara? Dajcie mi choć nakręcać ten zegar!”