„W moich wędrówkach w początkach drugiej wojny światowej zdarzyło mi się, co prawda na bardzo krótko, być w Związku Sowieckim. Czekałem na pociąg na stacji jednego z wielkich miast Ukrainy. Był to olbrzymi gmach. (…) Marmurowe schody pełne były śpiących nędzarzy; ich nagie nogi wyglądały z łachmanów, chociaż była to zima. Z góry nad nami głośniki ryczały propagandowe hasła. Przechodząc zatrzymałem się, nagle czymś tknięty. Pod ścianą umieściła się rodzina chłopów: mąż, żona i dwoje dzieci. Siedzieli na koszykach i tobołach. (…) Mówili ze sobą przyciszonymi głosami po polsku. Patrzyłem na nich długo i nagle poczułem, że łzy płyną mi po policzkach. I to, że właśnie na nich zwróciłem uwagę w tłumie, i moje gwałtowne wzruszenie były spowodowane ich zupełną innością. Była to ludzka rodzina, jak wyspa w tłumie, któremu czegoś brakowało do zwyczajnego, małego człowieczeństwa. Gest ręki nalewającej herbatę, uważne, delikatne podanie kubka dziecku (…) ich odosobnienie, ich prywatność w tłumie – oto co mną wstrząsnęło.”

Tematy

wojna , dzieci , prawda , rodzina , zima , czekanie , herbata , łzy , dziecko , uwaga , zdarzenie , podanie , miasto , miasto , żona , głośnik , początek , głos , ściana , siedzenie , mąż , wyspa , noga , stacja , zatrzymać , czekać , przechodzić , krótki , zwyczajny , pociąg , wielki , gest , olbrzym , gmach , umieścić , kubek , ręka , łachman , spowodowanie , mówić , hasło , chłop , człowieczeństwo , wędrówka , wzruszenie , koszyk , prywatność , poczucie , schody , drugi , inność