„Otwórz oczy i spójrz w siebie:
Czy jesteś zadowolony z życia jakie wiedziesz?
Wiemy dokąd idziemy
Wiemy skąd
Opuszczamy babilon
Udajemy się do ziemi naszych ojców”

„Gałka u drzwi otworzyła niebieskie oko i spojrzała na niego.”

„Koleje nasze przecież nie toczą się wbrew Opatrzności, jako że wiemy z Ewangelii, iż nawet wróbel nie spadnie na ziemię bez woli ojca naszego. Cokolwiek się stanie, dzieje się z woli naszego Stwórcy.”

„Nie wiemy jeszcze nic o życiu, więc jak możemy wiedzieć coś o śmierci?”

„Kościół jest dla tych, co mają pieniądze. Reszta chodzi na spacery i udaje, że jest zadowolona z życia.”

„I ty, i ja wiemy, że to, co najtrudniej zapamiętać, trzyma nas przy życiu.”

„Wydaje nam się, że mnóstwo wiemy, chociaż jako jednostki wiemy bardzo mało, ponieważ traktujemy wiedzę znajdującą się w umysłach innych tak, jakby to była nasza własna wiedza.”

„Wiemy, że słońce wschodzi i zachodzi, że deszcz pada i rosa, że żyjemy po to, by orać, by siać, by plony zbierać i znowu siać. A gdy jest urodzaj, wiemy, że Bóg dał, gdy nieurodzaj, że Bóg zabrał. Wiemy po co żyjemy, wiemy dlaczego pomrzemy. My wszystko wiemy, bo oczy mamy otwarte, bo ziemia nas uczy. Kształci nas na swoich pewnikach, niezachwianych, trwałych, wiecznych. Nie mamy potrzeby, nie mamy woli grzebania się w naszych prawdach. Stoją nad nami jak las, a my wśród nich żyjemy bezpieczni o swoją równowagę, w której znajdujemy siłę, nie siłę pędu lecz trwania. A owe wiedza i wykształcenie karczują ci wszystkie prawdy, podważają pewniki, burzą harmonię świata, napełniają umysł chaosem wątpliwości. I w końcu robią z człowieka to, że swoją niepotrzebnością sam się zatruje.”

„Łatwo zapominamy o naszych błędach, kiedy tylko my sami o nich wiemy.”

„My mamy zupełnie inne spojrzenie na nasz kraj niż cudzoziemcy, którzy czasami nie wiedzą nawet gdzie Polska się znajduje. Czasami się nas lękają, bo w nas jest taka podniosłość, bliskie kontakty z Bogiem, myślą, że my coś wiemy lepiej.”