„Zawsze z państwa czyniło piekło to, że człowiek chciał uczynić je swym niebem.”

„A gdzie miłość dla za małych, co chcą by było Niebo, Piekło… a przecież nie ma?”

„Człowiek przeniósł wszystkie cierpienia i męki do piekła, dla nieba nie pozostało już nic poza nudą.”

„Nie chciałbym się wyrażać ani na temat nieba, ani piekła: w obu miejscach mam przyjaciół.”

„Człowiek mógłby wejść do nieba za cenę połowy tych trudów, jakie kosztuje go zasłużenie sobie na piekło.”

„Umysł jest niezależną jednostką i sam może sprawić, że niebo stanie się Piekłem, a piekło Niebem.”

„Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie.”

„Faust: Chcę się nasamprzód zapytać o piekło.
Gdzież jest to miejsce, które zowią piekłem.
Mefistofel: Pod niebiosami.
Faust: Ale w którem miejscu?
Mefistofel: W wnętrzu żywiołów, tam, gdzie my wieczyste
Znosić musimy tortury. Toć powiem
Że piekło niema określonych granic
W jakowemś miejscu stałem; tam jest piekło,
Gdzie my jesteśmy, a gdzie zaś jest piekło
Tam i my zawsze przebywać musimy;
Wreszcie, gdy cały świat się ten rozpadnie,
Gdy się oczyści wszelakie stworzenie
Zostanie piekło tam, gdzie niema nieba.”

„Trafiłam do nieba – w samym środku piekła.”

„Miłość jest darem nieba, nadużyta – piekła!”