Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272, s. 339.
„Twoja śmierć klepie cię po ramieniu albo bierze za rękę i mówi, choć ze mną, już czas. Może przyjść, kiedy leżysz w gorączce albo kiedy zadławisz się kawałkiem suchego chleba, albo kiedy spadniesz z wysokiego budynku; w samym środku bólu i męki śmierci przychodzi do ciebie łaskawie i mówi: już dobrze, dziecko, chodź ze mną, i odpływasz z nią łodzią po jeziorze we mgłę. Co tam się dzieje nie wie nikt. Nikt nigdy stamtąd nie wraca.”
Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)
Podobne cytaty
„Ja nie muszem nic mówić i tak nikt nie wie, o co chodzi.”
                                        
                                        parodia Lecha Wałęsy 
Monolog z 1995
                                    
Źródło: Powolny człowiek, tłum. Magdalena Konikowska.
 
                            
                        
                        
                        „Nikt bardziej nie lubi mówić niż jąkały, nikt bardziej nie lubi chodzić niż chromi.”
 
        
     
                             
                             
                             
                            