„Nie cierpię: w delirium męki przeszłam tę granicę, poza którą wrażenia nie różniczkują się już na radość i ból, za którą noc nieszczęścia nie przeciwstawia się już dniowi.”

„Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna, i mija tak człowiek, i już zapomina, o co miał walczyć i po co.”

„Każda radość, którą niesiemy, zawsze do nas powróci.”

„Niech pociechą dla nas będzie to, iż żaden ból na świecie nie trwa wiecznie. Kończy się cierpienie, pojawia się radość i tak równoważą się nawzajem.”

„Ból nadmiernej miłości przewyższa niekiedy radość kochania, i można zapamiętać się w cierpieniu, jak niekiedy ludzie zapamiętują się w szczęściu.”

„Walka, którą podjęliśmy nie zna granic moralnych.”

„Jestem tyle wart, ile warta jest ulga, którą potrafię nieść i radość, którą potrafię sprawić.”

„Ból to zaledwie jeszcze jeden przeciwnik, któremu należy stawić czoło i go pokonać.”

„Księżyc. Cudowny księżyc. Pełny, tłusty, czerwonawy, noc jasna jak dzień i poświata, z którą spływa na ziemię radość, radość, och, jaka radość. Radość i gromki zew tropikalnej nocy, łagodny, jednocześnie dziki ryk wiatru szalejącego we włosach na ręku, głuche zawodzenie światła gwiazd, zgrzytliwy krzyk migotliwie skrzącej się wody.”

„Mową Boga, którą człowiek najłatwiej pojmuje, jest cierpienie.”