„Bo ten, kto sądzi, iż sam posiadł mądrość, język i rozum, innym niedosięgłe bliżej poznany – okaże się pusty.”

„Tajemnice przekraczają rozum, lecz go nie obalają, nie gaszą jego światła, ale je udoskonalają. To sam rozum pojmuje objawione sobie tajemnice, których sam przez się nie mógł odkryć, uznaje je i broni ich.”

„Drudzy są, którzy mają mądrość… ziemską, bydlęcą i diabelską. Ziemską, iż mają rozum tylko na dostawanie i zatrzymanie, i rozmnożenie dóbr świeckich doczesnych.”

„Czas jest wszystkim, co masz… i pewnego dnia może się okazać, że masz go mniej, niż sądzisz.”

„Wszystko, co osiągnął ludzki, tenże sam rozum musi rozwiązać.”

„Co innego radzi namiętność, co innego rozum.”

„Zdrowy rozum jest to rzecz ze wszystkich na świecie najlepiej podzielona, każdy bowiem sądzi, iż jest w nią tak dobrze zaopatrzony, iż nawet ci, których we wszystkim innym najtrudniej jest zadowolić, nie zwykli pragnąć go więcej, niźli posiadają.”

„Okazało się, że to nie dla mnie. Granie w obcym języku wydawało mi się nieprawdziwe, obce.”

„Mądrość musisz sam z siebie własną dobyć pracą.”

„W języku danego narodu objawia się jego charakter. Nie można kształtować narodowości bez języka. Odbierając narodowi jego język, zabiera się mu rydwan jego myśli, zabiera się mu mądrość jego praojców (…).”