Cytaty o samochodach (125 cytatów, strona 2)

„Przyglądać się brzoskwini na talerzu – to fizyka; zjeść ją – to chemia. To Nowy Świat. Baudelaire równa się Kolumb. Hugo, Racine są fizykami. A jaki to fizyk Flaubert! Zdanie Gustawa Flauberta to piękny samochód nie na chodzie. Wspaniała karoseria na mocnym zwrotnym podwoziu. Brak tylko silnika. Nazywam silnikiem tę wewnętrzną prężność zdania, dzięki której nagle 12 cylindrów wdziera się do waszego mózgu i tłucze porcelanę.”

Joseph Delteil (1894–1978)

Źródło: półpowieść Cholera, 1923

O świecie

„Pitu: Oj, Kudłata, a jak marzyłem o tym, żeby tata kupił mi samochód sterowany, to co? Wcale nie kupił
Kudłata: Bo zacząłeś wrzeszczeć, że chcesz ten samochód. Gdybyś nie ryczał, toby się udało. Od ryczenia rodzice robią się mniej kupujący.”

Leszek Talko (1965)

Pitu i Kudłata w opałach (2014), Dialogi

O rodzicach

„Oczywiście posiadaczki prawa jazdy mają prawo prowadzić samochód. Ale kobiety często wychodzą z założenia, że akt ślubu to prawo prowadzenia męża.”

Gert Fröbe (1913–1988)

O kobietach , O ślubie

„(…) gdy Niemcy dowiedzieli się, że jakiś ich rodak występuje tutaj w serialu, mocno się dziwili, że w Polsce w ogóle są seriale! Najwyraźniej myśleli, że w telewizji są wiadomości – od 8.00 do 8.15–po czym na ekranie widać biały śnieg… Kiedyś krążyły też dowcipy o reklamie w biurze podróży: „Przyjedź do Polski, twój samochód już tam na ciebie czeka!”. I, niestety, taki obraz Polski w Niemczech przeważa. Po prostu wielka ignorancja. Chociaż ja, przed wyjazdem, raczej nie miałem uprzedzeń. Pewnie dlatego, że wcześniej, we Włoszech, spotkałem na campingu koło Florencji grupę studentów historii sztuki z Krakowa. I zobaczyłem, że Polacy mogą mówić po angielsku – o wiele lepiej, niż ja – a dziewczyny mają piękniejsze od Włoszek! Poza tym ja bardzo lubię kraje, które są mało znane. Tam ciągle jeszcze kryje się jakaś tajemnica.”

Steffen Möller (1969) niemiecki artysta kabaretowy

Źródło: Steffen Möller – M jak Möller http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/815/Steffen-Moller-M-jak-Moller.html

O tajemnicy , O historii , O dziewczynach , O myślach

„Ten pan przekroczył granice rozmowy z posłem. Jak śmiał mnie o to pytać! Nie jest moim spowiednikiem i łaski mi nie robi. Dobrze, że rozmawialiśmy tylko przez telefon, bo pewnie na słowach by się nie skończyło. Jestem szefową komisji, a on podległym pracownikiem. Nie życzę sobie, by ktoś traktował mnie jak potencjalnego oszusta. Samochód to żaden luksus, tylko mój warsztat pracy. Po co kancelaria chce wiedzieć, gdzie jadę? Przecież to jest inwigilacja!”

Elżbieta Jakubiak (1966) polska polityk

o sejmowym dyspozytorze, który chciał się upewnić, czy wyjazd pani poseł Jakubiak, sejmowym samochodem do centrum handlowego po sukienkę, był na pewno wyjazdem służbowym.
Źródło: se.pl http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/sluzbowym-samochodem-po-sukienke_57006.html z 16 czerwca 2008 r.

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.(…) Ona nigdy nie była w sklepie. Uczennice żartowały: „Maestra, ile kosztuje jajko?”. A ona: „Pięć złotych.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

A kosztowało 40 groszy. Jej się myliły waluty, bo ciągle była w innym kraju.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O gwiazdach

„mrużę oczy. prześwity wśród drzew wyglądają
jak cętki na sierści zwierząt wędrujących do wodopoju.
przez chwilę myślę, że samochód jest wielkim kotem,
który kołysze nas w brzuchu i skrada się ich śladem.”

Katarzyna Zając (1977) polska poetka

Źródło: przeczucie

O kotach , O myślach , O zwierzętach , O myśleniu

„Na podwórko wpadł Niemiec na spienionym koniu i zażądał mydła. Gdy się umył, podjechał samochód i go zabrał. Koń został, lecz nie na długo. Podczas bombardowania zwierzę znikło. Zaraz po tym przez wieś przeszli żołnierze Armii Czerwonej. Gdy wreszcie nastała cisza, wziąłem mamę na rower i ruszyliśmy w stronę Białej Podlaskiej. To, co zobaczyliśmy na trasie, było wstrząsające. Wszędzie leżało mnóstwo zwłok. Poznaliśmy prawdziwy koszmar wojny.”

Wacław Kowalski (1916–1990) aktor polski

o końcowym czasie II wojny światowej.
Źródło: „Słowo Polskie”, cyt. za: Przecie on nasz podlaski, tutejszy http://wesly.republika.pl/waclawkowalskipodlasiak.html

O wojnie , O ciszy , O czasie , O zwierzętach

„Jeśli chodzi o motoryzację, to nie w przeciwieństwie do Briana nie jestem jakiś wielkim fanatykiem. Mam tylko jeden spokojny rodzinny samochód – jaskrawo żółte Lamborghini Miura z 1972 roku…”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.”

Ada Sari (1886–1968) śpiewaczka polska

Źródło: Dariusz Zaborek, Ja, Maria Callas, „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O gwiazdach

„W drugim dniu Zielonych Świątek miał się odbyć wiec narodowy w Iławie. Byliśmy przygotowani do wyjazdu w towarzystwie prof. Dykiera. Czekaliśmy tylko na samochód, który lada chwila miał z Iławy nadjechać. Tymczasem godzina upływała za godziną, termin wiecu minął, automobil się nie zjawiał. Okazało się później, że szofer wysłany po nas, był to Niemiec, który, wskutek jakiejś urojonej przyczyny nie dojechał do Kwidzyna. Według relacji późniejszej jednego z miarodajnych czynników miejscowych samochód został stać na drodze z winy szofera. Jakkolwiek tam było w rzeczywistości, my nie mogliśmy być z Kwidzyna do Iławy wyjechani, gdzie zgromadzenie ludzi polskich daremnie na nas wyczekiwało.”

Stefan Żeromski (1864–1925) powieściopisarz polski

Źródło: Iława-Kwidzyn-Malbork, „Rzeczpospolita” nr 4–6, 1920.
Inter arma, wyd. J. Mortkowicza, Warszawa-Kraków 1920.

O ludziach , O rzeczywostości , O relacjach , O czekaniu

„Wsiadanie. Więc tak: trzeba kliknąć pilotem, podjechać z lewej strony, otworzyć drzwi, przesunąć się trochę do przodu i pchnąć je, a potem, ostrożnie manewrując, stanąć wózkiem tuż przy progu, uważając (…), by nie porysować lakieru. Następnie należy złapać drzwi lewą ręką, przytrzymać je, a prawą chwycić kolumnę kierownicy.
Podciągam się teraz na rękach, przekręcając tułów w lewo i opadam na siedzenie. Bezwładne nogi układam rękami pod kierownicą, przy bezużytecznych pedałach (…). Przechylam się w lewo, odczepiam prawe koło wózka i kładę je, wyginając się do tyłu, za przednie siedzenie – sąsiada kierowcy. Przekręcam wózek, aby jego lewe koło znalazło się w moim zasięgu. Zwalniam lewe koło, przytrzymując wózek, by łagodnie osunął się na trotuar, a nie grzmotnął na ziemię. To koło stawiam za prawym, również tylnym siedzeniem (…). Przechylam się następnie i dźwigam korpus wózka, już bez kół, który wygląda jak człowiek bez nóg lub jak kurczak u rzeźnika, czyli „korpus” w taniej wersji pozbawionej skrzydełek i udek.”

Ryszard Lenc (1955)

Źródło: Samochód, „Sekrety ŻAR-u” 2006, nr 3

„Daję Magdzie w prezencie samochód dla niej i dla dzieci. Jest przeszczęśliwa.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

22 czerwca 1939.
Dzienniki (1923–1945)

O dzieciach

„Moje „luksusy” – to po prostu narzędzia pracy. Mercedes jest szybkim i niezawodnym środkiem komunikacji. Swojego sprzedałem, aby spłacić organy. Ten, którym jeżdżę, jest własnością firmy „Mercedes” i mam go jedynie w użytkowaniu. Pierwszy samochód tej marki, typu 220 D, był darem przyjaciół z berlińskiego Caritasu. I przez następne 25 lat nigdy na Mercedesach nie straciłem. Gdy sprzedawałem starannie utrzymany stary samochód, mogłem za to kupić nowy. Jestem przekonany, że gdyby Chrystus Pan żył za naszych czasów, też jeździłby Mercedesem. Nie przemieszczałby się na osiołku.”

Henryk Jankowski (1936–2010) polski ksiądz katolicki, biznesmen

Źródło: wywiad, „Sukces” nr 5/1997

O komunikacji , O sukcesie , Chrystus

„Jestem przekonany, że lady Margaret Thatcher nie wyłudzałaby co miesiąc 3 tys. zł, mając samochód służbowy i ochroniarzy, na kilometrówkę. Dziękuję bardzo.”

Przemysław Wipler (1978) polski polityk

Źródło: stenogram z 84 posiedzenia Sejmu VII kadencji, 15 stycznia 2015 http://orka2.sejm.gov.pl/StenoInter7.nsf/0/106703018FE2E8F1C1257DCF001FE8C9/%24File/84_c_ksiazka.pdf

„Irek Mazur prowadzi ten samochód, ale nie on go tankował i nie on serwisował. Pytanie jak daleko zajedzie ten wóz.”

Wojciech Drzyzga (1958) siatkarz polski, trener

o sytuacji AZS Olsztyn, prowadzonym w sezonie 2007/2008 przez Ireneusza Mazura.

Pytanie

„Ludzie traktują Boga w nieuprzejmy sposób. Ciągle proszą go o pomoc, odmawiają miliardy modlitw każdego dnia, proszą, błagają, żebrzą o przysługę, Zrób to, daj mi tamto, chcę nowy samochód, chcę lepszą pracę… a większość z tych modlitw odbywa się w niedzielę – w jego dzień wolny.”

George Carlin (1937–2008) amerykański aktor komediowy

You Are All Diseased (1999)

O Bogu , O ludziach , O pomocy

„Na początku często z Niilą dyskutowaliśmy, czy nasze granie można uznać za knapsu. Słowo jest tornedalsko-fińskie i oznacza "babski", zatem coś, czym zajmują się tylko kobiety. Można by powiedzieć, że rola mężczyzn w Tornedalen ogranicza się tylko do jednego: nie być knapsu. Brzmi to jasno i zrozumiale, ale całość komplikują specjalne reguły, wymagające dziesiątków lat na przyswojenie, coś, czego są w stanie doświadczyć zwłaszcza mieszkający tu mężczyźni z południowej Szwecji. Pewne zajęcia są knapsu z założenia, zatem mężczyźni powinni ich unikać. Są to na przykład: robótki ręczne, zmiana zasłon, tkanie chodników, dojenie, podlewanie kwiatów i tym podobne. Drugą grupą są zajęcia definitywnie męskie: ścinanie drzew, polowanie na łosie, budowanie chat na zrąb, spławianie drewna i bójki na potańcówkach. Od dawien dawna świat podzielony był na dwie części, wszyscy wiedzieli, o co chodzi. Ale przyszedł dobrobyt. I nagle pojawiły się setki nowych zajęć i informacji, które wprowadzają pewien zamęt. Ponieważ pojęcie to przez stulecia kształtowało się wśród ludu nieświadomego zachodzących procesów, definicje nie nadążały. Oprócz kilku dziedzin. Silniki na przykład są domeną mężczyzn. Silniki spalinowe są bardziej męskie od elektrycznych. Samochody, śnieżne skutery i piły motorowe zatem nie są knapsu. Czy natomiast facet może szyć na maszynie? Ubijać śmietanę mikserem? Doić krowy automatyczną dojarką? Wyjmować naczynia ze zmywarki? Czy prawdziwy mężczyzna może odkurzać swój samochód, zachowując taki sam szacunek, jakim cieszył się wcześniej? Macie tu kwestie do przemyślenia. Jeszcze więcej kłopotów sprawiają inne nowinki. Czy na przykład jedzenie niskotłuszczowej margaryny jest knapsu? Posiadanie farelki w samochodzie? Kupowanie żelu do włosów? Medytowanie? Pływanie z maską? Używanie plastra? Wkładanie psiej kupy do specjalnego plastikowego worka?”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O piciu , O kobietach , O mężczyznach , O ludziach

„Kierowcą taksówki była kobieta. Dotknąłem jej ramienia.
-No? - zapytała.
-Przepraszam, ale chyba będę rzygał.
Obróciła się i obrzuciła mnie spojrzeniem. Z jej dolnej wargi zwisał pet.
-Panie, do cholery, to nie samolot. Nie zapewniamy torebek.
-To co mi pani radzi? - zapytałem, pocąc się (…), samochód podskakiwał i trząsł.
-Połykaj pan - oznajmiła i skończyła dyskusję.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Charnel House

O kobietach

„Samochód zajmuje 12 m kw. przestrzeni, przez większość czasu stoi zaparkowany i nieużywany. Za to płacimy wszyscy! Podobnie e-hulajnogi. Należą do prywatnych firm, zagracają naszą przestrzeń. A rower, choć równie szybki, nawet szybszy, nie zabija ludzi, sprawia, że jesteśmy zdrowsi, sprawniejsi. Ja nie jestem rowerzystą, ja robię w służbie zdrowia. Wymyślam lekarstwa.”

Mikael Colville-Andersen (1968)

Źródło: rozmowa Aleksandry Gurgul, Rower to lekarstwo na wszystko, a na hulajnogach jeżdżą leniwi milenialsi. „Chrzanić opornych, poprawiamy jakość ich życia” http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,25020968,rower-to-lekarstwo-na-wszystko-a-na-hulajnogach-jezdza.html, wyborcza.pl, 27 lipca 2019.

O ludziach , O czasie

„Kiedy w latach 50. pojawił się samochód jako dobro masowe, wszystko zostało mu podporządkowane. Pewnie już wszyscy słyszeli, że skopiowaliśmy to myślenie o przyszłości z USA. Ale już nie wszyscy, że w samych Stanach mieli niesamowite siatki tramwajowe. Popatrz na St. Louis! Jak im to powiedziałem, nie uwierzyli, więc kazałem im iść do biblioteki, żeby nauczyli się historii swojego miasta. Wyobraź sobie, że 100 lat temu 20 proc. mieszkańców Los Angeles jeździło rowerami codziennie!”

Mikael Colville-Andersen (1968)

Źródło: rozmowa Aleksandry Gurgul, Rower to lekarstwo na wszystko, a na hulajnogach jeżdżą leniwi milenialsi. „Chrzanić opornych, poprawiamy jakość ich życia” http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,25020968,rower-to-lekarstwo-na-wszystko-a-na-hulajnogach-jezdza.html, wyborcza.pl, 27 lipca 2019.

O losie , O myślach , O myśleniu , O historii

„Akurat ten samochód to dostaliśmy, nie wiecie o tym, od bezdomnego. Tak. Dwa samochody dostaliśmy. Przyjechał bezdomny i dał nam dwa samochody. Pan Stanisław z Warszawy, niestety zmarł.”

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

Źródło: W naszej rodzinie, Telewizja Trwam, 27 sierpnia 2016

„Miałem specjalne obowiązki wobec swego rodzinnego kościoła. Zawsze myślałem o tym, tęskniłem, i mówiłem, że jak będzie możliwe, to na piechotę pójdę. Później mówiłem: no, na rowerze. A później dostałem samochód z kurii z Opola i przyjechałem tutaj. Tęsknota za rodzinnymi stronami nie była jedynym powodem mojej decyzji o wyjeździe. Nie chciałem się dać spisać na złom.”

Ludwik Rutyna (1917–2010) duchowny rzymskokatolicki

o wyjeździe na Kresy.
Źródło: Arkadiusz Oleksak: Ks. Ludwik Rutyna - kapłan, który łączył narody, religie i kultury..., s. 16 https://sbc.org.pl/Content/310832/1A.pdf

O decyzjach , O myślach , O myśleniu

„Przy tej okazji nieraz wprowadza się nawet treści zupełnie obce. Znam księdza, któremu przyszło do głowy, żeby tuż przed prefacją zachęcać wiernych do uświadomienia sobie, za co też w swoim życiu chcą dzisiaj Panu Bogu podziękować. To taki akcent osobisty, prawda, wprowadzający nas od razu w modlitewne ciepełko… A mnie się wtedy zawsze przypomina ten ksiądz francuski, co to ku wielkiemu zdumieniu polskiego dziennikarza wplótł w kanon dziękczynienie za swój nowy samochód. Różnica jest już tylko w skali.”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Oślica Balaama, str. 39, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O Bogu , O prawdzie

„Człowiek, który przechodzi na drugą stronę ulicy, musi uważać, by nie potrącił go samochód, także wtedy, gdy będzie to pojazd automatyczny i bez kierowcy, samochód jest bowiem od człowieka mocniejszy. Powinniśmy się bać urządzeń, które funkcjonują w sposób dla nas niebezpieczny. Robot stanie się takim urządzeniem, jeżeli uda nam się wyposażyć go nie tyle w inteligencję, ile w mechanizmy imitujące skutki określonej funkcjonalności człowieka. Mam na myśli wyposażenie robotów w mechanizmy funkcjonujące podobnie jak świadomość istnienia oraz instynkt samozachowawczy człowieka. Nie chcę przez to powiedzieć, że urządzenie będzie miało świadomość, tylko że jego zachowanie będzie podobne do zachowania jednostki rozumnej, takiej jak świadomy swojego istnienia człowiek. Maszyna nie otrzyma świadomości, ale będzie tak się zachowywała, jakby ją miała.”

Zygmunt Vetulani (1950) matematyk, informatyk, profesor nauk technicznych

Źródło: Zrób sobie mózg https://www.tygodnikprzeglad.pl/zrob-sobie-mozg/, wywiad Bronisława Tumiłowicza, „Przegląd”, nr 6/2018, s. 58–59.

O inteligencji , O myślach , O myśleniu , O zachowaniu

Cytaty o samochodach strona 2

Cytaty o samochodach
strona 2