William Wordsworth cytaty

strona 11

„Najlepsza część życia ludzkiego to małe, bezimienne i zapomniane akty dobroci i miłości.”

„Sam wędrowałem, jak obłoczek
Często sam płynie przez przestworza,
Gdy nagle widok mnie zaskoczył
Złotych żonkili tłumu, morza;
Od wód jeziora aż po drzewa
Tańczyły – wiatr im w takt powiewał.”

„Poezja bierze początek ze wzruszenia rozpamiętywanego w spokoju.”

„Gdzie stał posąg Newtona, z pryzmatem, w milczeniu. Marmurowy pomnik umysłu, zawsze samotnie podróżującego przez dziwne morza myśli.”

„Nasze narodziny nie są niczym innym niż snem i zapomnieniem.”

„Każda dobra poezja jest spontanicznym wybuchem głębokich uczuć.”

„Podążaj naprzód, do światła rzeczy, pozwól naturze być twoim nauczycielem.”

“Yet was Rob Roy as wise as brave;
Forgive me if the phrase be strong;—
A Poet worthy of Rob Roy
Must scorn a timid song.”

“Oh there is blessing in this gentle breeze,
A visitant that while it fans my cheek
Doth seem half-conscious of the joy it brings
From the green fields, and from yon azure sky.
Whate'er its mission, the soft breeze can come
To none more grateful than to me; escaped
From the vast city, where I long had pined
A discontented sojourner: now free,
Free as a bird to settle where I will.”

“If I should be, where I no more can hear
Thy voice, nor catch from thy wild eyes these gleams
Of past existence, wilt thou then forget
That on the banks of this delightful stream
We stood together; And that I, so long
A worshipper of Nature, hither came,
Unwearied in that service: rather say
With warmer love, oh! with far deeper zeal
Of holier love. Now wilt thou then forget,
That after many wanderings, many years
Of absence, these steep woods and lofty cliffs,
And this green pastoral landscape, were to me
More dear, both for themselves, and for thy sake.”

“What is good for a bootless bene?”

“The flower of sweetest smell is shy and lowly.”