Tadeusz Kotarbiński: Na czasie cytaty (strona 2)

„Będąż się tak przeplatać w kołowrocie bytu jesienie rozczarowań z wiosnami zachwytu?”

„Im gorzej, tym więcej filozofów.”

„Łatwiejsza jest sztuka pamiętania od sztuki zapominania.”

„Smutno, gdy dnie posępne z wolna przemijają, smutno, gdy dnie radosne przemijają szybko.”

„Zwierzęta nie mają rozumu, lecz tylko człowiek może być głupcem.”

„Anarchia – każdy jest suwerenny, demokracja – nikt nie jest suwerenny, monarchia – jeden jest suwerenny.”

„Przyjaźń doskonale obywa się bez miłości (…), a jeżeli jej towarzyszy, utrwala łączność przez nią nawiązaną.”

„Jeśli już ułomne prawo danego kraju dopuszcza podobną postać represji, niechajże egzekucja dochodzi do skutku pod narkozą, jak każda nieuchronna operacja chirurgiczna, dla oszczędzenia zbędnych cierpień.”

„Nie potrzeba odwoływać się do Opatrzności ani do nieśmiertelności, by uznać za słuszne, jeśli się chwali męstwo, dobroć serca, prawość, godność własną, szlachetność motywacji.”

„Starcowi trudno odmłodnieć, zdziecinnieć łatwo.”

„Dobrze mieć autostrady, ale smak nadają życiu dopiero ścieżki, którymi można sobie od nich odbiegać.”

„Kościół nie powinien rządzić nauką, skoro nauka nie rządzi Kościołem.”

„Łatwo jest mówić, gdy ma się coś do powiedzenia, ale trudno jest mieć coś do powiedzenia, gdy trzeba mówić.”

„Maszerować noga w nogę nie jest bynajmniej tym samym, co iść ręka w rękę.”

„Przeszłość zachowana w pamięci staje się częścią teraźniejszości.”

„Naukowcy są od badania, literaci od gadania.”

„Lub robić coś… Kochaj kogoś… Nie bądź gałganem… Żyj poważnie!”

„Głupstwo jest wtedy najgroźniejsze, kiedy ma na swoją obronę słuszne argumenty.”

„Są dwa rodzaje miłośników demokracji: jedni lubią w niej „demos”, inni – „krację.””