Percy Bysshe Shelley cytaty

strona 9

„Podróżnik, wracający z starożytnej ziemi,
Rzekł do mnie: „Nóg olbrzymich z głazu dwoje sterczy
Wśród puszczy bez tułowia. W pobliżu za niemi
Tonie w piasku strzaskana twarz. Jej wzrok szyderczy,

Zacięte usta, wyraz zimnego rozkazu
Świadczą, iż rzeźbiarz dobrze na tej bryle głazu
Odtworzył skryte żądze, co, choć w poniewierce,
Przetrwały rękę mistrza i mocarza serce.

A na podstawie napis dochował się cało:
«Ja jestem Ozymandias, król królów. Mocarze!
Patrzcie na moje dzieła i przed moją chwałą

Gińcie z rozpaczy!» Więcej nic już nie zostało…
Gdzie stąpić, gruz bezkształtny oczom się ukaże
I piaski bielejące w pustyni obszarze.”

„Przyjaźń, drogi balsam… Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.”

„Spójrz na me dzieło, o Potężny, i rozpaczaj.
… wokół szczątków
Tego kolosalnego wraku pustynia się roztacza,
Naga, dzika i płaska, bez końca ni początku.”

„Codzienne obowiązki stają się piękne dzięki miłości.”

„O, jakże chciałbym być Antychrystem (…).”

“The world is weary of the past,
Oh, might it die or rest at last!”

“In each human heart terror survives
The ravin it has gorged: the loftiest fear
All that they would disdain to think were true:
Hypocrisy and custom make their minds
The fanes of many a worship, now outworn.
They dare not devise good for man’s estate,
And yet they know not that they do not dare.”

“The word of God has fenced about all crimes with Holiness.”

“What is Freedom?”

“Then, what is Life?”