Libba Bray cytaty

strona 3

„Na tych, którzy chcą widzieć, czeka świat.”

„A co się dzieje, jeśli nasza decyzja okazuje się błędna?
– Musisz spróbować ją skorygować.
– A jeżeli jest za późno? Jeżeli już się nie da?
– Wtedy musisz nauczyć się z nią żyć.”

„Ustanie cichy szloch serc naszych, zdjętych trwogą, Co żyć nie potrafią i umrzeć nie mogą.”

„To jakby… być mężczyzną, prawda? Kobieta nigdy nie powinna zachowywać się tak niestosownie.”

„Ludzie popełniają błędy, Gemmo. Robimy złe rzeczy kierowani dobrymi pobudkami i dobre rzeczy ze złych pobudek.”

„Nadal jestem nietknięta. Czysta. Pełnowartościowy artykuł handlowy.”

„(…) światła szczerości. To światło niesie wyzwolenie. Jest konieczne. Przerażające. Stoimy w nim nadzy i odarci ze wszystkiego. A kiedy nasze oczy nie mogą już znieść tego widoku, tworzymy kolejną iluzję, która nas uchroni przed bezwzględną prawdą.”

„Nikt nie pyta, jak się czuję czy jak sobie radzę. Nie mogłabym ich mniej obchodzić. My, dziewczęta, jesteśmy tylko lustrami, istniejemy jedynie po to, by ukazywać ich obraz, takimi, jakimi chcą się widzieć. Jesteśmy jak puste naczynia, wypłukane z własnych emocji, potrzeb i opinii, czekające, aby je napełnić letnią wodą pełnej wdzięku uległości.”

„Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak zawsze, gdyż dobre opowieści mają to do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.”

„Oto logika pięciolatki: skoro ja czegoś nie widzę, to coś nie może widzieć mnie. Niewątpliwie dzięki podobnym założeniom wielu nieszczęśników skończyło z odciętymi głowami.”

„One wierzą, a wiara wszystko zmienia. Mamy prawo marzyć i to, przypuszczam, jest największą siłą magii i przekonanie, że możemy zrywać możliwości jak dojrzałe owoce z drzewa (…).”

„Takie właśnie jest życie – jedno wielkie kłamstwo. Iluzja, w której wszyscy odwracają wzrok i udają, że nie istnieje nic nieprzyjemnego, nie ma goblinów w ciemnościach, nie ma upiorów w duszy.”

„Nigdy nie zrozumiem twojej gotowości, żeby się położyć i umrzeć. Nie mam dla ciebie współczucia, skoro nawet nie chcesz spróbować o siebie walczyć.”

„Nie da się nigdy nikogo poznać do końca. Dlatego jest to jedna z najbardziej przerażających rzeczy – przyjmowanie kogoś na wiarę i nadzieja, że on przyjmie nas tak samo. Jest to stan równowagi tak chwiejnej, że aż dziw, iż w ogóle się na to decydujemy. A mimo to…”

„Ludzie mają w zwyczaju z całego serca wierzyć w fikcję, żeby móc ignorować prawdę, której nie potrafią zaakceptować.”

„Jak to jest (…) próbować nadążyć za światem, który puszcza cię niczym rozkręconego bąka w przyszłość, a ty i tak wiesz, że zawsze zostajesz o krok z tyłu?”

„Każdy z nas jest swoim chiroscuro, własnym kawałkiem iluzji, który stara się przerodzić w coś konkretnego, coś realnego.”

„Nadal tam jest. Ze zniszczonym kwiatem w dłoni. Daleko za nami. Mała gasnąca gwiazda, która wypadła z naszej konstelacji.”

„Mówią, że diabeł tkwi w szczegółach. To samo można powiedzieć o prawdzie. Odrzuć szczegóły, zostaw samo sedno i możesz na nim ukrzyżować każdego.”

„– Jaki smutny dźwięk. Taki samotny. (…) Czujesz się tak czasami?
– Samotny? (…)
– Niespokojny. Jakbyś jeszcze sam siebie nie spotkał. Jakbyś minął się we mgle, a twoje serce drgnęło nagle: „Hej, to ja! Tego fragmentu mi brakowało!”. Ale wszystko dzieje się zbyt szybko i część ciebie znów znika. I szukasz jej przez resztę swoich dni.”

„Ale przebaczenie… Trzymam się tego niewielkiego okruchu nadziei i tulę go mocno, pamiętając, że w każdym z nas mieszka dobro i zło, światło i ciemność, sztuka i ból, wybór i żal, okrucieństwo i poświęcenie. Każdy z nas jest swoim własnym chiaroscuro, własnym kawałkiem iluzji, który stara się przerodzić w coś konkretnego, coś realnego.”

„Spójrz na małpkę, memsahib. Jaka jest urocza! – zachwyca się Sarita, jakbym nadal miała trzy latka i trzymała się spódnicy jej sari. Wydaje się, że do nikogo nie dociera, iż kończę już szesnaście lat i chcę, nie, m u s z ę pojechać do Londynu, gdzie będę zwiedzała muzea, chodziła na przyjęcia i poznawała mężczyzn mających więcej lat niż sześć, a mniej niż sześćdziesiąt.”

„(…) nie mogę powstrzymać się od refleksji, co też musieli wycierpieć w dzieciństwie bracia Grimm. Niezbyt wesołe stworzyli bajeczki (…).”

„Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?”

„Nie ma w pobliżu nikogo, kto by nas uciszał. Nikogo, kto by nam mówił, że to, co myślimy albo czujemy, jest niewłaściwe. Nie chodzi o to, że robimy to, co chcemy. Chodzi o to, że w ogóle możemy chcieć.”

„Problem z porankiem polega na tym, że nadchodzi on na długo przed południem.”

„Jeszcze nie wiem, jak smakuje władza. Ale z całą pewnością wygląda właśnie tak i chyba zaczynam rozumieć, dlaczego (…) nasi nauczyciele i adoratorzy chcą, żebyśmy zachowywały się w odpowiedni i przewidywalny sposób. Nie chodzi o to, że chcą nas chronić. Oni się nas boją.”

„Wszyscy od czasu do czasu bywamy niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.”

„Prawda to stan umysłu. Dla bankiera pieniądze w księdze głównej są bardzo prawdziwe, choć w rzeczywistości nie może ich zobaczyć ani dotknąć. Ale dla bramina one po prostu nie istnieją w sensie takim, jak istnieje powietrze i ziemia, ból i poczucie straty. Dla niego rzeczywistość bankiera to szaleństwo. A dla bankiera idee bramina są równie błahe jak kurz.”

„Każde zakończenie stanowi początek czegoś nowego.”

„Nieobecność to dziwna sprawa. Gdy przyjaciele są nieobecni, ich osobowość zdaje się potężnieć, aż w końcu ich brak staje się dominującym elementem naszego życia (…).”

„Rzeczy nie są dobre ani złe same z siebie. Stają się takie przez to, co z nimi robimy.”

„(…) Szanse damy na dobre zamążpójście często znacznie wzrastają dzięki idealnej postawie.
– Zwłaszcza gdy podstawą tej postawy jest odpowiedni majątek.”

„Nie, nie jestem [sama]. Jestem taka jak wszyscy na tym głupim, cholernym, zdumiewającym świecie. Niedoskonała. Nawet bardzo. Ale pełna nadziei. Nadal jestem sobą.”

„Ludzie spieszą to tu, to tam, uzbrojeni w poczucie celu.”

„Spójrz na małpkę, memsahib. Jaka jest urocza!”

“I changed the world; the world changed me.
Everything you do comes back to you. When you affect a situation, you are also affected.”

“It's possible to pretend I'm someone other than who I am, and if I pretend long enough, I can believe it.”

“So, now I've been to see a drug counselor who told me I need to lay off the drugs and talk about my feelings, and a shrink who heard what I had to say and immediately put me on drugs.”

“I want to ask him if it’s possible that a girl can be born unlovable, or does she just become that way?”

“There is a time in every life when paths are chosen, character is forged. I could have chosen a different path. But I didn’t. I failed myself.”

“Your mother and I do not approve of drinking. Have you not heard of the Eighteenth Amendment?”

“Prohibition? I drink to its health whenever I can.”

“But what was the point of living so quietly you made no noise at all?”

“Who but the mad would choose to keep on living? In the end, aren't we all just a little crazy?”

“But the past cannot be changed, and we carry our choices with us, forward, into the unknown. We can only move on.”

“Because 'You're perfect just the way you are,' is what your guidance counselor says. And she's an alcoholic.”

“Women who have power are always feared.”

“I salute your spunk, but I question your sanity,” Sam said.”

“War." Gorgon spits the word. "That is what they call it to give the illusion of honor and law. It is chaos. Madness and blood and the hunger to win. It has always been thus and shall always be so.”

“The dark does not weep for itself because there is no light. Rather, it accepts that it is the dark.”

“I'm just saying it's not all sand castles and ninjas.”

“Weren't you wearing a purity ring when we got here? Aren't you supposed to be saving yourself?" Shanti asked.

"Yeah," Mary Lou answered. "And then I thought, for what? You save leftovers. My sex is not a leftover, and it is not a Christmas present.”

“I hear they feed you in Sing Sing,” Evie muttered. “Three squares a day.”

“Evangeline,” Will said with a sigh. “Charity begins at home.”

“So does mental illness.”

“I thought research would be more glamorous, somehow. I'd give the librarian a secret code word and he'd give me the one book I needed and whisper the necessary page numbers. Like a speakeasy. With books.”

“Eve didn't choose to eat the apple. She was tempted by the serpent."
"Yes," I argue, thoughts coming out half-formed. "But… she didn't have to take a bite. She chose to.”

“Did God ever cry over his lost angel, I wonder?”

“To each his own magic.”

“‎Just because you're funny doesn't mean you get to be cruel.”

“I fear I will always have to chase the things I want. I'll always have to wonder whether I'm truly wanted or whether I've just been settled for.”

“People will believe anything if it means they can go on with their lives and not have to think too hard about it.”

“How terrible it is to have no cares, no longings. I do not fit. I feel too deeply and want too much. As cages go, it is a gilded one, but I shall not live well in it or any cage, for that matter.”

“I refuse to let the past find me here.”

“I'm sorry,' he says simply. 'People make mistakes, Gemma. We take the wrong action for the right reasons, and the right action for the wrong reasons.”

“Any librarian or scholar will tell you: Close is not the same as accurate.”

“Evie replied with an eye-roll. “Do you think you can manage to not steal anything while I’m gone?”

“The only thing I’m trying to steal is your heart, doll.” Sam smirked.

“You’re not that talented a thief, Sam Lloyd.”