Krzysztof Wyszkowski: Zostać

„Tylko dzięki ludziom okrągłego stołu, którzy pod kierownictwem szefa tajnej policji pomogli władzom PRL w przetrwaniu, w przystosowaniu się do nowej sytuacji, nasza zależność od zagranicy w tym od Rosji przetrwała, gdyby nie Wałęsa, Mazowiecki, Geremek, Michnik i inni komunizm upadłby szybciej i nie przeistoczyłby się w postkomunizm, Jaruzelski nie zostałby Prezydentem a Polska nie zostałaby rozkradziona, to jest dzieło ludzi okrągłego stołu. W 1989. r okazało się, że nasi przyjaciele za granicy z zachodu nie pomogli nam, wręcz przeciwnie wówczas doszło do nowego porozumienia przeciwko Polsce, przeciwko wolności w Polsce, przeciwko Narodowi Polskiemu, porozumienia które można nazwać „Nową Jałtą”. Proszę pamiętać przypomnieć sobie że to Prezydent Bush-ojciec przyjechał do Warszawy po to żeby namawiać kierownictwo Solidarności wsparcia kandydatury Jaruzelskiego na Prezydenta, kierownictwo Solidarności bało się swoich członków bało się nie chciało się odważyć na jawne poparcie Jaruzelskiego, a Amerykanie to wymuszali, podobne było stanowisko Niemców, Francuzów i innych.”

Krzysztof Wyszkowski

O ludziach , O wsparciu , O wolności

„Tacy jak Kuroń cynicznie obliczyli, że postkomunizm gwarantuje im utrzymanie uprzywilejowanej pozycji, a na pełnej wolności i demokracji mogą tylko stracić. Do tej koalicji szybko dołączyli ambitni „macherzy z zaplecza” oraz zorganizowani i indywidualni złodzieje. Za nimi do solidarnościowego establishmentu wkroczyły już całe tłumy „naszych” esbeków wraz z całym WSI. I musiało skończyć się tak, że Wałęsa został świadkiem obrony na procesie Jaruzelskiego, a Michnik bronił Kiszczaka. Dzisiaj dawni agenci NKWD, KGB, SB czy WSW są towarzyszami walki funkcjonariuszy służb specjalnych III RP. Członkowie komunistycznej nomenklatury i biznesmeni z rozdania FOZZ są elitą polskiej przedsiębiorczości. Trudno rozróżnić, czy to antysemici z Marca ’68 walczą z polską ksenofobią u boku polskich posowieckich Żydów, czy odwrotnie. Czy to Komorowski podpiera Jaruzelskiego, czy Jaruzelski podtrzymuje aureole nad układem Komorowskiego. Czy Tusk deklaruje ufność w Putina, bo taki głupi, czy taki podły, czy po prostu musi? Czy to Mazowiecki złapał „zaufanych ludzi KGB”, czy Tatarzyn za łeb trzyma? Katastrofa Smoleńska i wszystko, co się po niej stało, ujawniła, że polska demokracja pozostaje w niewoli postkomunistycznego systemu scalającego środowiska dawnej nomenklatury i część dawnych elit solidarnościowych.”

Krzysztof Wyszkowski

Źródło: Bądź wierny Idź, wyszkowski.com.pl, 22 kwietnia 2011 http://www.wyszkowski.com.pl/index.php?option=com_k2&view=item&id=1806:bądź-wierny-idź&Itemid=105

O ludziach , O demokracji , O zaufaniu , O wolności

„Kiedy Mazowiecki z ludźmi NKWD zerwał? W 1955 r., gdy odchodził z Pax? Nie, bo w 1958 r. został nagrodzony za wierność umieszczeniem w miesięczniku „Więź”. Może w 1968 r.? Też nie, bo w 1969 r. jego wierność została nagrodzona fotelem w Sejmie i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. To może w 1989 r., gdy został ostatnim premierem PRL? Trwania więzi dowodzi zgoda na niszczenie dowodów zbrodni komunistycznych na Polakach, Żydach i wszystkich, którzy nie byli wierni tak jak on.”

Krzysztof Wyszkowski

Źródło: Mraka-bies III RP, „Gazeta Polska”, 20 lipca 2011

O zerwaniu , O wierności

„Czy można dziwić się buczeniu wobec łajdaka, mówiącego o znieważaniu krzyża na Krakowskim Przedmieściu jako o „wesołym happeningu”, i wobec jego partyjnej towarzyszki wysyłającej funkcjonariuszy straży miejskiej, żeby, tak jak niegdyś ZOMO, usuwali kwiaty i znicze czczące pamięć tego, który przywrócił Powstaniu jego chwałę? Cóż w tej sytuacji zrobiła rządowa propaganda? Tym razem w roli herolda urzędowego potępienia obsadzono dawnego bohatera, ale później beznadziejnego oportunistę od lat wysługującego się Jaruzelskiemu i jemu podobnym. Zbigniew Ścibor-Rylski przeżył szlachetniejszych od siebie i został nominowany symbolem Powstania Warszawskiego mocą przykomunistycznego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Żałosny były bohater, który poniżył się do wyprzedaży zasług swej młodości spadkobiercom katów własnych kolegów.”

Krzysztof Wyszkowski

Źródło: Młody bohater – stary oportunista, „Gazeta Polska”, 8 sierpnia 2012

O demokracji , O wolności , O Kwiatach

„Ścibor nie wstąpił do PZPR, ale najął się do służby komunistom jako tzw. pożyteczny idiota. Sowietyzm potrzebował „konstruktywnych” bezpartyjnych i Ścibor tę rolę wypełniał skrzętniej od innych. Dlatego został wciągnięty do Obywatelskiego Komitetu Obchodów 40. Rocznicy Powstania Warszawskiego, który był dziełem takich zasłużonych w walce z pamięcią Powstania zdrajców i zbrodniarzy jak Jaruzelski i Kiszczak, a zorganizowany został jako akt propagandy stanu wojennego mającej dowodzić, że powstańcy akceptują i popierają reżim zbudowany przez NKWD na trupach Katynia i Powstania. Wtedy, gdy jego niezłomni towarzysze broni odmawiali wsparcia władzy chcącej odnowić stalinizm, Ścibor dawał propagandzie komunistycznej swe własne miedziane czoło.”

Krzysztof Wyszkowski

Źródło: Młody bohater – stary oportunista, „Gazeta Polska”, 8 sierpnia 2012

O wsparciu , O walce

„Tej rocznicy nikt nie zauważył, a warto ją przypomnieć. Oto minęło siedem lat od chwili, gdy Lech Wałęsa brutalnie zaatakował Radio Maryja i ojca Tadeusza Rydzyka. Pretekstem stała się audycja z 12 lutego 2005 r. z moim udziałem na temat „Czym jest lustracja dla życia publicznego w III Rzeczypospolitej” (…) Po tym, gdy bardzo delikatnie wspomniałem o jego agenturalności z początku lat 70. (…) jeszcze tej samej nocy Wałęsa opublikował wściekły list otwarty, w którym miotał wulgarne wyzwiska i grzmiał: „Ojciec Rydzyk i całe to środowisko zostało dobrane chyba przez szatana, by zniszczyć Wiarę i Polskę!”. Po ataku na „psycholi od Rydzyka” Wałęsa zapowiedział wytaczanie procesów (…) Najgroźniejszy był jednak inny wątek – zaznaczając, że „nie ma nic przeciwko tematom religijnym poruszanym na antenie”, Wałęsa zażądał odebrania Radiu Maryja koncesji na nadawanie.”

Krzysztof Wyszkowski

Źródło: Krajobraz po „Bolku”, „GW” i TVN, „Gazeta Polska”, 29 lutego 2012

O wierze , O gniewie

„Postkomuniści (ekipy Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Millera) woleli politykę zagraniczną prowadzić po cichu, żeby ukryć przed społeczeństwem, że jest to realizowanie interesów partyjnych zamiast państwowych, a często nawet prywatnych zamiast publicznych (płacenie Amerykanom za nieujawnianie powodów, które czyniło ich ludźmi najwyższego zaufania KGB). Takie partyjno-prywatne interesy spowodowały, że Kwaśniewski bez zgody Sejmu, a więc nielegalnie, wprzągł Polskę w wojnę z Irakiem. Taką zapłatą ze strony Millera był zakup F-16. Te same powody kazały im udostępnić stary ośrodek kształcenia sowieckich agentów na potrzeby CIA. To dzięki tej metodzie wysługiwania się zagranicy postkomuniści uzyskali od niemieckiej SPD oczyszczenie z miana agentury sowieckiej i zostali przyjęci do Międzynarodówki Socjalistycznej. To właśnie metoda wynajmowania się na nadzorców Polaków w interesie mocarstw dała im w ambasadach Zachodu i Rosji pozycję wyróżnianych gości. Obecnie metody te przejęła i twórczo rozwinęła Platforma. To naśladownictwo wyraźnie widać po stosunku Donalda Tuska i Radosława Sikorskiego do militarnego bezpieczeństwa Polski i NATO.”

Krzysztof Wyszkowski

Źródło: Nie ma wody na pustyni, „Gazeta Polska”, 18 kwietnia 2012

O zaufaniu

„Propaganda komunistyczna karała za sprzeciw wobec obciążania Polaków winą za tzw. pogrom kielecki. Oficjalnie biskup kielecki został aresztowany, a następnie torturowany i skazany „za kolaborację z Niemcami, usiłowanie obalenia ustroju PRL i propagandę na rzecz waszyngtońsko-watykańskich mocodawców”, ale prawdziwym powodem było utworzenie komisji do zbadania okoliczności mordu i przekazanie sporządzonego raportu ambasadorowi amerykańskiemu. Swoim atakiem Mazowiecki stanął w pierwszym szeregu „frontu walki z organicznym polskim antysemityzmem, faszyzmem, nacjonalizmem, klerykalizmem” i z czołowego w nim miejsca nie rezygnuje do dzisiaj.”

Krzysztof Wyszkowski

o artykułach, które Tadeusz Mazowiecki pisał o bp Czesławie Kaczmarku.
Źródło: Mraka-bies III RP, „Gazeta Polska”, 20 lipca 2011

O walce

„Śmierć Stalina prymas Wyszyński uznał za znak końca ludobójczej antycywilizacji i oświadczył: „Non possumus!”. Władcy Sowiecji nie zamierzali jednak niczego zmieniać i obawiając się buntu, polecili Lunie Brystygierowej aresztowanie prymasa. Trzeba było jeszcze znaleźć katolika-sowieciarza, który zrealizuje zadanie uświadomienia wiernym, dlaczego ten „mrakabies, obskurant, fideista, zatwardziały i przewrotny klecha, zaciekły wróg ludu, degenerat drapujący się w szaty świętoszka, obmierzły zboczeniec, prawdopodobnie sodomita, no, słowem, samo dno i bagno” powinien zostać pozbawiony wpływu na Kościół, by wspomóc tow. Bieruta w dziele wykorzeniania polskiego faszyzmu. Brystygierowa zleciła to swojemu agentowi Bolesławowi Piaseckiemu, a ten wyznaczył swojego adiutanta – Tadeusza Mazowieckiego. Posługując się osobą bp. Czesława Kaczmarka redaktor naczelny „WTK” („Wrocławski Tygodnik Katolików”, od 1957 r. „Wrocławski Tygodnik Katolicki” – przyp. red.) oskarżył Kościół o prowadzenie „działalności wrogiej wobec interesu narodowego i postępu społecznego w okresie przedwojennym, okupacyjnym i w Polsce Ludowej”. Celem ataku Mazowieckiego była nie tylko ogólna postawa Kościoła wobec komunizmu („podrywanie zaufania w trwałość władzy ludowej i nowych stosunków społecznych w Polsce”), ale i sprawa szczególna: „uwikłania się we współpracę z ośrodkami wywiadu amerykańskiego”.”

Krzysztof Wyszkowski

Źródło: Mraka-bies III RP, „Gazeta Polska”, 20 lipca 2011

O śmierci , O ludziach , O zaufaniu , O współpracy