Khalil Gibran: Na czasie cytaty (strona 2)

„Nie doczekasz świtu, nie odbywszy drogi przez noc.”

„(…) być zrozumianym, to być poniżonym, a być pojętym to tylko osiągnąć pełnię, i jak dojrzały owoc wpaść w czyjeś ręce.”

„Ludzkość jest strumieniem światła płynącym ze skończoności do nieskończoności.”

„Gdy miłość bliźniego przynosi ci radość, to miłość przestała już być cnotą.”

„Ten jest wielkim pieśniarzem, kto śpiewa o naszym milczeniu.”

„Jakże jestem nikczemny, gdy otrzymując od życia złoto, tobie daję srebro i uważam się przy tym za wspaniałomyślnego.”

„Kochający obejmują raczej to, co między nimi, niż siebie.”

„Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.”

„Planowanie spraw wielkich powoduje, że stają się on małe.”

„Poczucie humoru jest poczuciem proporcji.”

„Małżeństwo jest jak czysty deszcz, który spada z nieskalanego nieba, aby użyźnić i obdarzyć błogosławieństwem pola bożej natury.”

„Bo tak jak miłość wieńczy was, tak też i krzyżuje. Jak sprzyja waszemu wzrostowi, tak też przycina was.”

„Miłość jest świętym winem, płynącym z serca bogów do serc człowieczych. Tylko tym smakuje wyśmienicie, których serca wolne są od wszelkiej zwierzęcej chuci.”

„Żyjemy tylko po to, aby odkryć piękno. Wszystko inne jest jedynie sztuką oczekiwania.”

„Piękno świeci jaśniej w sercu tego, który za nim tęskni, niż w oczach tego, który je widzi.”

„Jakże jesteś roztargniony, skoro każesz ludziom latać twoimi skrzydłami, a nie możesz im dać nawet jednego piórka.”

„Nauczyciele często są jak szyby: pozwalają widzieć prawdę, ale dzielą od rzeczywistości.”

„Wierz w marzenia, bo w nich ukryte są bramy do wieczności.”

„Zaufanie jest oazą w sercu, do której nie dociera karawana myśli.”