Jerzy Łukaszewicz – polski działacz partyjny z okresu PRL.
Syn Wacława i Janiny. Działał w organizacjach młodzieżowych. Ukończył studia na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych. 29 września 1949 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a od 1961 pracował w partyjnym aparacie . W latach 1971–1980 był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za prasę i propagandę. Członek Prezydium i Sekretariatu Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1972. Od 12 grudnia 1975 do 15 lutego 1980 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR, a następnie – do 24 sierpnia 1980 – członkiem Biura Politycznego KC PZPR. Jako bliski współpracownik Edwarda Gierka został usunięty ze składu Komitetu Centralnego PZPR oraz pozbawiony mandatu posła na Sejm PRL VIII kadencji. 15 lipca 1981 został wykluczony z PZPR. W latach 1981–1982 internowany wraz z innymi członkami ekipy Edwarda Gierka.
W latach 1972–1980 był posłem na Sejm VI, VII i VIII kadencji.
Zmarł w 1983 i został pochowany na warszawskich Powązkach.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
słowa z 1973
Źródło: Jolanta Zarembina, Całkiem inna wojna, „Newsweek Historia”, 9/2014, s. 1.
