Hans Christian Andersen – duński pisarz i poeta, najbardziej znany ze swej twórczości baśniopisarskiej. Wikipedia
„Pana jest chwała, a mój wstyd.”
słowa Meislinga, nauczyciela Andersena, w czasie przypadkowego spotkania po latach na ulicach Odense (kiedy Andersen był już znanym pisarzem), przepraszające go za złe traktowanie w szkole i uznające jego wyższą pozycję. Słowa te bardzo wzruszyły Andersena.
„By mi dogodzić, gdym prosił o czary,
Dała mi babcia swoje okulary.”
For denne ene Gang din Lyst jeg stiller, / Begyndte hun og gav mig sine Briller (duń.)
tymi słowami Andersen pisał o swojej babci, z której opowiadań zasłyszanych w dzieciństwie czerpał później tematy do swoich baśni.
Źródło: Kalosze szczęścia (duń. Lykkens Kalosker).
„Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną przez Boga.”
Hvert menneskes liv er et eventyr skrevet med Guds finger. (duń.)
słowa Andersena, podróżującego dotychczas dyliżansem po Europie, kiedy po raz pierwszy wsiadł w Niemczech do pociągu.
„Od nożyczek Andersena
papier w bajkę się zamienia.
Wycinanka twa gotowa,
dziękuję za dobre słowa!”
Fra H.C. Andersens Sax / Sprang et Eventyr strax / Du Klipningen fik / Du er den milde Kritik! (duń.)
Źródło: podpis na jednej z wycinanek Andersena
The Snow Queen
At reise er at leve. (duń.)
słowa Andersena często przez niego powtarzane w kontekście jego zamiłowań do podróży.
Det gjør ikke noget at være født i Andegaarden, naar man kun har ligget i et Svaneæg! (duń.)
Źródło: Brzydkie kaczątko, tłum. Cecylia Niewiadomska, wyd. Gebethner i Wolff, 1908, s. 18.
„Naiwność to tylko jedna cząstka mych baśni, humor bowiem stanowi ich sól.”
Źródło: z listu do Jonasa Collina
„Życie to najbardziej zdumiewająca bajka.”
Livet er det dejligste eventyr. (duń.)
„Wartość ma nie tylko sam podarunek ale też sposób, w jaki zostaje ofiarowany.”
Źródło: Autobiografia. Baśń mojego życia, Wydawnictwo Ravi, 2003, s. 187.
