Franz Kafka cytaty

strona 2

„Jeśli się raz wchłonęło zło, to ono już nie żąda, by mu wierzono.”

„Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.”

„Istnieją dwa grzechy główne, z których wywodzą się wszystkie inne: niecierpliwość i opieszałość. Przez niecierpliwość ludzie zostali wypędzeni z raju, przez opieszałość nie powracają tam.”

„Ile szczęśliwych myśli zostaje zaduszonych pod kołdrą, kiedy się samotnie śpi w swoim łóżku, i ile nieszczęsnych snów się nią ogrzewa.”

„Chrystus – to przepaść pełna światła… ten, kto w nią spojrzy, musi się w nią rzucić.”

„W walce pomiędzy tobą a światem sekunduj światu.”

„Oto masz, drogi Maksie, dwie książki i kamyk. Zawsze starałem się znaleźć na Twoje urodziny coś, co wskutek swej obojętności nie zmieniałoby się, nie gubiło, nie psuło i nie mogło być zapomniane. A dumając potem miesiącami, znów nie widziałem innego ratunku, niż wysłać Ci książkę. Z książkami jest jednak utrapienie, z jednej strony są obojętne, a potem znów z drugiej o tyle bardziej interesujące, potem zaś pociągnęło mnie do tych obojętnych tylko przekonanie, które bynajmniej nic we mnie nie rozstrzygnęło, w końcu zaś, ciągle jeszcze z odmiennym przekonaniem, trzymałem w ręku książkę, która paliła tak tylko z ciekawości. Kiedyś nawet z rozmysłem zapomniałem o Twoich urodzinach, co było wszak lepsze niż posłanie książki, ale dobre nie było. Dlatego wysyłam Ci teraz ten kamyczek i będę Ci go wysyłał póki naszego życia. Będziesz go trzymać w kieszeni, ochroni Cię, wsadzisz do szuflady, również nie będzie bezczynny, ale jeśli go wyrzucisz, będzie najlepiej. Bo wiesz, Maksie, moja miłość do Ciebie jest większa niż ja sam i bardziej ja w niej mieszkam niż ona we mnie, i ma też kiepską podporę w mojej niepewnej istocie, tym sposobem jednak dostanie w kamyczku skalne mieszkanie i niechby to było tylko w szczelinie bruku na Schalengasse. Od dawna już ratowała mnie ona częściej niż sądzisz, a właśnie teraz, gdy wiem o sobie mniej niż kiedykolwiek i odczuwam siebie z pełną świadomością jedynie w półśnie, tylko tak nadzwyczaj lekko, tylko teraz jeszcze - krążę tak niczym z czarnymi wnętrznościami - dobrze zatem zrobi ciśnięcie w świat takiego kamyka i oddzielenie w ten sposób pewnego od niepewnego. Czym są wobec tego książki! Książka zaczyna Cię nudzić i już nie przestanie albo porwie ją twoje dziecko, albo, jak ta książka Walsera, rozlatuje się już, kiedy ją dostajesz. Przy kamyku przeciwnie, nic nie może Cię znudzić, taki kamyk nie może też ulec zniszczeniu, a jeśli już, to dopiero po długim czasie, także zapomnieć go nie można, ponieważ nie masz obowiązku o nim pamiętać, w końcu nie możesz go też nigdy ostatecznie zgubić, gdyż na pierwszej lepszej żwirowej drodze znajdziesz go z powrotem, bo jest to właśnie pierwszy lepszy kamyk. A jeszcze nie mógłbym mu zaszkodzić większą pochwałą, szkody z pochwał powstają bowiem tylko wtedy, gdy pochwała chwaloną rzecz rozgniata, niszczy lub zapodziewa. Ale kamyczek? Krótko mówiąc, wyszukałem Ci najpiękniejszy prezent urodzinowy i przekazuję Ci go z pocałunkiem, który ma wyrażać niezdarne podziękowanie za to, ze jesteś.”

„Jesteśmy opuszczeni jak zbłąkane dzieci w lesie. Stojąc przede mną i na mnie patrząc, co wiesz o bólach, które są we mnie, i cóż ja wiem o Twoich. A gdybym padł przed Tobą, płakał i opowiadał, czegóż więcej dowiedziałbyś się o mnie niż o piekle, gdy ktoś Ci powie, że jest gorące i straszne. Choćby dlatego ludzie powinni stać przed sobą nawzajem z taką czcią, taką zadumą, taką miłością, jak przed bramą piekieł.”

„Istnieje cel, ale nie ma drogi: to, co nazywamy drogą, jest wahaniem.”

„Kłamie się możliwie mało, kiedy się kłamie możliwie mało, a nie kiedy ma się ku temu niewiele okazji.”

„Ofiary istnieją, bo istnieją kaci.”

„Z kłamstwa robi się istotę porządku świata.”

„Pewnym nie można być nawet starych znajomych.”

„Najwyższej koncentracji obcy jest wysiłek.”

„Różnica pomiędzy siłą narodu a jednostki jest tak ogromna, że wystarczy, by naród z bliska ogarnął ulubieńca swym ciepłem, co będzie dla niego dostateczną ochroną.”

„Nigdy nie udało nam się rozstrzygnąć, czy są oni [paryżanie] uszczęśliwieni, kiedy robimy błędy we francuskim, czy też po prostu uważają, że błędy te są interesujące i warto ich posłuchać.”

„Często człowiek, jeśli patrzy uważnie, poznaje siebie już po twarzy lokaja u drzwi.”

„Jedną z najbardziej skutecznych pokus zła jest wezwanie do walki.”

„Wszystko jawi mi się jako konstrukcja.”

„Osamotnienie niesie tylko kary.”

„Tylko nasze pojęcie czasu pozwala nam mówić o sądzie ostatecznym. W gruncie rzeczy jest to sąd doraźny.”

„Twórczość jest zawsze tylko ekspedycją w kierunku prawdy.”

„Mieć uczucie, że się jest spętanym, a równocześnie inne uczucie, że po uwolnieniu z pęt byłoby jeszcze gorzej.”

„Psy myśliwskie jeszcze igrają na dziedzińcu, ale zwierzyna im nie ujdzie, choć teraz tak szybko pędzi już przez lasy.”

„Został na nas nałożony jedynie obowiązek negacji; to, co pozytywne, zostało nam już dane.”

„Okazja do malutkiej rozpaczy.”

„Najczęściej ten, którego się szuka, mieszka tuż obok.”

„Zrozumieć szczęście, to jakby zrozumieć, że grunt, na którym stoisz, nie może być szerszy od dwóch stóp, które go pokrywają.”

„Człowiek nie może żyć bez nieustannej ufności w coś niezniszczalnego.”

„Zwierzenia byłyby najbardziej prawdziwe, gdyby się je potem odwoływało.”

„Słuszna droga idzie po linie, która nie jest rozpięta wysoko, ale tuż nad ziemią. Ludzie, zdaje się, więcej się o nią potykają, niż po niej chodzą.”

„Kat ma zawsze złą reputację.”

„Cała wiedza, suma wszystkich pytań i wszystkich odpowiedzi zawarta jest w psie.”

„Jeżeli namaluję tu jednego przy drugim wszystkich sędziów i pan będzie się przed tym płótnem bronił, więcej pan wskóra przed nim niż przed prawdziwym sądem.”

„K. wydało się, że przerwano z nim wszelką łączność i że jest teraz jakby wolniejszy, niż był kiedykolwiek, i może tu, na tym skądinąd zakazanym miejscu, czekać, jak długo zechce. Zdawało mu się, że wywalczył sobie wolność, której nikt inny zdobyć by nie potrafił, i nikt nie ma prawa dotknąć go albo wyrzucić, a nawet przemówić do niego. Ale wydawało mu się także - i to przekonanie było co najmniej równie silne - że nie ma nic bardziej bezsensownego i rozpaczliwego niż ta wolność, to czekanie i ta nietykalność.”

“Man cannot live without a permanent trust in something indestructible in himself, though both the indestructible element and the trust may remain permanently hidden from him.”

“The decisive moment in human evolution is perpetual.”

“Yet perhaps there is only one major sin: impatience. Because of impatience they were expelled, because of impatience they do not return.”

“In man's struggle against the world, bet on the world.”

“May I kiss you then? On this miserable paper? I might as well open the window and kiss the night air.”

“You can hold yourself back from the sufferings of the world, that is something you are free to do and it accords with your nature, but perhaps this very holding back is the one suffering you could avoid.”

“We need the books that affect us like a disaster, that grieve us deeply, like the death of someone we loved more than ourselves, like being banished into forests far from everyone, like a suicide. A book must be the axe for the frozen sea inside us.”

“I dream of a grave, deep and narrow, where we could clasp each other in our arms as with clamps, and I would hide my face in you and you would hide your face in me, and nobody would ever see us any more”

“Yours

(now I'm even losing my name - it was getting shorter and shorter all the time and is now: Yours)”

“You are at once both the quiet and the confusion of my heart; imagine my heartbeat when you are in this state.”

“Do you know, darling? When you became involved with others you quite possibly stepped down a level or two, but If you become involved with me, you will be throwing yourself into the abyss.”

“There are two main human sins from which all the others derive: impatience and indolence.”

“Evil is whatever distracts.”

“What do I have in common with Jews? I don't even have anything in common with myself.”

“I’m thinking only of my illness and my health, though both, the first as well as the second, are you.”

“For myself I am too heavy, and for you too light.”

“I’m doing badly, I’m doing well, whichever you prefer.”

“So then you’re free?’
‘Yes, I’m free,’ said Karl, and nothing seemed more worthless than his freedom.”

“Self-control is something for which I do not strive. Self-control means wanting to be effective at some random point in the infinite radiations of my spiritual existence.”

“the blend of absurd, surreal and mundane which gave rise to the adjective "kafkaesque”

“There is a destination but no way there; what we refer to as way is hesitation.”

“The true way is along a rope that is not spanned high in the air, but only just above the ground. It seems intended more to cause stumbling than to be walked upon.”

“You too have weapons.”

“I see, these books are probably law books, and it is an essential part of the justice dispensed here that you should be condemned not only in innocence but also in ignorance.”

“I only fear danger where I want to fear it.”

“Aren’t our eyes made to be torn out, and our hearts for the same purpose? At the same time it’s really not that bad; that’s an exaggeration and a lie, everything is exaggeration, the only truth is longing, which cannot be exaggerated. But even the truth of longing is not so much its own truth; it’s really an expression of everything else, which is a lie. This sounds crazy and distorted, but it’s true.
Moreover, perhaps it isn’t love when I say you are what I love the most — you are the knife I turn inside myself, this is love.”

“There are questions we could not get past if we were not set free from them by our very nature.”

“When one has once accepted and absorbed Evil, it no longer demands to be believed.”

“Theoretically there is a perfect possibility of happiness: believing in the indestructible element in oneself and not striving towards it.”