Franz Kafka cytaty

„Jeśli się raz wchłonęło zło, to ono już nie żąda, by mu wierzono.”

„Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.”

„Istnieją dwa grzechy główne, z których wywodzą się wszystkie inne: niecierpliwość i opieszałość. Przez niecierpliwość ludzie zostali wypędzeni z raju, przez opieszałość nie powracają tam.”

„Ile szczęśliwych myśli zostaje zaduszonych pod kołdrą, kiedy się samotnie śpi w swoim łóżku, i ile nieszczęsnych snów się nią ogrzewa.”

„Chrystus – to przepaść pełna światła… ten, kto w nią spojrzy, musi się w nią rzucić.”

„W walce pomiędzy tobą a światem sekunduj światu.”

„Oto masz, drogi Maksie, dwie książki i kamyk. Zawsze starałem się znaleźć na Twoje urodziny coś, co wskutek swej obojętności nie zmieniałoby się, nie gubiło, nie psuło i nie mogło być zapomniane. A dumając potem miesiącami, znów nie widziałem innego ratunku, niż wysłać Ci książkę. Z książkami jest jednak utrapienie, z jednej strony są obojętne, a potem znów z drugiej o tyle bardziej interesujące, potem zaś pociągnęło mnie do tych obojętnych tylko przekonanie, które bynajmniej nic we mnie nie rozstrzygnęło, w końcu zaś, ciągle jeszcze z odmiennym przekonaniem, trzymałem w ręku książkę, która paliła tak tylko z ciekawości. Kiedyś nawet z rozmysłem zapomniałem o Twoich urodzinach, co było wszak lepsze niż posłanie książki, ale dobre nie było. Dlatego wysyłam Ci teraz ten kamyczek i będę Ci go wysyłał póki naszego życia. Będziesz go trzymać w kieszeni, ochroni Cię, wsadzisz do szuflady, również nie będzie bezczynny, ale jeśli go wyrzucisz, będzie najlepiej. Bo wiesz, Maksie, moja miłość do Ciebie jest większa niż ja sam i bardziej ja w niej mieszkam niż ona we mnie, i ma też kiepską podporę w mojej niepewnej istocie, tym sposobem jednak dostanie w kamyczku skalne mieszkanie i niechby to było tylko w szczelinie bruku na Schalengasse. Od dawna już ratowała mnie ona częściej niż sądzisz, a właśnie teraz, gdy wiem o sobie mniej niż kiedykolwiek i odczuwam siebie z pełną świadomością jedynie w półśnie, tylko tak nadzwyczaj lekko, tylko teraz jeszcze - krążę tak niczym z czarnymi wnętrznościami - dobrze zatem zrobi ciśnięcie w świat takiego kamyka i oddzielenie w ten sposób pewnego od niepewnego. Czym są wobec tego książki! Książka zaczyna Cię nudzić i już nie przestanie albo porwie ją twoje dziecko, albo, jak ta książka Walsera, rozlatuje się już, kiedy ją dostajesz. Przy kamyku przeciwnie, nic nie może Cię znudzić, taki kamyk nie może też ulec zniszczeniu, a jeśli już, to dopiero po długim czasie, także zapomnieć go nie można, ponieważ nie masz obowiązku o nim pamiętać, w końcu nie możesz go też nigdy ostatecznie zgubić, gdyż na pierwszej lepszej żwirowej drodze znajdziesz go z powrotem, bo jest to właśnie pierwszy lepszy kamyk. A jeszcze nie mógłbym mu zaszkodzić większą pochwałą, szkody z pochwał powstają bowiem tylko wtedy, gdy pochwała chwaloną rzecz rozgniata, niszczy lub zapodziewa. Ale kamyczek? Krótko mówiąc, wyszukałem Ci najpiękniejszy prezent urodzinowy i przekazuję Ci go z pocałunkiem, który ma wyrażać niezdarne podziękowanie za to, ze jesteś.”

„Jesteśmy opuszczeni jak zbłąkane dzieci w lesie. Stojąc przede mną i na mnie patrząc, co wiesz o bólach, które są we mnie, i cóż ja wiem o Twoich. A gdybym padł przed Tobą, płakał i opowiadał, czegóż więcej dowiedziałbyś się o mnie niż o piekle, gdy ktoś Ci powie, że jest gorące i straszne. Choćby dlatego ludzie powinni stać przed sobą nawzajem z taką czcią, taką zadumą, taką miłością, jak przed bramą piekieł.”

„Istnieje cel, ale nie ma drogi: to, co nazywamy drogą, jest wahaniem.”

„Kłamie się możliwie mało, kiedy się kłamie możliwie mało, a nie kiedy ma się ku temu niewiele okazji.”

„Ofiary istnieją, bo istnieją kaci.”

„Z kłamstwa robi się istotę porządku świata.”

„Pewnym nie można być nawet starych znajomych.”

„Najwyższej koncentracji obcy jest wysiłek.”

„Różnica pomiędzy siłą narodu a jednostki jest tak ogromna, że wystarczy, by naród z bliska ogarnął ulubieńca swym ciepłem, co będzie dla niego dostateczną ochroną.”

„Nigdy nie udało nam się rozstrzygnąć, czy są oni [paryżanie] uszczęśliwieni, kiedy robimy błędy we francuskim, czy też po prostu uważają, że błędy te są interesujące i warto ich posłuchać.”

„Często człowiek, jeśli patrzy uważnie, poznaje siebie już po twarzy lokaja u drzwi.”

„Jedną z najbardziej skutecznych pokus zła jest wezwanie do walki.”

„Wszystko jawi mi się jako konstrukcja.”

„Osamotnienie niesie tylko kary.”

„Tylko nasze pojęcie czasu pozwala nam mówić o sądzie ostatecznym. W gruncie rzeczy jest to sąd doraźny.”

„Twórczość jest zawsze tylko ekspedycją w kierunku prawdy.”

„Mieć uczucie, że się jest spętanym, a równocześnie inne uczucie, że po uwolnieniu z pęt byłoby jeszcze gorzej.”

„Psy myśliwskie jeszcze igrają na dziedzińcu, ale zwierzyna im nie ujdzie, choć teraz tak szybko pędzi już przez lasy.”

„Został na nas nałożony jedynie obowiązek negacji; to, co pozytywne, zostało nam już dane.”

„Okazja do malutkiej rozpaczy.”

„Najczęściej ten, którego się szuka, mieszka tuż obok.”

„Zrozumieć szczęście, to jakby zrozumieć, że grunt, na którym stoisz, nie może być szerszy od dwóch stóp, które go pokrywają.”

„Człowiek nie może żyć bez nieustannej ufności w coś niezniszczalnego.”

„Zwierzenia byłyby najbardziej prawdziwe, gdyby się je potem odwoływało.”

„Słuszna droga idzie po linie, która nie jest rozpięta wysoko, ale tuż nad ziemią. Ludzie, zdaje się, więcej się o nią potykają, niż po niej chodzą.”

„Kat ma zawsze złą reputację.”

„Cała wiedza, suma wszystkich pytań i wszystkich odpowiedzi zawarta jest w psie.”

„Jeżeli namaluję tu jednego przy drugim wszystkich sędziów i pan będzie się przed tym płótnem bronił, więcej pan wskóra przed nim niż przed prawdziwym sądem.”

„K. wydało się, że przerwano z nim wszelką łączność i że jest teraz jakby wolniejszy, niż był kiedykolwiek, i może tu, na tym skądinąd zakazanym miejscu, czekać, jak długo zechce. Zdawało mu się, że wywalczył sobie wolność, której nikt inny zdobyć by nie potrafił, i nikt nie ma prawa dotknąć go albo wyrzucić, a nawet przemówić do niego. Ale wydawało mu się także - i to przekonanie było co najmniej równie silne - że nie ma nic bardziej bezsensownego i rozpaczliwego niż ta wolność, to czekanie i ta nietykalność.”

“I am free and that is why I am lost.”

“I cannot make you understand. I cannot make anyone understand what is happening inside me. I cannot even explain it to myself.”

“I have spent all my life resisting the desire to end it.”

“You are the knife I turn inside myself; that is love. That, my dear, is love.”

“I miss you deeply, unfathomably, senselessly, terribly.”

“A book must be the axe for the frozen sea within us.”

“He is terribly afraid of dying because he hasn’t yet lived.”

“I am always trying to convey something that can’t be conveyed, to explain something which is inexplicable, to tell about something I have in my bones, something which can be expressed only in the bones.”

“Many a book is like a key to unknown chambers within the castle of one’s own self.”

“All language is but a poor translation.”

“A non-writing writer is a monster courting insanity."

[, July 5, 1922]”

“I am in chains. Don't touch my chains.”

“I’m tired, can’t think of anything and want only to lay my face in your lap, feel your hand on my head and remain like that through all eternity.”

“Written kisses don't reach their destination, rather they are drunk on the way by the ghosts.”

“Kill me, or you are a murderer.”

“Last night I dreamed about you. What happened in detail I can hardly remember, all I know is that we kept merging into one another. I was you, you were me. Finally you somehow caught fire.”

“sleep is the most innocent creature there is and a sleepless man
the most guilty.”

“But I’m not guilty,” said K. “there’s been a mistake. How is it even possible for someone to be guilty? We’re all human beings here, one like the other.” “That is true” said the priest “but that is how the guilty speak”

“If I could drown in sleep as I drown in fear I would be no longer alive.”

“I can't think of anything to write about, I'm just walking around here between the lines, under the light of your eyes, in the breadth of your mouth as in a beautiful happy day, which remains beautiful and happy, even when the head is sick and tired.”

“Calm —indeed the calmest— reflection might be better than the most confused decisions”

“And don't demand any sincerity from me, Milena. No one can demand it from me more than I myself and yet many things elude me, I'm sure, perhaps everything eludes me.”

“One of the first signs of the beginnings of understanding is the wish to die. This life appears unbearable, another unattainable. One is no longer ashamed of wanting to die; one asks to be moved from the old cell, which one hates, to a new one, which one will only in time come to hate.”

“I am a cage, in search of a bird.”

“Youth is happy because it has the capacity to see beauty. Anyone who keeps the ability to see beauty never grows old.”

“Don't bend; don't water it down; don't try to make it logical; don't edit your own soul according to the fashion. Rather, follow your most intense obsessions mercilessly.”

“The meaning of life is that it stops.”

“Books are a narcotic.”

“By believing passionately in something which still does not exist, we create it. The nonexistent is whatever we have not sufficiently desired.”