Francis Scott Fitzgerald cytaty

strona 9

„Pokażcie mi bohatera, a ja napiszę tragedię.”

„Nie chcę tylko słów. Jeśli to wszystko, co dla mnie masz, lepiej odejdź.”

„Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.”

„Umysł małego dziecka jest fascynujący, ponieważ dziecko we wszystkim odkrywa coś nowego – ale to się kończy w wieku mniej więcej lat dwunastu. Później młode stworzenie niewiele już może dać i nic takiego nie potrafi zrobić ani powiedzieć, czego by dorosły nie wiedział lepiej.”

„Nie ucząc się łaciny, straciłem coś dobrego, coś takiego, jak cudowny wieczór z ładną dziewczyną. Tak, przez lenistwo wyrzekłem się dobrowolnie poznania wspaniałego dorobku ludzkości, bo nie miałem ochoty zadać sobie trochę trudu.”

„Próżniacy to oddzielna kategoria ludzi, których nie można uratować, nie można niczym przekonać – jedyny ich wkład w życie ludzkości to to, że zagrzeją miejsce przy wspólnym stole.”

„Jeżeli przez tydzień będziesz oddzielnie kłaść każdą rzecz na miejsce, myśląc o tym, co robisz od chwili wzięcia jej do ręki aż do odłożenia – zamiast chwytać trzy rzeczy na raz, to po miesiącu systematyczność wejdzie ci w nałóg i będziesz miała życie o wiele łatwiejsze.”

„Nikt nie został pisarzem tylko dlatego, że chciał nim być. Jeśli masz coś do powiedzenia, coś, czego Twoim zdaniem nikt jeszcze nie powiedział, musi w Tobie być tak nieprzeparta chęć wypowiedzi, że w końcu znajdziesz sposób, i to zupełnie nowy, przez nikogo dotąd nie zastosowany, a wtedy rzecz i jej wyraz tak będą mocno ze sobą spojone, jakby myśl i forma rodziły się jednocześnie.”

„Interesują mnie tylko ci, co tak jak ja myślą i pracują, i mało jest prawdopodobne, żebym to właśnie ja, w moim wieku mógł się zmienić.”

„Co się tyczy p r z y m i o t n i k ó w: każda dobra proza opiera się na czasownikach, ponieważ one dźwigają zdania. Nadają zdaniom ruch.”

„Ile razy masz ochotę kogoś krytykować (…), przypomnij sobie, że nie wszyscy ludzie na tym świecie mieli takie możliwości jak ty.”

„Taka już jest logika życia, że młodemu nigdy nie uda się wykręcić sianem. Oszukasz rodziców, ale nie oszukasz rówieśników.”

„Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już raz przeżyło.”

„Rosemary pojechała do Monte Carlo zgnębiona - na miarę swoich możliwości - wprost bezgranicznie.”

„Spośród moich znajomych wszyscy, którzy pili na umór, mając lat osiemnaście czy dziewiętnaście, dziś spokojnie leżą w grobie.”

„Zacznij od jednostki, a stworzysz typ; zacznij od typu, a nie stworzysz nic.”

„Kiedy kupuje krawat, zawsze pyta, czy kolor puszcza od dżinu.”

„Wielkie piękności często stają się zupełnie kimś innym, kiedy mają trzydzieści osiem lat.”

„Nieuczciwość w kobiecie to rzecz, której nigdy nie potępia się zbyt surowo.”

„Byłem ciężkim idiotą, pozwalając się dyskwalifikować za brak pracy, gdy inni o zdolnościach nieskończenie mniejszych dostawali bardzo dobre stopnie bez większego wysiłku.”

„Nauczyłem się pisać przez pokonywanie trudności, choć nie miałem na to najmniejszej ochoty.”

„Trzeba skręcać, kiedy droga zakręca, a jeżeli skręcisz w złą stronę, może cię to kosztować całe lata niepowodzeń i niedoli.”

„I pomyśleć, że w tym upale komuś może nie być obojętne, czyje wargi całuje, czyja głowa odcisnęła mokry ślad na kieszeni piżamy, tuż nad sercem!”

„Uśmiechnął się wyrozumiale – więcej niż wyrozumiale. Był to jeden z tych rzadkich uśmiechów, dających pewność i otuchę na zawsze, uśmiech, który można spotkać w życiu cztery albo pięć razy. Obejmował – albo zdawał się obejmować na moment – calusieńki nieskończony świat, a potem koncentrował się na tobie z nieodpartą życzliwością. Było w nim akurat tyle zrozumienia, ile ci było potrzeba, i tyle wiary w ciebie, ile sam chciałbyś mieć; uśmiech ten zapewniał cię, że wywarłeś takie wrażenie, jakie – w najkorzystniejszych okolicznościach – chciałbyś wywrzeć”

„Aby powstrzymać się od sądzenia bliźnich, trzeba mieć ogromny zapas ufności. Do dziś pozostała mi obawa, że coś istotnego przeoczę, że coś mi się wymknie, jeśli nie będę pamiętał, iż poczucie fundamentalnych zasad przyzwoitości nie wszystkim przy urodzeniu jest równo dane.”

„Można gładzić ludzi słowami.”

„Najbardziej winien jest ten, kto pierwszy wynalazł świadomość. Więc straćmy ją na parę godzin.”

„Moje pokolenie radykałów i burzycieli nie wymyśliło niczego na miejsce zacnych starych cnót, takich jak praca i odwaga, i staroświeckich zalet – grzeczności i uprzejmości.”

„Powiedzieć sobie: „Będę robić coś wartościowego i potrzebnego” to akt mądrości i odwagi.”

“I'm inclined to reserve all judgments, a habit that has opened up many curious natures to me and also made me the victim of not a few veteran bores.”

“I like France, where everybody thinks he's Napoleon--down here everybody thinks he's Christ.”

“It is youth’s felicity as well as its insufficiency that it can never live in the present, but must always be measuring up the day against its own radiantly imagined future”

“I had traded the fight against love for the fight against loneliness, the fight against life for the fight against death.”

“A phrase began to beat in my ears with a sort of heady excitement: "There are only the pursued, the pursuing, the busy and the tired.”

“A classic,' suggested Anthony, 'is a successful book that has survived the reaction of the next period or generation. Then it's safe, like a style in architecture or furniture. It's acquired a picturesque dignity to take the place of its fashion.”

“no matter - tomorrow we will run faster, stretch out our arms farther… And then one fine morning—
So we beat on, boats against the current, borne back ceaselessly into the past.”

“They were careless people… they smashed up things and creatures and then retreated back into their money or their vast carelessness or whatever it was that kept them together, and let other people clean up the mess they had made….”

“All the bright precious things fade so fast, and they don't come back.”

“I suppose the latest thing is to sit back and let Mr. Nobody from Nowhere make love to your wife.”

“Very few of the people who accentuate the futility of life remark the futility of themselves. Perhaps they think that in proclaiming the evil of living they somehow salvage their own worth from the ruin - but they don't, even you and I…”

“Selfish people are in a way terribly capable of great loves.”

“I was a little shocked at the elaborateness of the lie.”

“I want to die violently instead of fading out sentimentally.”

“This is all. It's been very rare to have known you, very strange and wonderful. But this wouldn't do - and wouldn't last.”

“Happiness, remarked Maury Noble one day, is only the first hour after the alleviation of some especially intense misery.”

“She knew few words and believed in none.”

“She saw something awful in the very simplicity she failed to understand.”

“No one person in the world is necessary to you or to me.”

“But you can love more than just one person, can't you?”

“It’s just that I feel so sad these wonderful nights. I sort of feel they’re never coming again, and I’m not really getting all I could out of them.”

“that voice was a deathless song.”

“He had seen me several times, and had intended to call on me long before, but a peculiar combination of circumstances had prevented it.”

“If you're in love it ought to make you happy. You ought to laugh.”

“You are mine-you know you're mine!" he cried wildly… the moonlight twisted in through the vines and listened… the fireflies hung upon their whispers as if to win his glance from the glory of their eyes.”

“Action is Character.”

“Human sympathy has its limits, and we were contented to let all their tragic arguments fade with the city lights behind.”

“What do you think of that? It’s stopped raining."
I’m glad Jay." Her throat, full of aching, grieving beauty, told only of her unexpected joy.”

“When she saw him face to face their eyes met and brushed like birds’ wings. After that everything was all right, everything was wonderful, she knew that he was beginning to fall in love with her.”