Francis Scott Fitzgerald cytaty

strona 4

„Pokażcie mi bohatera, a ja napiszę tragedię.”

„Nie chcę tylko słów. Jeśli to wszystko, co dla mnie masz, lepiej odejdź.”

„Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.”

„Umysł małego dziecka jest fascynujący, ponieważ dziecko we wszystkim odkrywa coś nowego – ale to się kończy w wieku mniej więcej lat dwunastu. Później młode stworzenie niewiele już może dać i nic takiego nie potrafi zrobić ani powiedzieć, czego by dorosły nie wiedział lepiej.”

„Nie ucząc się łaciny, straciłem coś dobrego, coś takiego, jak cudowny wieczór z ładną dziewczyną. Tak, przez lenistwo wyrzekłem się dobrowolnie poznania wspaniałego dorobku ludzkości, bo nie miałem ochoty zadać sobie trochę trudu.”

„Próżniacy to oddzielna kategoria ludzi, których nie można uratować, nie można niczym przekonać – jedyny ich wkład w życie ludzkości to to, że zagrzeją miejsce przy wspólnym stole.”

„Jeżeli przez tydzień będziesz oddzielnie kłaść każdą rzecz na miejsce, myśląc o tym, co robisz od chwili wzięcia jej do ręki aż do odłożenia – zamiast chwytać trzy rzeczy na raz, to po miesiącu systematyczność wejdzie ci w nałóg i będziesz miała życie o wiele łatwiejsze.”

„Nikt nie został pisarzem tylko dlatego, że chciał nim być. Jeśli masz coś do powiedzenia, coś, czego Twoim zdaniem nikt jeszcze nie powiedział, musi w Tobie być tak nieprzeparta chęć wypowiedzi, że w końcu znajdziesz sposób, i to zupełnie nowy, przez nikogo dotąd nie zastosowany, a wtedy rzecz i jej wyraz tak będą mocno ze sobą spojone, jakby myśl i forma rodziły się jednocześnie.”

„Interesują mnie tylko ci, co tak jak ja myślą i pracują, i mało jest prawdopodobne, żebym to właśnie ja, w moim wieku mógł się zmienić.”

„Co się tyczy p r z y m i o t n i k ó w: każda dobra proza opiera się na czasownikach, ponieważ one dźwigają zdania. Nadają zdaniom ruch.”

„Ile razy masz ochotę kogoś krytykować (…), przypomnij sobie, że nie wszyscy ludzie na tym świecie mieli takie możliwości jak ty.”

„Taka już jest logika życia, że młodemu nigdy nie uda się wykręcić sianem. Oszukasz rodziców, ale nie oszukasz rówieśników.”

„Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już raz przeżyło.”

„Rosemary pojechała do Monte Carlo zgnębiona - na miarę swoich możliwości - wprost bezgranicznie.”

„Spośród moich znajomych wszyscy, którzy pili na umór, mając lat osiemnaście czy dziewiętnaście, dziś spokojnie leżą w grobie.”

„Zacznij od jednostki, a stworzysz typ; zacznij od typu, a nie stworzysz nic.”

„Kiedy kupuje krawat, zawsze pyta, czy kolor puszcza od dżinu.”

„Wielkie piękności często stają się zupełnie kimś innym, kiedy mają trzydzieści osiem lat.”

„Nieuczciwość w kobiecie to rzecz, której nigdy nie potępia się zbyt surowo.”

„Byłem ciężkim idiotą, pozwalając się dyskwalifikować za brak pracy, gdy inni o zdolnościach nieskończenie mniejszych dostawali bardzo dobre stopnie bez większego wysiłku.”

„Nauczyłem się pisać przez pokonywanie trudności, choć nie miałem na to najmniejszej ochoty.”

„Trzeba skręcać, kiedy droga zakręca, a jeżeli skręcisz w złą stronę, może cię to kosztować całe lata niepowodzeń i niedoli.”

„I pomyśleć, że w tym upale komuś może nie być obojętne, czyje wargi całuje, czyja głowa odcisnęła mokry ślad na kieszeni piżamy, tuż nad sercem!”

„Uśmiechnął się wyrozumiale – więcej niż wyrozumiale. Był to jeden z tych rzadkich uśmiechów, dających pewność i otuchę na zawsze, uśmiech, który można spotkać w życiu cztery albo pięć razy. Obejmował – albo zdawał się obejmować na moment – calusieńki nieskończony świat, a potem koncentrował się na tobie z nieodpartą życzliwością. Było w nim akurat tyle zrozumienia, ile ci było potrzeba, i tyle wiary w ciebie, ile sam chciałbyś mieć; uśmiech ten zapewniał cię, że wywarłeś takie wrażenie, jakie – w najkorzystniejszych okolicznościach – chciałbyś wywrzeć”

„Aby powstrzymać się od sądzenia bliźnich, trzeba mieć ogromny zapas ufności. Do dziś pozostała mi obawa, że coś istotnego przeoczę, że coś mi się wymknie, jeśli nie będę pamiętał, iż poczucie fundamentalnych zasad przyzwoitości nie wszystkim przy urodzeniu jest równo dane.”

„Można gładzić ludzi słowami.”

„Najbardziej winien jest ten, kto pierwszy wynalazł świadomość. Więc straćmy ją na parę godzin.”

„Moje pokolenie radykałów i burzycieli nie wymyśliło niczego na miejsce zacnych starych cnót, takich jak praca i odwaga, i staroświeckich zalet – grzeczności i uprzejmości.”

„Powiedzieć sobie: „Będę robić coś wartościowego i potrzebnego” to akt mądrości i odwagi.”

“You're the only girl I've seen for a long time that actually did look like something blooming.”

“Great books write themselves, only bad books have to be written.”

“She was dazzling-- alight; it was agony to comprehend her beauty in a glance.”

“I won’t kiss you. It might get to be a habit and I can’t get rid of habits.”

“Later she remembered all the hours of the afternoon as happy -- one of those uneventful times that seem at the moment only a link between past and future pleasure, but turn out to have been the pleasure itself.”

“You're not sorry to go, of course. With people like us our home is where we are not… No one person in the world is necessary to you or to me.”

“Sometimes it is harder to deprive oneself of a pain than of a pleasure.”

“I shall go on shining as a brilliantly meaningless figure in a meaningless world.”

“Strange children should smile at each other and say, "Let's play.”

“You know, you’re a little complicated after all.”
“Oh no,” she assured him hastily. “No, I’m not really - I’m just a - I’m just a whole lot of different simple people.”

“Life is much more successfully looked at from a single window.”

“It seemed that the only lover she had ever wanted was a lover in a dream.”

“Grown up, and that is a terribly hard thing to do. It is much easier to skip it and go from one childhood to another.”

“When a girl feels that she’s perfectly groomed and dressed she can forget that part of her. That’s charm”

“It was the kind of voice that the ear follows up and down, as if each speech is an arrangement of notes that will never be played again.”

“Life is so damned hard, so damned hard… It just hurts people and hurts people, until finally it hurts them so that they can't be hurt ever any more. That's the last and worst thing it does.”

“Tired, tired with nothing, tired with everything, tired with the world’s weight he had never chosen to bear.”

“I’m not sure what I’ll do, but— well, I want to go places and see people. I want my mind to grow. I want to live where things happen on a big scale.”

“She was feeling the pressure of the world outside and she wanted to see him and feel his presence beside her and be reassured that she was doing the right thing after all.”

“I want to give a really BAD party. I mean it. I want to give a party where there’s a brawl and seductions and people going home with their feelings hurt and women passed out in the cabinet de toilette. You wait and see.”

“The exhilarating ripple of her voice was a wild tonic in the rain.”

“So he tasted the deep pain that is reserved only for the strong, just as he had tasted for a little while the deep happiness.”

“Well, let it pass, he thought; April is over, April is over. There are all kinds of love in the world, but never the same love twice.

--The Sensible Thing”

“You are the finest, loveliest, tenderest, and most beautiful person I have ever known—and even that is an understatement.”

“All life is just a progression toward, and then a recession from, one phrase— 'I love you.”

“If I knew words enough, I could write the longest love letter in the world and never get tired”

“Gatsby turned out all right at the end; it is what preyed on Gatsby, what foul dust floated in the wake of his dreams that temporarily closed out my interest in the abortive sorrows and short-winded elations of men.”

“If you spend your life sparing people’s feelings and feeding their vanity, you get so you can’t distinguish what should be respected in them.”

“An artist is someone who can hold two opposing viewpoints and still remain fully functional.”