Douglas Adams cytaty

strona 7

„Istoty ludzkie, których zdolność do wykorzystywania doświadczeń innych jest wyjątkowa, są jednocześnie zadziwiająco niechętnie, by to czynić.”

„Kilka zakrętów dalej byłem już zabłąkany z kretesem. Jedna ze szkół myślenia radzi w takich wypadkach skonsultowanie się z mapą, lecz ja takim ludziom mówię po prostu: „A co, jeśli się nie ma mapy? A co, jeśli ma się tylko mapę Dordogne?” Moja strategia wygląda tak: znajduję samochód albo najbliższy jego ekwiwalent, który wygląda tak, jakby wiedział, dokąd zmierza, i jadę za nim. Rzadko ląduję tam, gdzie zamierzałem, ale za to często ląduję tam, gdzie powinienem być.”

„Podróże w czasie? Uważam, że ludzie regularnie wracają z przyszłości i bez przerwy wpływają na nasze życie. Dowody są widoczne wokół nas. Mówię o tym, że za każdym razem, kiedy wysuwamy roszczenie odszkodowawcze, odkrywamy, iż jakimś tajemniczym sposobem dokładnie to, za co chcemy uzyskać odszkodowanie, jest słowo w słowo wykluczone z zakresu, jaki obejmuje polisa.”

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

„Choć chcemy jedynie rzeczy, które działają, jesteśmy skazani na technikę. Po czym poznać, że coś jest wytworem techniki? Dobrą wskazówką jest to, że ma instrukcję obsługi.”

„Zauważamy rzeczy, które nie działają. Nie zauważamy rzeczy, które działają. Zauważamy komputery, nie zauważamy pensów. Zauważamy czytelników książek elektronicznych, nie zauważamy książek.”

„Autostopem przez galaktykę”

„Zaczyna się pojawiać nowa generacja inteligentnych krzeseł biurowych, których zaletą jest brak pokręteł i dźwigni. Wszystkie sprężyny i klamry, o których nas uczono, w dalszym ciągu istnieją, krzesło przystosowuje się jednak automatycznie do sylwetki siedzącego bez mówienia mu, jak ma to robić. Oto przepowiednia: kiedy będziemy mieli działające tak programy komputerowe, świat będzie lepszym i szczęśliwszym miejscem.”

„Stań przed kimś z kwestionariuszem dowolnej ankiety w ręku, a będzie kłamał. Mój przyjaciel miał kiedyś przygotować kwestionariusz, który wypełniano by przez Internet. Stwierdził, że informacje, jakie uzyskał o stanie świata, niezwykle podnoszą na duchu. Wiedzieliście na przykład, że niemal 90 procent populacji to dyrektorzy we własnych firmach, zarabiający rocznie ponad milion dolarów?”

„Religia (…) zawiera pewne idee które winniśmy nazywać świętymi, uświęconymi, czy jakkolwiek inaczej. A co to znaczy naprawdę? „ Oto idea, czy też pojęcie, wobec którego nie macie prawa wypowiadać się krytycznie; po prostu nie macie prawa. Dlaczego nie? No bo nie! « Jeśli ktoś głosuje na jakąś partię, z którą się nie zgadzasz, możesz kłócić się z nim na ten temat tyle ile chcesz; (…) Jeśli ktoś uważa, że podatki powinny wzrosnąć lub spaść, możesz spokojnie o tym z nim dyskutować. Ale z drugiej strony, gdy ktoś powie: " w sobotę, nie mogę nacisnąć na włącznik, by zapalić światło», mówisz: szanuję to.”

„Na samym początku (…) należy uzmysłowić, że wszechświaty równoległe wcale nie są równoległe. Następnie należ sobie uzmysłowić, że mówiąc ściśle, nie są też wcale wszechświatami, tego lepiej jednak nie uzmysławiać sobie od razu, lecz później, dopiero po tym, jak uświadomimy sobie, że wszystko, co sobie dotychczas uświadomiliśmy, to nieprawda.”

„Rzadko kończę się w miejscu, do którego zamierzałem się udać, ale często kończę gdzieś, gdzie powinienem być.”

„Jesteś palantem – powtórzył kosmita – kompletnym dupkiem.”

“People who need to bully you are the easiest to push around.”

“Everybody has their moment of great opportunity in life. If you happen to miss the one you care about, then everything else becomes eerily easy.”

“That young girl is one of the least benightedly unintelligent organic life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.”

“The door was the way to… to… The Door was The Way.”

“The first ten million years were the worst," said Marvin, "and the second ten million years, they were the worst too. The third ten million years I didn't enjoy at all. After that I went into a bit of a decline.”

“It was his subconscious which told him this — that infuriating part of a person's brain which never responds to interrogation, merely gives little meaningful nudges and then sits humming quietly to itself, saying nothing.”

“I don't go to mythical places with strange men.”

“I like the cover," he said. "Don't Panic. It's the first helpful or intelligible thing anybody's said to me all day.”

“Ballycumber (ba-li-KUM-ber) n.
One of the six half-read books lying somewhere in your bed.”

“Yes, it is true that sometimes unusually intelligent and sensitive children can appear to be stupid. But stupid children can sometimes appear to be stupid as well. I think that's something you might have to consider.”

“Shee, you guys are so unhip it's a wonder your bums don't fall off.”

“Lovers of print are simply confusing the plate for the food.”

“A fragrant breeze wandered up from the quiet sea, trailed along the beach, and drifted back to the sea again, wondering where to go next. On a mad impulse it went up to the beach again. It drifted back to sea.”

“And so the Universe ended.”

“Having not said anything the first time, it was somehow even more difficult to broach the subject the second time around.”

“And all dared to brave unknown terrors, to do mighty deeds, to boldly split infinitives that no man had split before--and thus was the Empire forged.”

“Rather than arriving five hours late and flustered, it would be better all around if he were to arrive five hours and a few extra minutes late, but triumphantly in command.”

“… and the Universe,… will explode later for your pleasure.”

“The idea was fantastically, wildly improbable. But like most fantastically, wildly improbable ideas it was at least as worthy of consideration as a more mundane one to which the facts had been strenuously bent to fit.”

“The more Susan waited, the more the doorbell didn't ring. Or the phone.”

“I'm so great even I get tongue-tied talking to myself.”

“Beauty doesn't have to beanything. What's a vase about? What's a sunset or a flower about? What, for that matter, is Mozart's Twenty-third Piano Concerto?”

“We'll be saying a big hello to all intelligent lifeforms everywhere and to everyone else out there, the secret is to bang the rocks together, guys.”

“Nobody got murdered before lunch. But nobody. People weren't up to it. You needed a good lunch to get both the blood-sugar and blood-lust levels up.”

“It is a rare mind indeed that can render the hitherto non-existent blindingly obvious. The cry 'I could have thought of that' is a very popular and misleading one, for the fact is that they didn't, and a very significant and revealing fact it is too.”

“This man is the bee's knees, Arthur, he is the wasp's nipples. He is, I would go so far as to say, the entire set of erogenous zones of every major flying insect of the Western world.”

“Even a manically depressed robot is better to talk to than nobody.”

“Why are people born? Why do they die? Why do they want to spend so much of the intervening time wearing digital watches?”

“Dennis Hutch had stepped up into the top seat when its founder had died of a lethal overdose of brick wall, taken while under the influence of a Ferrari and a bottle of tequila.”