Bhaktiwedanta Swami Prabhupada: Oddanie

„Służba oddania dla Pana staje się doskonała, gdy skupia się na niej cała uwaga bhakty. Zerwanie wszelkich więzi uczuciowych nie oznacza zupełnej negacji wyższych aspektów życia, np. miłości do drugiej osoby. Nie było by to możliwe. Żywa istota musi kochać innych bez względu na to, kim jest. Jest to jeden z symptomów życia. Nie sposób unicestwić symptomów życia w rodzaju pragnienia, gniewu, tęsknoty, miłości, itd. Trzeba tylko zmienić ich obiekt. Występowania pragnień nie można zanegować, z tym że w służbie oddania pragnienie przyjemności zmysłowych zostaje zastąpione pragnieniem służenia wyłącznie Panu. Tak zwana miłość do rodziny, społeczeństwa, ojczyzny itd. to nic innego jak różne postacie zadowalania zmysłów. Kiedy to pragnienie przemienione zostanie w pragnienie sprawiania przyjemności Panu, zwie się czystą służbą oddania.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 199.

O ojczyźnie , O zerwaniu , O miłości , Kochać się

„Czysty bhakta zrywa krępujący go węzeł uczuć rodzinnych i rozciąga swą działalność w służbie oddania na wszystkie pogrążone w zapomnieniu dusze. Typowym przykładem jest sześciu Gosvāmīch, zwolenników pana Caitanyi. Chociaż należeli do najbardziej światłych i bogatych arystokratycznych rodzin, dla dobra ogółu porzucili wygodne domy i zostali żebrzącymi mnichami. Zerwanie z przywiązaniem do rodziny pozwala poszerzyć pole działania. Bez tego nikt nie może zostać braminem, królem, przywódcą społecznym ani bhaktą Pana. Najwyższy Pan Rāmacandra pokazał to na własnym przykładzie, gdy zerwał więź miłości z ukochaną żoną, chcąc w ten sposób zademonstrować cechy wzorowego króla.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 189–190.

O zerwaniu , O emocjach , O duszy

„Śukadeva Gosvāmī jest jednym z dwunastu duchowych autorytetów, których powinniśmy słuchać (mahajano yena gatah sa panthah). Zaręcza, że jeśli będziemy praktykować służbę oddania, uwolnimy się od wszelkich materialnych zanieczyszczeń. A kiedy to nastąpi? Sadyaḥ.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Od razu. Takim błogosławieństwem obdarza ruch świadomości Kṛṣṇy.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 146.

„W Śrīmad Bhagavad-gīcie Pan oznajmia, że pojawia się w każdym milenium, by na nowo wytyczyć ścieżkę religii. Religię ustanawia Najwyższy Pan, tak jak prawo ustanawiają władze państwowe. Nikt nie może wymyślić sobie ścieżki religijnej, jak to weszło w zwyczaj wśród pewnych ambitnych osób. Prawdziwą religią jest uznanie Pana za najwyższy autorytet oraz, co za tym idzie, służenie Mu ze spontanicznej miłości. Żywe istoty nie mogą uniknąć służby, gdyż do tego zostały stworzone. Ich jedyną powinnością jest służyć Bogu, gdyż Pan jest wielki, a one są Mu podległe. Niestety, na skutek błędnego zrozumienia żywe istoty wiedzione pragnieniem materialnym zostają sługami zmysłów. Owo sprzeczne z prawem Boga pragnienie zwie się ignorancją (avidyā). To ono skłania żywą istotę do układania planów mających zapewnić jej przyjemność ześrodkowaną wokół wypaczonego życia seksualnego. W ten sposób wplątuje się ona w cykl narodzin i śmierci i pod kierunkiem Najwyższego Pana wędruje z ciała do ciała, z planety na planetę. Dopóki nie wydostanie się poza granice niewiedzy, nie uniknie trojakich niedoli życia materialnego. Tak stanowi prawo natury. Na szczęście Pan - okazujący cierpiącym istotom więcej miłosierdzia, niż mogłyby oczekiwać - pojawia się wśród nich i odnawia zasady służby oddania, na którą składa się słuchanie, intonowanie, pamiętanie, czczenie, modlenie się, współpraca z Nim i podporządkowanie się Mu. Już każdy z tych elementów służby oddania z osobna, cóż dopiero mówić o wszystkich razem wziętych, pomoże duszy uwarunkowanej wydostać się z pęt niewiedzy. Tym sposobem uwalnia się ona od wszelkich cierpień, których przysparza sobie zwiedziona przez energię zewnętrzną. Najwyższy Pan okazuje żywym istotom tę szczególną łaskę, kiedy zstępuje jako Śrī Caitanya Mahāprabhu.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 137-138.

O współpracy , O narodzinach , O zrozumieniu , O naturze

„Oddanie dla Kṛṣṇy jest czymś naturalnym, tak jak czymś naturalnym jest oddanie dziecka dla rodziców. W obliczu niebezpieczeństwa nawet naukowcy-materialiści modlą się do Boga. Kiedy zaś nic im nie grozi, występują przeciw Niemu. Dlatego niebezpieczeństwa są potrzebne, aby nauczyć tych niegodziwców, że Bóg istnieje.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 128.

O dzieciach , O rodzicach , O Bogu

„Tak zwana joga i medytacja to oszustwo, gdyż nie oferują żadnego zajęcia. W naszym ruchu każdy ma odpowiednie zajęcie. Wszyscy wstają wcześnie rano, aby wielbić Bóstwa. Przygotowują dla Kṛṣṇy wyśmienite potrawy, przystrajają świątynię, robią girlandy, wychodzą na ulice intonować i sprzedawać książki. Są zajęci przez dwadzieścia cztery godziny na dobę i dlatego mogą porzucić grzeszne życie. Jeśli dziecko wkłada coś do buzi, a my damy mu coś lepszego, wybierze to, co lepsze. W naszym ruchu oferujemy lepsze zajęcie, lepsze życie, lepszą filozofię, lepszą świadomość - wszystko lepsze. Dlatego ci, którzy podejmują służbę oddania, uwalniają się od grzechu i wznoszą do świadomości Kṛṣṇy.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 101.

O oszustwie , O życiu , O dzieciach , O książkach

„Służbę oddania może pełnić ten, kto skończył z życiem w grzechu. A kto potrafi zerwać z grzechem? Postępujący pobożnie. Nie sposób uniknąć działania, a pobożne działanie to naturalna metoda zarzucenia występnego życia. Z jednej strony należy rozbić filary grzechu, z drugiej zaś rozpocząć pobożne życie. Samo zrozumienie tej kwestii nie wystarczy. Za nim musi podążyć działanie.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 100.

O zerwaniu , O życiu , O zrozumieniu

„Cierpiący, biedacy, ciekawi oraz filozofowie na jakiś czas związują się z Panem, mając w tym określony cel. Osiągnięcie tego celu przynosi kres ich więzi z Panem. Człowiek dotknięty cierpieniem – o ile wykazuje choć odrobinę pobożności – modli się do Pana o poprawę losu, ale kiedy to nastąpi, w większości przypadków przestaje mu zależeć na jakimkolwiek związku z Nim. Ma dostęp do bożej łaski, nie chce z niej jednak skorzystać. Na tym polega różnica między czystym bhaktą a bhaktą motywowanym materialnie. Zdecydowani przeciwnicy służby dla Pana tkwią w najczarniejszym mroku, proszący Go o łaskę tylko w chwili potrzeby są odbiorcami części Jego łaski, a całkowicie oddani służbie dla Niego otrzymują pełnię Jego łaski. Różnice w stopniu dostąpienia bożej łaski związane są z osobą odbiorcy, nie zaś spowodowane stronniczością wszechmiłosiernego Pana. Kiedy Bóg przy udziale swej wszechmiłosiernej energii zstępuje do świata materialnego, zachowuje się jak człowiek i stąd wrażenie stronniczości wobec bhaktów. W istocie Pan rozdaje łaskę jednakowo. Na Kurukṣetrze wszyscy, którzy polegli na Jego oczach, dostąpili zbawienia, chociaż nie zasługiwali na nie. Śmierć w obecności Pana oczyszcza odchodzącą duszę ze skutków wszelkich grzechów i tym samym uzyskuje ona miejsce w transcendentalnej siedzibie Pana.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 84.

O wrażeniach , O śmierci , O cierpieniu , O Bogu