Bhaktiwedanta Swami Prabhupada: Nie Żyje

„Służba oddania dla Pana staje się doskonała, gdy skupia się na niej cała uwaga bhakty. Zerwanie wszelkich więzi uczuciowych nie oznacza zupełnej negacji wyższych aspektów życia, np. miłości do drugiej osoby. Nie było by to możliwe. Żywa istota musi kochać innych bez względu na to, kim jest. Jest to jeden z symptomów życia. Nie sposób unicestwić symptomów życia w rodzaju pragnienia, gniewu, tęsknoty, miłości, itd. Trzeba tylko zmienić ich obiekt. Występowania pragnień nie można zanegować, z tym że w służbie oddania pragnienie przyjemności zmysłowych zostaje zastąpione pragnieniem służenia wyłącznie Panu. Tak zwana miłość do rodziny, społeczeństwa, ojczyzny itd. to nic innego jak różne postacie zadowalania zmysłów. Kiedy to pragnienie przemienione zostanie w pragnienie sprawiania przyjemności Panu, zwie się czystą służbą oddania.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 199.

O ojczyźnie , O zerwaniu , O miłości , Kochać się

„Mężczyzna szuka kobiety, a kobieta mężczyzny. Dzieje się tak nie tylko wśród ludzi, ale także wśród zwierząt. Z chwilą, gdy wiążą się ze sobą, przywiązanie to jeszcze wzrasta (tayor mitho hṛdaya-granthim āhuḥ). Wtedy zaczynają poszukiwać miejsca, w którym mogliby zamieszkać i wówczas, rzecz jasna, mężczyzna musi zdobyć pieniądze. A kiedy już się urządzą, pojawia się potomstwo, a także przyjaciele, którzy przychodzą w odwiedziny, chwalą dzieci i urządzenie mieszkania. W ten sposób przywiązanie rośnie. Dlatego edukacja powinna rozpocząć się od przyswojenia sobie sztuki panowania nad impulsem seksualnym. Jeśli uczeń zdoła, powinien uniknąć tego nonsensu. A jeśli nie potrafi żyć w celibacie (brahmacarya), może się ożenić i po pewnym czasie wycofać się z życia rodzinnego (vānaprastha). Dochodzi do wniosku, że już nacieszył się tym przywiązaniem i opuszcza wtedy dom. Mężczyzna na tym etapie życia odwiedza wraz z żoną miejsca pielgrzymek. Po dwóch – trzech miesiącach wraca do domu, żeby sprawdzić, jak sobie radzą dzieci, a następnie udaje się w dalszą wędrówkę. Tym sposobem uwalnia się od przywiązań. A uwolniwszy się od nich całkowicie, prosi żonę, by zamieszkała z dziećmi, a sam zostaje ascetą (sannyāsa), czyli całkowicie wyrzeka się świata. Jest to ostateczne zerwanie z przywiązaniami. Cały wedyjski model życia służy temu celowi. Toteż Kuntī prosi Kṛṣṇę, aby łaskawie pomógł jej porzucić przywiązanie do rodziny.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 198.

O zerwaniu , O kobietach , O pieniądzach , O dzieciach

„Można dostać się na planety piekielne, na planety niebiańskie albo wrócić do Boga. Rozumny człowiek dojdzie do wniosku, że skoro i tak musi przygotować się do następnego życia, dlaczego nie miałby przygotować się do powrotu do domu, do Boga? Nasze obecne ciało zostanie zniszczone i będziemy musieli wejść w kolejne. Bhagavad-gīta (14.18) mówi nam, jakie to będzie ciało. Ūrdhvaṁ gacchanti sattva-sthāḥ.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Ci którzy działają pod wpływem dobroci i unikają czterech rodzajów grzesznych czynności, wzniosą się w przyszłym życiu na wyższe planety. Żeby to osiągnąć, nie trzeba być czystym bhaktą Pana. Wystarczy przestrzegać zasad, co pozwala unikać grzechu, oraz pozostawać pod wpływem guṇy dobroci. Życie ludzkie służy czynieniu postępu duchowego. Jeśli zmarnujemy je na jedzenie, spanie, łączenie się w pary i obronę niczym psy czy koty, stracimy tę sposobność.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 195.

O domu , O Bogu

„Najbardziej wartościową wiedzą jest ta, która pomaga nam uwolnić się od cielesnej koncepcji życia. Niestety, naukowcy, filozofowie, politycy i inni tak zwani przywódcy zwodzą ludzi, którzy jeszcze bardziej przywiązują się do ciała. Życie ludzkie daje nam sposobność osiągnięcia świadomości Kṛṣṇy, ale te łotry nie pozwalają innym skorzystać z tej okazji i kierują ich uwagę na rzeczy związane z ciałem. Dlatego też są największymi wrogami ludzkości.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 194.

O ludziach , O życiu

„Mieszkańcy świata materialnego są pogrążeni w ignorancji. Nawet Brahmā był pod jej wpływem, zanim otrzymał wiedzę od Kṛṣṇy. Nikt zatem nie powinien być dumny ze swej wiedzy. Wszyscy w tym świecie są łotrami. Ktoś pragnie pozycji Brahmy, by stworzyć bezkresny wszechświat. A małemu owadowi wystarczy dziurka w ścianie, w której mógłby spokojnie żyć i jeść. Brahmā pragnie stworzyć wszechświat, my pragniemy wznieść wieżowiec, mrówka pragnie zrobić dziurkę, ale wszystkie te działania niczym się od siebie nie różnią. Jesteśmy głupcami, ponieważ nie zdajemy sobie sprawy z tego, że te rzeczy są materialne i jako takie nie będą trwać wiecznie. Z powodu ignorancji oczekujemy przyjemności. Kāma-karmabhiḥ.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Pragniemy czegoś, po czym napotykamy wiele trudności (kliśyanti). Nie jest łatwo zostać Brahmą. Pozycję tę uzyskuje tylko żywa istota kwalifikowana dzięki spełnianym wyrzeczeniom. Lecz Brahmā jest taką samą żywą istotą jak my. Prezydent Ford jest jednym z wielu obywateli Stanów Zjednoczonych, który dzięki usilnym staraniom zdobył fotel prezydencki. Nixon, z kolei, również zwykły obywatel, został usunięty ze stanowiska prezydenta. Jeśli chcemy, możemy zostać Brahmą, lecz w związku z tym Bhaktivinoda Ṭhākura mówi:
kīṭa-janma hao yathā tuyā dāsa
bahirmukha brahma-janme nāhi āśā
Nauki Królowej Kuntī

O wiedzę , O wszechświecie , O przyjemności , O pewności siebie

„W Śrīmad Bhagavad-gīcie Pan oznajmia, że pojawia się w każdym milenium, by na nowo wytyczyć ścieżkę religii. Religię ustanawia Najwyższy Pan, tak jak prawo ustanawiają władze państwowe. Nikt nie może wymyślić sobie ścieżki religijnej, jak to weszło w zwyczaj wśród pewnych ambitnych osób. Prawdziwą religią jest uznanie Pana za najwyższy autorytet oraz, co za tym idzie, służenie Mu ze spontanicznej miłości. Żywe istoty nie mogą uniknąć służby, gdyż do tego zostały stworzone. Ich jedyną powinnością jest służyć Bogu, gdyż Pan jest wielki, a one są Mu podległe. Niestety, na skutek błędnego zrozumienia żywe istoty wiedzione pragnieniem materialnym zostają sługami zmysłów. Owo sprzeczne z prawem Boga pragnienie zwie się ignorancją (avidyā). To ono skłania żywą istotę do układania planów mających zapewnić jej przyjemność ześrodkowaną wokół wypaczonego życia seksualnego. W ten sposób wplątuje się ona w cykl narodzin i śmierci i pod kierunkiem Najwyższego Pana wędruje z ciała do ciała, z planety na planetę. Dopóki nie wydostanie się poza granice niewiedzy, nie uniknie trojakich niedoli życia materialnego. Tak stanowi prawo natury. Na szczęście Pan - okazujący cierpiącym istotom więcej miłosierdzia, niż mogłyby oczekiwać - pojawia się wśród nich i odnawia zasady służby oddania, na którą składa się słuchanie, intonowanie, pamiętanie, czczenie, modlenie się, współpraca z Nim i podporządkowanie się Mu. Już każdy z tych elementów służby oddania z osobna, cóż dopiero mówić o wszystkich razem wziętych, pomoże duszy uwarunkowanej wydostać się z pęt niewiedzy. Tym sposobem uwalnia się ona od wszelkich cierpień, których przysparza sobie zwiedziona przez energię zewnętrzną. Najwyższy Pan okazuje żywym istotom tę szczególną łaskę, kiedy zstępuje jako Śrī Caitanya Mahāprabhu.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 137-138.

O współpracy , O narodzinach , O zrozumieniu , O naturze

„Ci, którzy poszukują oryginalnej przyczyny materialnego stworzenia, powinni wiedzieć, że stworzenie następuje tylko w obecności duszy. To dusza uaktywnia materię; materia nie stwarza duszy. Buddyści twierdzą, że siłę życia – żywotną energię, która tkwi w każdym z nas – tworzy materia. Dzisiaj teorię tę wyznaje cały świat. Prawda zaś jest taka, że materia rozwija się dzięki obecności siły życia.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 134.

O sile , O prawdzie , O świecie , O duszy

„Życie po śmierci istnieje. Istnieje także możliwość uwolnienia się z cyklu narodzin i śmierci i osiągnięcia nieśmiertelności. Ponieważ od niepamiętnych czasów nawykliśmy do wchodzenia w jedno ciało po drugim, trudno nam myśleć o wiecznym życiu.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 115.