Zdrowie i choroby (strona 8) | Cytaty sławnych ludzi

„Starość jest litościwa: zanim zabierze życie, odbiera chęć do życia.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Od początku choroby, mojego stanu, staram się znaleźć jakiś logiczny sposób spędzania czasu, wytłumaczenia środków do końca.”

Ian Curtis książka Przejmujący z oddali

Źródło: Joy Division i Ian Curtis. Przejmujący z oddali

„Obowiązkowo zanieście lekarzowi prezent. Nie zapominajcie: „Wasze zdrowie jest w waszych rękach!””

Ninus Nestorović (1965) serbski aforysta

Tom Wymięte myśli

„Kto nie był za młodu socjalistą, ten będzie na starość kanalią.”

Georges Clemenceau (1841–1929) francuski pisarz, lekarz i polityk

„Niczego nie żałuję. Ani nieudanych małżeństw, ani przegranych meczów, ani innych rozczarowań, których trochę w życiu miałem. Może tylko trochę szkoda, że w dzieciństwie karmiony byłem smalczykiem i boczusiem.”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

Źródło: sport.pl, 2 stycznia 2009 http://www.sports.pl/Pilka-nozna/Skoro-jest-cyrk-to-musi-byc-klaun-,artykul,40844,1,279.html

„Teraz żyję w trzech światach: snów, doświadczeń z mojego nowego życia i wywoływanych przez nie wspomnień z tamtych czasów.”

Ishmael Beah (1980)

Było minęło. Wspomnienia dziecka-żołnierza
Źródło: To ja: trzymam AK-47, czytelnia.onet.pl http://czytelnia.onet.pl/0,1469864,do_czytania.html

„Dzieci są jak choroby – od zawsze towarzyszą dorosłemu człowiekowi.”

Phil Bosmans (1922–2012)

„Zdrowy noworodek nie ma świadomości biograficznej, ale wiadomo, że niebawem będzie ją miał. Więc ma takie same prawa jak każdy inny człowiek. Ale jest pytanie, co z noworodkami, o których wiadomo, że na skutek wady czy choroby nigdy nie będą miały świadomości biograficznej, że nie przeżyłyby, gdyby nie fantastyczny rozwój medycyny, i że potęga medycyny skaże je oraz ich najbliższych na życie w nieusuwalnym cierpieniu. (…) Pytam, czy moralne jest sztuczne utrzymywanie takich dzieci przy życiu. Po jednej stronie mamy cierpienie tego dziecka i jego rodziny oraz gigantyczne nakłady, które mogłyby uratować lub poprawić jakość życia wielu ludzi, a po drugiej stronie jest tabu bezcennej wartości każdego ludzkiego życia.”

Peter Singer (1946) bioetyk australijski

Źródło: rozmowa Jacka Żakowskiego, Moralność oceniam po skutkach, polityka.pl, 2 czerwca 2010 http://www.polityka.pl/swiat/rozmowy/1506130,2,zycie-a-moralnosc.read

„Jako kobieta uważam, że ma sens, bym martwiła się o to, czy moje prawnuki będą mogły tu żyć i czy tubylcze społeczności przetrwają. Uważam też, że główny nurt ruchu kobiecego powinien bardziej dbać o środowisko. To sprawa kobiet. Weźmy przykład raka piersi. Kobiety powinny się buntować. Tymczasem ta choroba jest całkowicie personalizowana, a ignoruje się wszystkie te toksyczne odpady i zniszczenie środowiska, które ją powodują. Ruch kobiecy ma wewnętrzne możliwości, ale z upływem lat koncentruje się na coraz węższych zagadnieniach. Marnuje swoje siły.”

Winona LaDuke (1959) amerykańska działaczka praw Indian i ochrony środowiska

„Bezbolesna śmierć w takim podeszłym wieku nie ma w sobie nic dramatycznego. Spływa pogodnie jak sen po długim dniu wypełnionym pracą.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Alfabet wspomnień
Źródło: s. 209

„Oczyszczalnia wydala trujący gaz.Trująca mgła przenika śpiących.Ale we śnie prowadzę osłaprzez śnieżycę i dawną kobietęz dzieckiem obcego mężczyzny.I już płomień liże uśpione palenisko,i budzę się wypoczęty, śnieg mającw płucach i w przejrzystej głowie.Osioł leży na wznak, z racicami w górze.Śmierć postronkiem ścisnęła osłu racice.Oczy jego zmienione w duńskie kule.”

Mariusz Grzebalski (1969)

Źródło: Kule duńskie z tomu Drugie Dotknięcie (2001)

„Po pierwsze, my, młodzież Indonezji, uznajemy jedną ojczyznę – Indonezję. Po drugie, my, młodzież Indonezji, uznajemy jeden naród – naród indonezyjski. Po trzecie, my, młodzież Indonezji, ustanawiamy wspólny język – język indonezyjski.”

Muhammad Yamin (1903–1962)

tzw. przysięga młodzieży.
Źródło: Natalia Laskowska, Indonezja, Warszawa, TRIO, 2012, s. 62

„Moim marzeniem od dziecka było zobaczyć, wyświetlić na ekranie sen. Podstawić do głowy rurkę i go stamtąd wyciągnąć.”

Piotr Dumała (1956)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 14 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bylemr.htm

„Zdanie to jest dla mnie swego rodzaju wyznaniem-kluczem. Jeśli jesteśmy samotni, to jesteśmy przeklęci, ponieważ nie zasługujemy na najwyższe dobro, jakie nas wszystkich czeka, czyli na miłość. Moi bohaterowie są ludźmi wydrążonymi, odciętymi od tego co jest powietrzem, oddechem i motorem wszelkiego działania. W filmie sugeruję, że moi bohaterowie są winni swojej samotności. Żyją jak w transie, w zagadkowym stanie duszy, w którym wszystko jest dozwolone, ich życie jest niekończącą się imprezą. My sami odpowiadamy za swoje czyny, myśmy sami ten stan wybrali. Czerwienię się mówiąc takie banały. Wszyscy wiemy, że jesteśmy jakimiś tam połówkami, które są po to, żeby istnieć razem. Jeśli zatem na własne życzenie odcinamy się od miłości, to jest to stan patologiczny i właśnie o tej chorobie zrobiłem film.”

Mariusz Treliński (1962) polski reżyser operowy, filmowy i teatralny.

o cytacie z filmu Egoiści – Samotność jest gorsza niż grzech.
Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2212

„To był bal na osiem sal i właśnie tam
całą noc przetańczył ze mną pewnie pan
Chciał całować – powiedziałam „Czemu nie”
Jeśli zrobisz dla mnie czego chcę.
Zaprzęgnij sanie – wypuść przodem sforę psów.
Zaprzęgnij sanie – sanna jak ze snów.
Popędzaj konie w zaśnieżony las.
Zaprzęgnij sanie – jeszcze raz”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

Źródło: Sanna ze snów

„Dziecko widzi więcej. Widzi świat w całym swoim pięknie. Ono czuje, że Bóg stworzył dobry świat. Ja już to zatracam. Ale mam pamięć i wracam do wspomnień z dzieciństwa. Nie jest to sentymentalizm w stylu, że „kiedyś to było lepiej…”. Nie! Dziecko żyje w rajskiej krainie. A potem musi uczestniczyć w kulturze, bo każą mu dorośli. Tak, to jest chyba jakaś kara! No a potem ta szkoła!”

Tomasz Budzyński (1962) polski wokalista rockowy, malarz, poeta

Źródło: Marcin Jakimowicz, O Woodstocku, małym białym ubranku i przyjściu antychrysta z Tomkiem Budzyńskim rozmawia Marcin Jakimowicz, 2tm23. art. pl http://www.2tm23.art.pl/wywiady2.html

„(…) jeszcze za wcześnie
Pukać w serduszko, co leży we śnie”

Michał Bałucki (1837–1901) polski powieściopisarz i komediopisarz

Nie w porę

„Nigdy nie słyszałem, żeby ta choroba miała nazwę, była to po prostu choroba Heroda, ani też, żeby ktokolwiek inny był na nią kiedykolwiek chory; jej symptomami był wilczy głód, po którym następowały wymioty, gnijący żołądek, trupi oddech, robaki rozmnażające się w miejscach wstydliwych i permanentna wodnista wydzielina z jelit. Choroba powodowała ból nie do zniesienia i rozpalała do szaleństwa i tak już dziką naturę.”

Herod Wielki (-74–-3 p. n. e.) król Judei

Źródło: Robert Graves, Klaudiusz i Messalina, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, tłum. Jolanta Sawicka, wyd. Muza, Warszawa 2008, ISBN 9788374953238, s. 23–24.

„Cały świat obchodzi dziś święto. Na całym świecie w tej samej chwili padają krótkie, mocne słowa. Ale nigdy jeszcze nie była śpiewana „Międzynarodówka” w tak odmienionych, tragicznych warunkach, w miejscu, gdzie ginął i ginie naród. Słowa te i ten śpiew odbijają się od spalonych ruin, świadcząc tym razem, że w getcie walczy młodzież socjalistyczna, która nawet w obliczu śmierci o tym nie zapomina.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

o 1 maja 1943.
Źródło: Getto walczy. Udział Bundu w obronie getta warszawskiego, w: „Zeszyty Historyczne” nr 65, Paryż 1983.

„Pewnego zimowego poranka maszerowaliśmy w mundurach na studenckie ćwiczenia wojskowe. Nagle zza rogu tuż obok Opery wyjechał peugeot, z którego wysiadła obsypana płatkami śniegu piękna jak sen czarowny Olga Sawicka. Na jej widok dowodzący nami major wydał komendę: kompania – padnij! W jednym momencie bractwo runęło przed artystką w zaspy śniegowego puchu, a zaskoczona gwiazda oniemiała z dumy i zachwytu.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: Już Cię więcej nie zobaczę…, „Angora” nr 16 (1296), 19 kwietnia 2015, s. 9.