Cytaty na temat znicz (10 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Nie myśl, że Bóg nas rzucił wśród powodzi,
jako szczenięta. Przy Tobie dwa duchy dziewicze –
jedna Cię umarłego położy na znicze,
a druga Cię, jak matka na nowo odrodzi.”

Tadeusz Miciński (1873–1918) pisarz i poeta polski

W mroku gwiazd
Źródło: Bojan

O Bogu , O matce , O myślach , O myśleniu

„Czy można dziwić się buczeniu wobec łajdaka, mówiącego o znieważaniu krzyża na Krakowskim Przedmieściu jako o „wesołym happeningu”, i wobec jego partyjnej towarzyszki wysyłającej funkcjonariuszy straży miejskiej, żeby, tak jak niegdyś ZOMO, usuwali kwiaty i znicze czczące pamięć tego, który przywrócił Powstaniu jego chwałę? Cóż w tej sytuacji zrobiła rządowa propaganda? Tym razem w roli herolda urzędowego potępienia obsadzono dawnego bohatera, ale później beznadziejnego oportunistę od lat wysługującego się Jaruzelskiemu i jemu podobnym. Zbigniew Ścibor-Rylski przeżył szlachetniejszych od siebie i został nominowany symbolem Powstania Warszawskiego mocą przykomunistycznego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Żałosny były bohater, który poniżył się do wyprzedaży zasług swej młodości spadkobiercom katów własnych kolegów.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Młody bohater – stary oportunista, „Gazeta Polska”, 8 sierpnia 2012

O demokracji , O wolności , O Kwiatach

„W Sobiborze mordowano ludzi od kwietnia 1942 do października 1943. Szacuje się, iż w ciągu półtora roku Niemcy doprowadzili tu do zagłady co najmniej 250 tysięcy Żydów. Ale szacunki są niepewne. Można by sądzić, że ten rodzaj nieścisłości będzie trudny do zniesienia dla współczesnych. Jest inaczej. Marek Bem działa w osamotnieniu, a jego placówka nie staje się miejscem międzynarodowego współdziałania, pozostając polem lokalnej walki o przetrwanie. Nie dziwi jego smutek, gdy 1 listopada zastaje na „swym” cmentarzysku – cztery znicze. Sobibór bez skoordynowanego wysiłku stanie się jeszcze bardziej „nierzeczywisty”. Auschwitz stanowi wyrazistszy symbol nie tylko dlatego, że zgładzono tam więcej ludzi; samo miejsce pozostaje realne: widzi się dawny obóz eksterminacji, a nie – las. Śmierć masowa w Sobiborze nie jest mniej ważna, ale zdecydowanie słabiej może oddziaływać na wyobraźnię współczesnych. Stąd wniosek, że Sobibór to poważny wspólny obowiązek. Pewnie dziś większy niż Auschwitz, skoro tam nie sposób wyobrazić sobie „czterech zniczy"…”

Zbigniew Gluza (1955) polski redaktor i animator życia społecznego

Źródło: Przedmowa (styczeń 2010) w: Sobibór z serii Żydzi polscy, op. cit., s. 5–6.

O śmierci , O ludziach , O smutku , O wysiłku

„Gdy Ojciec Święty odchodził do Domu Ojca miliony Polaków gromadziło się w kościołach, na placach, modląc się i zapalając znicze. Ojciec Święty sprawił, że potrafiliśmy się zjednoczyć i odkryć to, że w każdym z nas jest jakaś cząstka dobra. Pojawiły się deklaracje, że ludzie wstrząśnięci tą śmiercią na pewno staną się lepsi. Lecz z czasem nasz entuzjazm był coraz słabszy, czasu jakby było mniej. Mijają dwa lata od śmierci Jana Pawła II; warto zadać sobie dzisiaj pytanie co stało się z naszymi deklaracjami, postanowieniami, uniesieniami i prośbami.”

Roman Marcinkowski (1942) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia w katedrze płockiej na mszy w drugą rocznicę śmierci Jana Pawła II, 2 kwietnia 2007

O śmierci , O ludziach , O domu , O czasie

„Policja obrońców po prostu wyniosła, a następnie sprzątnięto i wyrzucono na śmieci wszystko to, co tam było, poza samym krzyżem. Nawet z krzyża zdjęto i wyrzucono biało-czerwoną szarfę, usunięto sprzed krzyża krzyże, krzyżyki, różańce, fotografie ofiar katastrofy smoleńskiej, znicze.”

Stanisław Małkowski (1944) polski duchowny katolicki, działacz opozycji w PRL

Źródło: Ks. Stanisław Małkowski: Smoleńsk to była zbrodnia z zimną krwią, bibula.com, 19 sierpnia 2010 http://www.bibula.com/?p=25937

O zdjęciach

„Smoleńsk był dla Ewy Stankiewicz – momentem przełomu. Pamiętamy jej film spod pałacu prezydenckiego w dniach żałoby „Solidarni 2010”. Pokazała tam przebudzenie narodu. Zapamiętałem kilkuletniego chłopaczka z polską flagą większą od niego. Aż boję się powiedzieć – małego powstańca, jak ten w za dużym hełmie na murach Starego Miasta. Chyba wszyscy pamiętamy harcerkę z rudym warkoczem. Niezmordowanie porządkowała znicze. I ustawiony przez harcerzy krzyż. Miała to być gwarancja, że powstanie pomnik ofiar katastrofy smoleńskiej. Czyli pomnik katastrofy naszego państwa. O katastrofie państwa nie wolno głośno mówić w mediach głównego ścieku. O tym jest następny film Ewy Stankiewicz „Krzyż”. O obronie symbolu przed młodzieżą ogłupioną przez te media i politycznych łajdaków. O obronie symbolu przez starsze panie w moherowych beretach. Takie same panie, które układały krzyże kwietne w czasie stanu wojennego. O starszych mężczyznach, którzy nie zapomnieli, jak się modlić. Jak modlić się za Polskę. I o szalonej Joannie, która przywiązała się do krzyża, żeby go bronić przed – zbirami reżimu. To są mocne słowa. Tak mocne, jak emocje, które pobudza Ewa Stankiewicz.”

Krzysztof Kłopotowski (1946) polski dziennikarz i krytyk filmowy

Źródło: Laudacja dla Ewy Stankiewicz, wpolityce. pl (26 października 2012) http://wpolityce.pl/artykuly/39330-laudacja-dla-ewy-stankiewicz-moim-zdaniem-jest-nasza-joanna-darc-pani-ewo-kocham-pania-miloscia-starego-wiarusa/

O młodzieży , O czasie

„Znalazłem też taki wywiad z generałem Heinzem Reinefahrtem, który dowodził oddziałami SS podczas masakry na Woli. On tam odpowiada na pytanie „Strzelaliście do dzieci?”. Odpowiedź: „Tak, dzieci strzelały do nas, to my strzelaliśmy do dzieci”. Można powiedzieć, że to skrajny cynizm zbrodniarza, że było dokładnie odwrotnie. Ale to jest rzeczywistość naszego pomnika w Warszawie, dziecka w za dużym hełmie i z karabinem. Jak blisko to jest terroryzmu – namówienie jednego dziecka, które strzeli i uczyni zakładnikami wszystkie dzieci w tym mieście. Czy dla mnie to ma być fundament polskości, model, który ja powtórzę ze swoimi dziećmi? Rzeczywiście doprowadził mnie do tego pan Rymkiewicz, że ja przyznaję rację zbrodniarzowi. Strzelały do nich dzieci. Zatem teraz nasze własne dziecko wyślemy, żeby je zarżnęli, bo może wtedy nasze prawnuki przyjdą na Powązki i zapalą znicz, który pięknie płonie, i nie będą się mogły uwolnić od zapachu znicza. To jest wampiryczne, to są gusła jakieś.”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Wywiad udzielony Cezaremu Michalskiemu na temat „Kinderszenen” Jarosława Marka Rymkiewicza, „Dziennik”, 20 września 2008

O dzieciach , O rzeczywostości , Pytanie

„Ktoś przychodzi w przestrzeń publiczną, manifestując swą solidarność z ofiarami tragedii i modli się. Ktoś inny natomiast wyśmiewa go, a nie mając widocznie żadnych argumentów, bije modlącego się, tablicę z nazwiskami ofiar obrzuca gównem, sika w ustawione znicze, wreszcie obraża krzyż, najważniejszy symbol dla chrześcijan. Ludzie, którzy w ten sposób protestują przeciw czemukolwiek, skreślają się sami z udziału w jakimkolwiek dialogu. Cuchną. Przechodząc z konieczności obok nich, zatykam nos.”

Bohdan Cywiński (1939) polski opozycjonista, publicysta, działacz

Źródło: Odczuwałem naciski, dziennik.krakow.pl, 13 października 2010 http://www.dziennik.krakow.pl/pl/aktualnosci/kraj/1072991-odczuwalem-naciski.html

O ludziach

„Prędzej czy później, każde narodziny kończą się nieuchronnie śmiercią. Marzy mi się czasem najprostsze rozwiązanie, jak u owych ludów pustynnych, pozostawiających zwłoki swych zmarłych, spowite w biały całun, na łaskę dzikiej zwierzyny i żywiołów. Zredagowałem krótką notkę, zawierającą me ostatnie życzenia. Chciałbym, by miało to coś z radosnego pikniku nad brzegiem rzeki. Sama myśl o trumnach, kościołach, zniczach, nagrobnych pomnikach – wydaje mi się anatemą. Wolę zdecydowanie coś, co połączy mnie, na tyle ile to możliwe, ze źródłami życia, przy akompaniamencie muzyki ludowej i tańców. Jeśli już muszą być jakieś przemowy, niechaj zabiorą głos ci, którzy dobrze mnie znali. Sam ceremoniał i wydatki muszą być ograniczone do minimum, aby zaoszczędzone w ten sposób pieniądze przeznaczone zostały na moje szkoły. Powrót do ziemi, w cieniu drzewa, lub na dnie rzeki – to jest to, czego mi trzeba. Do Ciebie, którego nie znam i znać nie mogę, a z którym łączy mnie miłość, lęk i wiara; do Ciebie jednego i niezliczonego, kieruję tę modlitwę. Niech się stanie wola Twoja…”

Yehudi Menuhin (1916–1999) skrzypek, wiolonczelista i dyrygent

Źródło: Niedokończona podróż. Dwadzieścia lat później, tłum. Rafał Śmietana, Felberg SJA, 2002, ISBN 8388667157.

O miłości , O śmierci , O pieniądzach , O ludziach

„Bezsenne noce, nie mogę zasnąć.
Idąc myślę o tym, że pechowe jest to miasto.
Nie chcę mówić, że przeklęte.
Znicze i tablice pamiątkowe za każdym zakrętem.
Każdy metr emanuje przekrętem.
Krew każdego domu jest tu fundamentem.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

WWO
Źródło: Bezsenne noce

O domu , O myślach , O myśleniu