Cytaty na temat zbocze (14 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Koloryt polskich kolęd sprawił, że jako małej dziewczynce długo wydawało mi się, że Pan Jezus urodził się gdzieś w Polsce, w małej stajence na wsi. Pasterze zbudzeni przez aniołów i spieszący do szopy wydawali mi się polskimi parobkami. Boże Narodzenie wydawało mi się bardzo polskim świętem, z grudniowym mrozem, kożuchami, butami i czapami. Byłam zawiedziona dowiedziawszy się, że Pan Jezus przyszedł na świat w dalekim Betlejem, najmniejszym z miast Judy. Kiedy jako dorosła osoba zobaczyłam to miasto wydało mi się nadzwyczajne: zbudowane z białego i różowego kamienia, rozłożone na dwóch zboczach pokrytych winnicami, gajami figowymi, migdałowymi, drzewami granatów i oliwek. Byłam bardzo przejęta odwiedzając bazylikę Narodzenia prowadzącą do Groty Narodzenia. Wzruszyłam się jednak dopiero znajdując polskie akcenty w Palestynie, jak choćby: III i IV stację Drogi Krzyżowej w Jerozolimie, pomnik z płaskorzeźbami Matki Boskiej Częstochowskiej w Tyberiadzie na dziedzińcu kościoła św. Piotra Rybaka wzniesiony w 1945 roku przez żołnierzy 2. Korpusu, wizerunek polskiej Madonny w otoczeniu Mieszka I i Dąbrowki w sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ulica Żółwiego Strumienia

O Bogu , O świecie , O aniołach , O butach

„Wolnym krokiem ruszyła ku szczytowi wzgórza, gdzie kępki wczesnego wrzosu jaśniały jak blada fiołkoworóżowa mgiełka zasnuwająca zbocze.”

Philippa Gregory (1954)

Czarownica

„W ciemność głębin spada słońca pył,
Rzeźbi złotem zbocza wzgórz.
Las tajemnic sztylet w piersi wbił –
Milczy i nie zdradzi już.

Boję się, boję się,
W moim świecie jest szaro i źle.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Atlantydo, żyj wiecznie z repertuaru Haliny Frąckowiak

O tajemnicy

„Czyż nie wieszali ludzi głową w dół, nie topili w workach, nie krzyżowali na deskach, nie grzebali żywcem, nie miażdżyli na śmierć? Nie zmuszali ich do jedzenia odchodów? Nie zdzierali im skóry batem? Nie rzucali żywcem na pożarcie przez robaki i mrówki albo zostawiali przywiązanych na bagnach, by pożarły ich komary? Nie wrzucali ich do kotłów wrzącego syropu? Nie wpychali mężczyzn i kobiet do beczek, najeżonych wewnątrz kolcami i nie staczali ich ze zboczy w przepaść? Nie rzucali nieszczęsnych czarnych psom ludojadom, dopóki te nie były już tak nażarte ludzkim mięsem, że okaleczone ofiary dobijano bagnetami i sztyletami?”

Pompee Valentin Vastey (1781–1820)

w 1814, usprawiedliwiając wymordowanie w 1804 roku kilku tysięcy białych kolonistów ocalałych z powstania niewolników w Haiti.
Źródło: Adam Węgłowski, Żywe trupy. Prawdziwa historia zombie, Kraków 2016, s. 61.

O śmierci , O kobietach , O ludziach , O jedzeniu

„Kiedy ktoś usiłuje wynieść się ponad prawa natury, najczęściej pada ich ofiarą. Najlepszy z ludzi gotów stać się zwierzęciem, gdy zboczy z prostej drogi przeznaczenia.”

Arthur Conan Doyle (1859–1930) szkocki pisarz, lekarz, wolnomularz, spirytysta, czołowy przedstawiciel nurtu powieści detektywistycznych, …

Źródło: Człowiek na czworakach (ze zbioru Dr Watson opowiada, Poznań 1960), tłum. Tadeusz Evert

O ludziach , O naturze , O zwierzętach

„ciemność biegnie po zboczu, potyka się
oddech pachnie potem, dym się
z niej unosi dzwonią podkowy i kamienie
krew w skroń i w oddali nóż
drzewo w rzece przygląda się swojemu milczeniu
podczas gdy liść całuje się z cieniem”

Ivo Harák (1964)

Tom Miękkie gumy (2006)
Źródło: Mak

O drzewach

„Wiesz, co to jest piekło? Piekło to dwa zamglone szczyty, tulące się do siebie niczym półdupki. To wciąż te same szarpane linie gór, osnute niebieskawym oparem. To widoczne w oddali dwie plamy lasu wspinające się po zboczach, płonące królewskimi barwami jesieni. To siedemdziesiąt trzy iglaste krzewy, pokręcone, jakby wyszły spod ręki mistrza bonsai. To rozsypane wokół białoszare bryłki wapiennych skał, sine jak zepsute mięso. To roziskrzona plwocina śnieżnych czap na wierchach. To prześliczny niczym z pocztówki górski pejzażyk, który staje się wszystkim. Niezmienny, nudny, piękny. Pocztówka nagle awansowała do roli wszechświata. To uwięziony w słojach drewna wieczny gniew i wściekłość. To wyschłe, drewniane gardło, które nie zna krzyku. To jest piekło.”

Jarosław Grzędowicz Pan Lodowego Ogrodu

Pan Lodowego Ogrodu
Źródło: tom 2, rozdział 1, Drzewo

O piekle , O drzewach , O gniewie , Wściekłość

„Rozumiemy (…), że [mulnicy] dopytują się z zaciekawieniem, czy bardzo dawała się nam we znaki na Mercedario puna. Tym mianem określa się chorobę górską Andów. Przyznajemy, że bardzo – im wyżej, tym jest silniejsza. To jednak nie trafia do przekonania baqueanos. Według nich nasilenie puny nie zależy od wysokości, lecz od okolicy. Są więc doliny czy zbocza, gdzie znajduje się mucha puna – są inne, gdzie jest jej mało. Dowodzą, że czasem cierpi się na nią w głębi doliny, a przestaje ją odczuwać, wydostawszy się na wznoszący się powyżej grzbiet górski. Istnieją też lekarstwa na punę. Najprostszym sposobem ma być intensywne wdychanie wyziewu ziemi lub żwiru wygrzebanego na miejscu. Poza tym puna istnieje – według ich pojęć – tylko w Andach.”

Jan Kazimierz Dorawski (1899–1975)

Źródło: Wysoko w Andach, wyd. Iskry, Warszawa 1961

O cierpieniu , O czasie

„(…) hen daleko
wirują
głodne gwiazdy
o otwartych ustach
samopożerające się w przestrzeni
na w pół stworzonej
i tylko u nas
mleko i miód płynie
byśmy je mogli
spĳać
do woli
na zielonych zboczach”

Joanna Jurewicz (1962)

Źródło: ***, „Kwartalnik Artystyczny” nr 3, 2011, s. 151.

„Pisanie powieści jest dla mnie wspinaczką na stromą górę, wdrapywaniem się po ścianie zbocza, wchodzeniem na szczyt po długiej i wyczerpującej wyprawie. Pokonuje się własne ograniczenia albo nie; jedno albo drugie. Ten obraz zawsze mi towarzyszy, kiedy piszę.”

Haruki Murakami książka O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu

O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu (2007)

O górach , Obraz

„Smród i zgnilizna czaiły się wokół głazów leżących na zakrwawionym górskim zboczu. Wzdęte ciała parowały w zimnym, porannym powietrzu; resztki ciepła rozpływały się w nicości, a resztki życia rozwiewały w niekończącym się lamencie obojętnego wiatru.”

R.A. Salvatore (1959) amerykański pisarz science-fiction i fantasy

Legenda Drizzta
Źródło: Trylogia klingi Łowcy: Dwa Miecze

„W górach lub na stromych zboczach, w dolinach lub przepaściach, w domu lub na ulicy, a może na brzegu rzeki… Gdzie na Ziemi wydam swoje ostatnie tchnienie? Jednak miejsce to nie jest znane. To całkowicie usuwa powab świata.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Źródło: Sutra Dobrej Armii

O domu

„Tutaj,
Kiedy obrzeża miasta stały się zielone,
Snop księżyca zerka przez las,
Kiedy wciąż chłodne są zbocza wzgórz,
Przykucają byki po jedzeniu,
Pod tymi skałami za stromymi dla kóz,
Strzegącymi swoich źródeł,
Wytworny trędowaty wśród kwiatów.”

Jean-Joseph Rabearivelo (1901–1937)

Źródło: Pierwszy tak znany poeta z Afryki, afryka.org, 30 czerwca 2007 http://afryka.org/afryka/pierwszy-tak-znany-poeta-z-afryki,news/

O jedzeniu

„Że mądrzej jest wyposażyć swego wojownika w broń i zbroję niż próbować osłabić wroga. Czy z hodowanej w oranżerii sadzonki dębu, pielęgnowanej pieczołowicie każdego dnia i osłanianej przed każdym podmuchem wiatru, wyrosłoby odporne na mróz drzewo? Takie, jak to stojące na zboczu góry, wystawione na działanie wszystkich żywiołów?”

Anne Brontë książka Lokatorka Wildfell Hall

Lokatorka Wildfell Hall

O drzewach