Cytaty na temat ślizgać (8 cytatów)

„Na pisarzu horrorów ciąży jedno straszliwe przekleństwo. Bez względu na to, dokąd zawiodą go drogi, bez względu na to, w jak pięknej będzie przebywał scenerii czy też w jakich będzie żył luksusach, bardzo szybko zacznie rozmyślać o ciemnych stronach swojej sytuacji.
Może świecić słońce, promienie mogą rozkosznie ślizgać się po morskich falach, ale w umyśle twórcy horrorów zaczyna już napływać wzbudzający dreszcz cień.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Dwa tygodnie strachu (1994)
Źródło: Słowo wstępne, s. 7.

O słońcu

„Zdania się krystalizowały, przemierzając śniegu zwały, żeby dotrzeć w niedostępne rejony i nazwać to, co nienazwane było do tej pory. Niepewne swojego znaczenia utykały wszakże, na granicy urojenia i starały się przyjąć formy odpowiednie. Nie takie jednak, by się nimi napawać w swym sednie. Tylko takie, które były podporządkowane ich celowi bezwiednie i stanowiły środek wyrazu migotliwej treści przekazu. Same dla siebie zatem zdania były właściwie nie do rozpoznania. Za każdym razem inaczej się interpretowały i w zależności od sąsiedztwa swój sens zmieniały, odkrywając przy tym utajone powinowactwa, opisywały je jak bogactwa. I zagłębiały się w tej obfitości, odbiegając całkiem od rzeczywistości. Szadzią się pokrywały. W zaspach grzęzły. Na polach firnowych ślizgały. I w końcu z zimna zdrętwiały. Stopniowały już tylko ziąb jedynie, nawarstwiając zamiecie i kurniawy na zmarzlinie. Bo pod oblekającym je szronem, stawały się coraz bardziej usztywnione. Nawet te, które dopiero zaczęły się wyłaniać. Wszystkie więc popękały z powodu drgania, w jakie je wicher wprowadzał. I wnet zanikła meritum władza. Zdania nie miały już bowiem zdolności przekonywania, gdyż niczym sople się połamały, uderzając o grunt stwardniały i utraciły idee, które je spajały.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 28

O rzeczywostości , O bogactwie , Sens

„Mam upodobanie do próżności świata, do sobie podobnych, do twarzy, ale poza problemami świata mam swoją własną regułę, którą jest morze i wszystko to w świecie, co je przypomina. O, słodyczy nocy, gdzie wszystkie gwiazdy migoczą i ślizgają się ponad masztami, i ta cisza we mnie, nareszcie ta cisza, która uwalnia mnie od wszystkiego.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

O ciszy , O morzu

„Bujna wyobraźnia pozwala ślizgać się uczuciom.”

Brian Molko (1972) amerykańsko-brytyjski gitarzysta i wokalista (Placebo)

O emocjach

„Fizycznie było tak, jak mówi Kaczyński, byli Niemcy, którzy zachowywali się agresywnie, ale to dzięki takim ludziom jak on dochodzi do podgrzewania atmosfery. Kaczyński wykorzystuje każdą możliwość do zrobienia awantury. Zamiast ślizgać się po wypadkach powinien sam poprawić prawo, wzmacniać patriotyzm. To człowiek, który nigdy fizycznie nie pracował, ale politykował. I politykuje nadal. Dopóki w kraju panuje klimat niezadowolenia z różnych rzeczy, jego działania wywołują odzew. Gdy wszystko uda nam się uporządkować, ludzie Kaczyńskiego będą mieli coraz mniej do powiedzenia. To wymierające plemię.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

Źródło: wp. pl http://wiadomosci.wp.pl/title,Lech-Walesa-ostro-o-zadymiarzach-powinni-im-dosolic-po-50-tys,wid,13983835,wiadomosc.html?ticaid=1d618, 14 listopada 2011

O ludziach

„Jest jakaś przyjemność w podpatrywaniu
sekretu piasku, gdy ślizga się i stacza,
a kiedy już ma spaść, wiruje i obraca
się z pośpiechem, tak jak całkiem w ludzkim jest zwyczaju.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Zegar piaskowy w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 338, tłum. Edward Stachura.

O przyjemności

„W Helsinkach jest ciepło i wstrętnie. Śliska bryja, na którą pada deszcz, tak że taksówki ślizgają się. Piętnaście delegacji z krajów, już będących członkami Unii Europejskiej i drugie tyle z krajów, które chcą się włączyć do Wielkiej Szczęśliwej Rodziny. Schroeder, Chirac, Joschka, Tony Blair, Iwan Kostow. Dwa i pół tysiąca dziennikarzy. Widzę śpieszących się starych znajomych, którzy wchodzą i wychodzą dokądś. Dom wariatów.”

Antoni Georgijew (1963)

W poszukiwaniu utraconego wiersza. Opowieść wigilijna

O wariatach , O domu

„Użycz mi twego łoskotu, twego jakże płynnego ruchu,
Twego nocnego ślizgania się po Europie świateł.
O luksusowy ekspresie! I niepokojącej muzyki
Która stuka wzdłuż twoich skórzanych korytarzy ze złotym deseniem,
Podczas gdy za lakierowanymi drzwiami z grubą mosiężną klamką
Śpią milionerzy.
Przebiegam nucąc twoje korytarze
W podróży do Wiednia i Budapesztu,
Dodając swój głos do stu tysięcy twoich głosów,
O Harmonika-Zug!”

Valery Larbaud (1881–1957)

Źródło: Oda, tłum. Czesław Miłosz

O świetle