Cytaty na temat skarbiec (9 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

Kwintylian (35–96)

„To jest klejnot wrzucony do skarbca polskich zasług, i wiem, że każdy Polak jest dumny i że ta duma narodowa jest usprawiedliwiona w tym wypadku zupełnie, jest ona jednym z mocnych elementów naszej odporności, naszej wierności krajowi. Skarbiec mamy bardzo bogaty, ale to będzie jeden z najprzedniejszych klejnotów w tym skarbcu.”

Edward Bernard Raczyński (1891–1993) dyplomata polski, Prezydent RP na Uchodźstwie

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Tadeusz Żenczykowski, Edward Raczyński, Rozmowy radiowe, Wydawnictwo Puls, Londyn 1988, s. 94–95.

„Australia to skarbiec Pacyfiku, ale wy nie możecie się zdobyć na perspektywiczne myślenie i zachowywać bardziej sensownie. Chcecie tylko trzech dni w tygodniu wolnych od pracy, większej płacy za mniejszą pracę, cholernych, bezpłatnych szkół, bezpłatnych lekarzy, bezpłatnego dobrobytu i żeby inni frajerzy budowali wam mury obronne. Jesteście gorsi nawet od tej starej, cholernej Anglii, która już niczego nie ma.”

James Clavell książka Whirlwind

Źródło: Whirlwind

O myślach , O myśleniu

„W kolejce po schedę po Ryszardzie stanął jego dwulicowy brat Jan. Młode lata spędził na spiskowaniu i zwalczaniu własnej rodziny. Już jako król do tego stopnia rozgniewał papieża, że ten ekskomunikował całą Anglię. Jan miał charakter równie okropny jak jego ojciec. Rozwiódł się z żoną, bo nie urodziła mu dzieci, a wreszcie zadarł z baronami, którzy zbuntowali się przeciwko niemu i zmusili do podpisania Wielkiej Karty Wolności (Magna Carta). (…) Jan cieszy się straszną opinią. Współcześni historycy sugerują jednak, że może nie był taki zły; przynajmniej przez cały czas przebywał w Anglii. Pod koniec swoich rządów zaczął podróżować. Gdziekolwiek się ruszał, zabierał ze sobą klejnoty Korony i skarbiec. Zerwał z tym zwyczajem, kiedy podczas przeprawy przez rzekę wóz ze skarbami wywrócił się, a klejnoty zaginęły w piasku.”

Jan bez Ziemi (1166–1216) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 33.

O dzieciach , O podróżowaniu , O charakterze , O zerwaniu

„Każdy rodzaj sportu niesie ze sobą bogaty skarbiec wartości. Ćwiczenie uwagi, kształcenie woli, wytrwałości, odpowiedzialności, znoszenie trudu i niewygód, duch wyrzeczenia i solidarności, wierność obowiązkom – to wszystko należy do cnót sportowca.”

Arkadiusz Gołaś (1981–2005) siatkarz polski

O ćwiczeniach , O sporcie , O wierności

„Ludzka pamięć to prawdziwy skarbiec (…). Problemem jest tylko dobranie odpowiedniego klucza.”

Robert Harris (1957) angielski powieściopisarz, dziennikarz i komentator polityczny

Ghostwriter
Źródło: rozdział 6

„Jeśli Wilhelma Zdobywcę uznamy za okrutnika, to jego drugi syn, Wilhelm Rufus, był prawdziwym potworem. Rudowłosy i czerwony na twarzy syn Zdobywcy odziedziczył po ojcu nikczemny charakter. Jego wystąpienie na tron wywołało straszliwą awanturę rodzinną, bo przy sukcesji pominięto jego starszego brata Roberta. Robert, Wilhelm i najmłodszy z rodzeństwa Henryk darzyli siebie nawzajem jednakową nienawiścią. Intrygi i kłótnie zaczęły się jeszcze za życia ich ojca, zaś po jego śmierci przerodziły się w otwartą wojnę. Jednak pod względem okrucieństwa i rozpusty Wilhelm II prześcignął wszystkich przedstawicieli rodu Normanów. Kronika anglosaska odnotowuje, że w czasie swoich rządów był „surowy i gwałtowny”. W końcu zginął na polowaniu. Jego panowanie przerwała strzała wypuszczona przez sir Waltera Tyrrella. Historia głosi, że był to nieszczęśliwy wypadek. Jednak młodszy brat Rufusa, Henryk, który też brał udział w polowaniu, pogalopował, nie tracąc czasu, do Londynu, aby zagarnąć królewski skarbiec. Trzy dni później odbyła się jego koronacja.”

Wilhelm II Rudy (1060–1100)

O Wilhelmie II

O śmierci , O historii , O charakterze , O czasie

„Z jakim zdumieniem Marsjanin, który przybyłby na naszą planetę, obserwowałby, że ludzie wielkim nakładem sił wydobywają złoto z głębin ziemi w Afryce Południowej tylko po to, by po jego oczyszczeniu, ostemplowaniu i zarejestrowaniu umieścić je znowu w głębokich, podziemnych komorach i skarbcach. Kosmita zadałby sobie pytanie, o co tu właściwie chodzi.”

Christina von Braun (1944)

Źródło: rozmowa Romaina Leicka, Choroba wielkich zer, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 23 lipca 2012.

O ludziach , O chorobach , Pytanie

„Muzeum Narodowe w Krakowie.
(…)
Sprawa o Kamee, będące własnością Schmidta-Ciążyńskiego czeka jeszcze na roztrzygnięcie – ale przypuszczać trudno, aby tak cenny skarbiec, zgromadzony długoletnim trudem miał wyjść z rąk polskich i aby jego znaczenie artystyczne nie miało być należycie zrozumianem.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 241, 18 października 1884, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , O czekaniu