Cytaty na temat scenografia (35 cytatów)

„To jest tak, przyjacielu, jakbyś od rana przyjmował różne pyszne pokarmy i płyny. Kawka – to przygotowany obiekt, bułeczki z szyneczką – piękna scenografia, pyszna zupka – udana inscenizacja, mięsko – niezrównana gra aktorów, desery – zręczna praca szwenkiera, i tak cały dzień, i wszystko pięknie, tylko że ktoś potem w końcu tę kupkę musi zrobić.”

Krzysztof Kieślowski (1941–1996) polski reżyser i scenarzysta filmowy

o swoich filmach.

O grach

„Złudzenie wolności będzie trwało tak długo jak długo będzie przynosiło zyski trwanie tej iluzji. Kiedy stanie się ona zbyt droga do utrzymania, po prostu zdejmą scenografię, rozsuną zasłony, poprzesuwają stoły i krzesła, i zobaczysz ceglaną ścianę z tyłu teatru.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Źródło: cytowane przez Jima Ladd, Zappa na żywo, „Nuggets”, nr 7, kwiecień/maj, 1977

O wolności

„Może się komuś wydawać, że to mój bunt przeciwko tradycyjnemu teatrowi, a ja po prostu fascynuję się różnymi tworzywami. Postęp technologiczny jest tak wielki, że i scenografia musi przejść rewolucję.”

Boris Kudlička (1972)

o wykorzystywaniu elementów, które wcześniej nie pojawiały się w scenografiach teatralnych.
Źródło: „Polityka” 2002, nr 16

„Często pamięć, do której odwoływać się będą reżyserzy, będzie pamięcią samego Starego Teatru, z jego klasycznymi inscenizacjami, scenografiami, rolami.”

Anna R. Burzyńska (1979)

Źródło: Tradycja i profanacja, „Dialog”, nr 12, grudzień 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/153870.html

„Między drzewami, na wznoszącym się brzegu Wannsee, odszukałem samotny grób Heinricha von Kleista. Tam, gdzie niemiecki pisarz wraz z Henriettą Vogel popełnił samobójstwo. A właściwie tam, gdzie zabił Henriettę, a potem siebie. Upamiętniający owe wydarzenia kamień przyciąga gości Literarisches Colloquium. Pielgrzymują więc do niego pisarze uznani, znani i nieznani. Poszedłem zatem i ja, chociaż von Kleist, jako autor, nigdy nie zaznaczył się szczególnie wyraźnie w moich poszukiwaniach. Postrzegałem go raczej jak literackiego bohatera. Stworzony był bowiem jakby ku przestrodze dla kuszonych pychą i wiarą w nieprzeciętność. Histeryczny, egzaltowany, pretensjonalny. Irytujący. Nawet gdy postanowił się zabić, zadbał jeszcze o odpowiednią scenografię i o towarzystwo. No, bo to przecież on nakłonił Henriettę Vogel do samobójstwa, a nie ona jego. I nie była to śmierć dwojga kochanków, pragnących ostatecznie przypieczętować swoją miłość. Była to śmierć chorej na raka kobiety, towarzysząca śmierci pisarza, który utracił wiarę w sens życia po lekturze dzieł Kanta. Kant uświadomił bowiem Kleistowi, że za życia nie można zgromadzić wartości, dających się przenieść w zaświaty. Ta nad-interpretacja, czy raczej błędna interpretacja filozofii Kanta, stała się więc powodem śmierci Kleista.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 9

O miłości , O śmierci , O kobietach , O wierze

„(…) fotografowanie nie jest tylko odtwarzaniem zastanej rzeczywistości, ale również jej kreowaniem poprzez scenografię.”

Stanisław Latałło (1945–1974) polski operator filmowy, reżyser i aktor

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_latallo_stanislaw

O rzeczywostości

„Plakat nie ma stemplować spektaklu, jest jego integralną częścią: jak światło, muzyka, kostiumy i scenografia.”

Gabriel Gietzky (1969)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 25 kwietnia 2008 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/kupiec-wenecki-quot-czyli-spektakl-o-rozdarciu-duszy.html

O muzyce , O duszy , O świetle

„Krzysztof zachowywał się niebywale. Kiedy odwiedziłam go w szpitalu po ciężkiej operacji, na powitanie pokazał mi projekt scenografii. Wykonał go… z kilkunastu patyczków do badania gardła, poklejonych szpitalnym plastrem.”

Małgorzata Zajączkowska (1956) polska aktorka

o Krzysztofie Kolbergerze.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/miloscart.htm

„Scenografia musi być funkcjonalna i jeżeli taka nie jest, jest zła. Funkcjonalność scenografii w pierwszym rzędzie zależna jest od zdolności projektanta, w następnej zaś fazie musi zależeć od reżysera, który poprowadzeniem aktora (poprowadzeniem w znaczeniu szerszym, nie ograniczającym się jedynie do sytuacji) tłumaczy sens plastycznych założeń scenografa. (…) Zły reżyser lubi scenę zagraconą; łatwiej mu w niej ukryć swoją nieudolność.(…) Pusta scena jest tylko dla bardzo dobrego reżysera i aktora.”

Wojciech Krakowski (1927–1991)

Źródło: „Teatr” 1956, nr 15–16

Sens

„Aktorom z mojego pokolenia zależało na precyzyjnej, autentycznej grze. Wszyscy dopiero odkrywaliśmy uroki telewizji, szaleliśmy na jej punkcie, ale nie chcieliśmy występować w reklamach. Dorastałem, obsesyjnie słuchając radia, które fenomenalnie inspirowało moją wyobraźnię. Podczas każdego słuchowiska wcielałem się w wybraną postać, fantazjowałem na temat scenografii i reżyserowałem ciąg zdarzeń.”

Martin Landau (1928–2017) aktor amerykański

Źródło: Anna Bielak, Po raz pierwszy w historii świata http://www.dwutygodnik.com/artykul/4155/, Dwutygodnik.com nr 97/2012.

O historii , O grach

„Nie jestem pierwszym malarzem, który zaproszony został do pracy w teatrze. Podobnych zadań podejmowali się nawet tacy mistrzowie, jak Salvadore Dali, Marc Chagall czy Pablo Picasso. W każdym z tych przypadków scenografia stanowiła przedłużenie ich wizji malarskiej. To wszystko, co stworzono na scenie, zazwyczaj mieściło się w ich stylu, charakterze, emocjach, jakie emanowały z ich obrazów.”

Rafał Olbiński (1943) polski malarz i grafik

Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/malarzw.htm

O charakterze , Obraz

„Nic mnie tak nie ekscytuje, jak znajdowanie w prawdziwym życiu modeli i postaci do filmowania. Uwielbiam patrzeć, jak ludzie sami się reżyserują, słuchać, jak mówią, obserwować ich gesty, ich naturalną scenografię i przedmioty, jakimi się otaczają.”

Agnès Varda (1928–2019) francuska reżyserka filmowa

Źródło: Magazyn „Film” http://www.film.com.pl/?q=node/1768

O ludziach

„Opracowywanie efektów specjalnych, animacji czy choćby dodawania wirtualnej scenografii, można powiedzieć otwiera oczy na pewne rozwiązania, które – oczywiste, łatwe i tanie w produkcji – często nie przychodzą do głowy reżyserom nieobeznanym w świecie wirtualnych efektów specjalnych.”

Grzegorz Jonkajtys (1972)

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37380

„Hol Delano Hotel wyglądał jak zaprojektowana w napadzie niepoczytalności scenografia do Alicji w Krainie Czarów. Wszystko było za duże, za małe, w złym kolorze bądź w niewłaściwym miejscu. Przed recepcją wisiała lampa z długim na trzy metry abażurem. Obok ściany pokrytej miniaturowymi lampkami i wyłożonego beżowym suknem stołu do bilardu z bilami w kolorze écru lekka bryza poruszała muślinowymi zasłonami, co najmniej dwudziestometrowymi.”

Helen Fielding (1958) angielska pisarka

Źródło: Rozbuchana wyobraźnia Olivii Joules, tłum. Katarzyna Petecka-Jurek

„Słuszną linię ma „Krytyka Polityczna”. Wprawdzie w firmowanym przez nią lokalu Nowy Wspaniały Świat urządzili sobie bunkier niemieccy bojówkarze, ściągnięci do Warszawy w celu zakłócenia Święta Niepodległości, ale podobno nie byli to żadni bojówkarze, tylko członkowie trupy teatralnej, która przyjechała wystawić „Fausta” Goethego. Zarekwirowane przez policję pałki były im potrzebne do zbudowania scenografii, pojawiające się w relacjach mediów „kastety” to przejęzyczenie – chodziło o kasety z nagraniem kwestii aktorskich, a gaz łzawiący został przywieziony na wypadek, gdyby któryś z widzów miał problemy ze wzruszaniem się podczas spektaklu. Niestety, Polacy po raz kolejny okazali się nieprzygotowani do odbioru zachodniej kultury. Nie dość, że potraktowali przybyszów jak intruzów, to jeszcze zakwestionowali całą działalność „Krytyki Politycznej”.”

Wojciech Wencel (1972) polski poeta, eseista i krytyk literacki

Źródło: Noblesse oblige, „Gazeta Polska”, 30 listopada 2011

O świecie , O relacjach

„Jako scenograf spotykam się z różnymi reżyserami, z których każdy ma inne pole widzenia. Muszę być bardziej elastyczny (…). W danym okresie reżyser pracuje przeważnie tylko nad jedną sztuką i na niej może się skupić. Scenograf równolegle może tworzyć dwa, trzy spektakle, dlatego nakładają mu się wątki i warstwy. Na pewno uwielbiam magię w teatrze, scenografię, która nie jest ukazana publiczności od razu po odsłonięciu kurtyny, lecz kształtuje się w trakcie trwania sceny: półprzezroczystości, wynurzające się przedmioty, cienie…”

Boris Kudlička (1972)

Źródło: „Elity” 2003, nr 6

„Podzieliłem dla swoich celów świat na ciepły, czyli Śląsk i jego ludzi, i świat zimny – uosabiany przez Niemców. W prosty sposób dzieli się to przy pomocy niemieckiego munduru – zimnozielonego i brązu, sepii w kostiumie i scenografii świata śląskiego.”

Wiesław Zdort (1931–2019) polski operator filmowy

o pracy przy filmie Paciorki jednego różańca.
Źródło: wywiad Ireny Grucy-Rozbickiej, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/wieslaw-zdort

O ludziach , O świecie , O pomocy

„(…) nie marzę i nigdy nie marzyłam o czymś konkretnym. Przyjmuję to, co się nadarza. I jestem wdzięczna, bo lubię pracować. Interesuje mnie proces twórczy, powstawanie przedstawienia, spotkania, rozmowy. Wszystko zależy od ekipy, którą skupia projekt.(…) obecnie pracuje się nie tylko z reżyserem, ale z dramaturgiem, muzykiem, osobą od wideo, światła, ruchu, kostiumów, scenografii. Oni wszyscy uczestniczą od początku w próbach, plus obsada aktorska. Zdarza się, że jest nieznośnie trudno i ciężko, gdy aktorzy próbują reżyserować kolegów. Pojawiają się negatywne emocje, zazdrości, których reżyser nie umie poskromić. Beznadziejnie źle mi się wówczas pracuje, bowiem zabiera energię, która powinna być twórczo spożytkowana na rodzący się spektakl i na rozwój zawodowy i osobowy aktora.”

Halina Rasiakówna (1951) .

Źródło: Małgorzata Matuszewska, Interesują mnie pragnienia, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 27, 1 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155281.html

„Dla mnie najpiękniejsze jest kiedy aktor może uczestniczyć w pracy nad przedstawieniem, nad dramaturgią tekstu, ma możliwość wzięcia udziału w dyskusji dotyczącej muzyki, scenografii. Jest częścią przedstawienia i powinien mieć wpływ na pozostałe jego składowe. Czułbym się niekomfortowo, gdyby reżyser traktował mnie tylko jako pionka w grze.”

Wiktor Loga-Skarczewski (1985)

Źródło: „Exklusiv”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26349

O grach , O czytaniu

„Fascynuje mnie taka gra między fikcją a rzeczywistością. Przeprowadzam swoją prywatną sypialnię do teatru i ona raptem na tej scenie udaje scenografię. A człowiek, który decyduje się w niej spędzić noc, nagle staje się aktorem.”

Anna Baumgart (1966)

Źródło: Agnieszka Kowalska, Bezsenność na scenie, „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 3 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bezsennoscn.htm

O grach , O rzeczywostości , O nocy

„Uwielbiam zajmować się scenografią i kostiumami! Jestem nieśmiały, więc jest mi łatwiej wkraczać w nowy świat czy tworzyć go, kiedy skrywam się za kostiumową maską. To daje mi poczucie bezpieczeństwa, to mój sposób ekspresji i kreowania wrażeń.”

Régis Roinsard (1972)

Źródło: Anna Bielak, Régis Roinsard: Z tęsknoty za dotykiem, wp.pl, 15 marca 2013 http://film.wp.pl/id,134220,title,Rgis-Roinsard-Z-tesknoty-za-dotykiem,wiadomosc.html

O świecie , O wrażeniach

„(…) teatr spełnia dzisiaj zupełnie inną rolę niż w latach 70. czy nawet 90. Jesteśmy przytłoczeni mnóstwem bodźców: muzyka, puby, internet, filharmonia, DVD, telewizja, wystawy, performensy. Wszystko. Codziennie dochodzą dziesiątki nowych ofert. W tej sytuacji teatr utrzymywany z pieniędzy publicznych nie powinien startować w zawodach stricte komercyjnych. Mamy inne zadanie. Spełnieniem moich marzeń byłyby takie propozycje artystyczne, które godząc atrakcyjne wykonanie (aktorstwo, inscenizację, scenografię) pozwoliłyby widzom trochę dojrzeć – coś ważnego przeżyć, a czasami także się wzruszyć.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Dziennik”, 14 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kzrzu.htm

O muzyce

„Mam głębokie przekonanie, że wystawy scenografii nie mają sensu. Dekoracje i kostiumy funkcjonują w konkretnym przedstawieniu, w określonej przestrzeni i czasie. I tylko tam jest ich miejsce.”

Barbara Hanicka (1952)

Źródło: „Gazeta Wyborcza” 30–31 stycznia 1999

O czasie , Sens

„W teatrze kobiety są partnerami. Piszą sztuki, reżyserują, grają, robią scenografię, choreografię, nie ma żadnej różnicy. A jak mi się ktoś podoba – aktorka czy aktor – to umawiam się po pracy.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncda.htm

O kobietach

„Zupełnie nie przemawiały do mnie te nostalgiczno-tragiczno-dramatyczne klimaty. Jestem prostym, wesołym chłopcem. Dobrze się napić, dobrze się naćpać i dobrze podymać – czyż świat może zaoferować coś więcej niż tylko zajebistą scenografię do tych trzech rzeczy?”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Świat jest pełen chętnych suk

O świecie

„W radiu tworzymy teatr wyobraźni, który odwołuje się przede wszystkim do wrażliwości słuchacza, do jego pejzażu wewnętrznego. Rzecz polega bardziej na rozpoznaniu osobowości granego przeze mnie bohatera niż jego cech zewnętrznych. Nie ma rekwizytów ani kostiumu, ale są realizatorzy, którzy dbają, by wypełnić sceniczną przestrzeń. Scenografię i atmosferę miejsca budują, używając całej gamy dźwięków czy utworów muzycznych. To znakomici fachowcy.”

Mariusz Benoit (1950) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wsnm.htm

O osobowości

„Definicja sztuki jest zawsze ta sama. Istota widzenia świata, również jest niezmienna. Tylko rzeczywistość wokół nabiera coraz to nowej scenografii, nowych mód, współczesnych uwarunkowań.”

Hanna Banaszak (1957) polska piosenkarka

Źródło: Wywiad, 2008 http://poznan.naszemiasto.pl/wydarzenia/931994.html

O rzeczywostości

„W telewizji rzeczywiście ważne jest to, co widzi oko. Sama się na tym łapię: wyłączam się ze słuchania i oceniam scenografię programu, oprawę, muzykę, wygląd uczestników, ale to skrzywienie zawodowe. Wydaje mi się, że kultura oglądania telewizji w Polsce niepokojąco często polega na bezmyślnym gapieniu się w ekran. Nie uciekniemy już przed taką powierzchownością. Ponoć człowiek umie się skoncentrować maksymalnie na 45 sekund.”

Magda Mołek (1976) polska dziennikarka

Źródło: Magda Mołek: walczę o swoje, film.onet.pl, 17 marca 2008 http://film.onet.pl/wiadomosci/publikacje/wywiady/magda-molek-walcze-o-swoje,1,3812729,wiadomosc.html

O wyglądzie

„Są różne szkoły. Z pewnością piękne, bogate kostiumy i scenografia stanowią wartość przedstawienia. Oszczędny spektakl działa natomiast na wyobraźnię, rozwija ją, wymusza aktywny odbiór. Uczy też dzieci, jak samemu bawić się w teatr.”

Michał Kula (1955)

Źródło: „Gazeta w Częstochowie”, 20 września 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wszystkodl.htm

O dzieciach

„Praca przy krótkim metrażu to przede wszystkim permanentny brak funduszy na cokolwiek. Na scenografie, gaże aktorskie, wynajem obiektów, kostiumy, transport i dziesiątki szczegółów. Budżet filmu fabularnego pozwala rozbujać wyobraźnię, zaprosić ulubionych aktorów, poszukać interesujących lokacji i, co ważne, zbudować zespół profesjonalistów.”

Szymon Jakubowski (1978)

Źródło: Zrobiłem film w konwencji współczesnej baśni - Szymon Jakubowski, „Vision”, 8 lipca 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/56,1

„Władza i publiczna TVP będą szły zawsze razem jak koń i zaprzęg. Przyjdzie nowy prezes albo nowy szef i będzie mieć nowe pomysły na telewizję. Zauważycie to najpierw po zmianie scenografii w studiu, żeby Kowalski wiedział, że przyszło „nowe”, które de facto będzie starą nutą graną na tej samej, zepsutej harmonii. Nowi dziennikarze, nim trochę okrzepną, dostaną kopa na kolejnym zakręcie, a najlepsi z nich pójdą do konkurencji. Ten rollercoaster jest rutynowym systemem pracy firmy, która nie ma ciągłości kadrowej i produkcyjnej. W Ameryce dziennikarz jest lojalny, nie wobec polityki, a wobec stacji i jej menedżerów, którzy dziennikarzowi ufają i go szanują, bo dziennikarz dba i szanuje ich i stację, która wypłaca mu czek. Pojęcie woluntarnej lojalności wobec firmy, czy pracownika, w ogóle w TVP nie istnieje i jest zastąpione co najwyżej pojęciem towarzyskiej koterii. A to jest zjawisko bardzo złe.”

Mariusz Max Kolonko (1965) Polski dziennikarz

o TVP.
Wywiady z Kolonką
Źródło: czat internetowy z Mariuszem Maksem Kolonką, TVP - Kurnik z Lisem w środku http://maxkolonkoblog.com/?p=8, maxkolonkoblog.com, 27 lutego 2008

Koń

„My kurczowo trzymamy się słowa, bardzo ważna w naszym kabarecie jest piosenka. Młodzi stawiają na skecze, monologi, piosenka jest przerywnikiem. Do tego dochodzą kostiumy i bogata scenografia, bardzo ważna jest mimika aktorów. Całość zaczyna ocierać się o teatr. Zmienił się też język kabaretu. Blog, czat, komórka – my nie używaliśmy takich słów, teraz wiele skeczów opiera się na tej terminologii i tematyce.”

Jerzy Skoczylas (satyryk) (1948) polski artysta kabaretowy

porównując kabaret Elita z młodszymi grupami kabaretowymi.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 20 stycznia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nmhi.htm

„Najważniejsze dla mnie jest pokazanie człowieka i jego wyborów. Tematyka społeczna jest bardzo dobrą scenografią, którą przyłożyć można nie tylko tu i teraz.”

Jakub Kossakowski (1752–1784) poeta polski, działacz państwowy

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=48110

„oplatał swój świat siecią osobistych przyjaźni, opowieściami, anegdotami. Miłośnik folkloru, smakosz języków i gwar, umiał naśladować mowę ludzi z Wierzbanowej i cieszył się każdym starym gospodarskim sprzętem przyniesionym do Domu z wędrówek. Tymi półdzieżkami, motykami, kołowrotkami uzupełniał stale muzeum etnograficzne i galerię w swoim garażu. Kupił pod budowę puste zagony. Przez dziesięciolecia gospodarowania zamienił okolice Domu w zaczarowane miejsce. W plecaku znosił sadzonki leśnych drzew i krzewów, czasem z odległych okolic. Kopał jeziorka i rowy odpływowe, po chybotliwych deskach wiózł taczkami ziemię w nowe miejsca. Przerzucił setki kubików ziemi i głazów, z kamieni układał drogi przez swoją dziedzinę. Sadził, przerzedzał, dosadzał, tworzył wokół Domu żywą scenografię.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Żródło: Bazyl Murawa https://www.salon24.pl/u/bazyl-murawa/912274,poprawka-z-imaginsekopii-sledz-dla-elit, Salon24.pl, 2018

O przyjaźni , O ludziach , O czasie , O świecie

„Hol Delano Hotel wyglądał jak zaprojektowana w napadzie niepoczytalności scenografia do Alicji w Krainie Czarów.”

Helen Fielding (1958) angielska pisarka

Wszystko było za duże, za małe, w złym kolorze bądź w niewłaściwym miejscu. Przed recepcją wisiała lampa z długim na trzy metry abażurem. Obok ściany pokrytej miniaturowymi lampkami i wyłożonego beżowym suknem stołu do bilardu z bilami w kolorze écru lekka bryza poruszała muślinowymi zasłonami, co najmniej dwudziestometrowymi.
Źródło: Rozbuchana wyobraźnia Olivii Joules, tłum. Katarzyna Petecka-Jurek