Cytaty na temat polonistyka (12 cytatów)

„Jedno z miejsc najbardziej centralnych w przebudowie humanistyki polskiej zajmuje sprawa polonistyki. Z kilku ważnych przyczyn je zajmuje. Przede wszystkim zamącenie horyzontów poznawczych i uwstecznienie metod badawczych, jakie nastąpiło w całej humanistyce burżuazyjnej doby imperializmu, na odcinku polonistycznym wystąpiło w sposób bodaj najbardziej ważki i niebezpieczny społecznie. Niebezpieczny, albowiem odpowiednie rozumienie i ocena literatury ojczystej zajmuje jedno z zasadniczych miejsc w budowie poglądu na świat. Literatura bowiem dostarcza przykładów postępowania społecznego, wrażających się w pamięć z mocą wprost proporcjonalną do artystycznej siły danego utworu.”

Kazimierz Wyka (1910–1975) polski historyk literatury

Źródło: Na froncie polonistycznym, „Życie Literackie” 1951, nr 5 (1 kwietnia), s. 1 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14096

O życiu , O świecie , O literaturze , O sile

„Wbrew temu, co się teraz mówi, cenzorzy to byli kulturalni, oczytani ludzie. Po polonistyce, dziennikarstwie (…).”

Andrzej Rosiewicz (1944) piosenkarz polski

Źródło: Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki http://www.bibliotekapiosenki.pl/Chlopcy_radarowcy

O ludziach

„Grałam w szkolnym kółku teatralnym, jeździłam na warsztaty, chodziłam na spektakle, robiłam wywiady z aktorami. Wtedy chciałam zostać dziennikarką i pisać o teatrze, ale szybko zorientowałam się, że bardziej pociągają mnie zakurzone kulisy niż wyczyszczone krzesła na widowni… Co prawda najpierw zdałam na polonistykę, ale już wiedziałam, że to nie to. W szkole teatralnej miałam mnóstwo kolegów. Pytali mnie dlaczego nie studiuję aktorstwa, tylko chcę być „pismakiem”. Nie miałam odwagi od razu po maturze pójść na egzamin. Ale kiedy już się zdecydowałam pojechać do Krakowa, na wymarzony wydział aktorski zdałam za pierwszym razem. Czułam, że to była odpowiednia chwila, że musi się udać.”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Wjazd do polskiego kina - wywiad z Bożeną Stachurą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1726/Wjazd-do-polskiego-kina-wywiad-z-Bozena-Stachura.html

O prawdzie

„Wcześniej przez rok studiowałem też polonistykę w Toruniu i tylko dlatego żeby nie pójść do wojska. W trakcie okazało się, że były to całkiem ciekawe studia, tak więc rok ten okazał się być dla mnie dość interesującym i ważnym doświadczeniem.”

Łukasz Karwowski (1965) polski reżyser filmowy

Źródło: Artur Cichmiński, To film o miłości i jej sile. Rozmowa z Łukaszem Karwowskim, twórcą „Południe-Północ”, stopklatka.pl, 24 stycznia 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=35731

O studiach , O sile

„Pochodzę z rodziny aktorskiej. Mój dziadek to Stanisław Łapiński. Moja matka występowała pod panieńskim nazwiskiem Krystyna Łapińska. Wychowywałem się za kulisami, zadebiutowałem w wieku 16 lat w „Księżniczce na ziarnku grochu”, w dziecięcej obsadzie pracowników Teatru im. Jaracza w Łodzi. Jako najstarszy grałem starego króla. Niedługo później wystąpiłem u boku dziadka na prawdziwej scenie w „Interesie przede wszystkim” Mirbeau. On grał bezwzględnego kapitalistę, ja – epizod ogrodniczka. Myślałem o medycynie czy polonistyce, jednak papiery złożyłem do łódzkiej szkoły teatralnej. Kiedy ją skończyłem, dziadek pozwolił mi używać nazwiska Łapiński dla zachowania ciągłości pokoleniowej w zawodzie.”

Jerzy Łapiński (1940) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zlre.htm

O zachowaniu , O matce , O myślach , O wieku

„Miałem (…) benefis w radio, w „trójce”, Bronek Maj to prowadził i taką ładną anegdotę opowiadał, którą sprytnie dostosował do mnie. Mówił, że dotarł do starego profesora z polonistyki, który przypominał sobie z trudem: „Stuhr, Stuhr, był taki student w latach siedemdziesiątych, nawet niezły student, pilny, dyplom odebrał i słuch po nim zaginął.””

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: Maria Malatyńska, Okiem Jerzego Stuhra: Co i jak warto pamiętać, „Polska Gazeta Krakowska” nr 82, 8 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114882.html

„Kiedy mamy 19 lat, podejmujemy często nieprzemyślane decyzje, a ja nie jestem osobą, która od dzieciństwa wiedziała, kim chce w życiu być. Dlatego złożyłam papiery na cztery uczelnie – na psychologię i polonistykę w Krakowie, w Warszawie zaś na lingwistykę stosowaną i anglistykę. A zdałam na piątą.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

Źródło: Jacek Cieślak, Joanna Brodzik. Aktorstwo trzeba traktować z dystansem http://web.archive.org/web/20051231222122/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aktorstwotr.htm, „Rzeczpospolita”, 6 marca 2004 r.

O decyzjach , O dzieciństwie

„Jestem z wykształcenia polonistą, ale staram się zajmować filmem. W polskim kinie częstym błędem jest niedopracowanie na etapie scenariusza. Ponieważ sam piszę teksty, wiedza zdobyta na studiach pomaga mi przy narracji, konstrukcji bohatera. Pomimo różnic między językiem filmu i literatury, korzystam z doświadczeń zdobytych na polonistyce.”

Artur Pilarczyk (1975)

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41260

O wykształceniz , O błędach , O literaturze , O wiedzę

„Najpierw były cztery lata w szkole wojskowej, którą dzisiaj wspominam z łezką w oku (berek w maskach przeciwgazowych, ach…). A później polonistyka – nieco nudniejsza sprawa, ale za to mieszkałam w akademiku i delektowałam się życiem studenckim. Smakowało wybornie.”

Marta Obuch (1975)

Źródło: J. Świetlikowska, Lubię rozpętywać awantury... w książkach http://zbrodniawbibliotece.pl/pogawedki/917,lubierozpetywacawanturywksiazkach/, Zbrodnia w Bibliotece, 11 września 2009 r.

O książkach

„Wobec ateistów miałem od młodości kompleks niższości. Na wrocławskiej polonistyce lat 50. zetknąłem się z ludźmi tych poglądów, bardzo inteligentnymi, więc poczułem się jako katolik mocno zdołowany. Przechodzi mi to powoli (nie ironizuję – naprawdę), więc publicystyka profesor Środy nie bardzo mnie prowokuje – trochę jednak tak.”

Jan Turnau (1933)

Źródło: wyborcza.pl, 20 sierpnia 2008 http://wyborcza.pl/dziennikarze/1,95987,5608426,Wolna_amerykanka.html#ixzz0wH2qFEaq

„(…) ojciec przyklasnął pomysłowi, byśmy stworzyli własną, szkolną scenę. Grałam więc jako nastolatka w kilku sztukach. Dzięki temu poznałam Karola Wojtyłę, któremu często partnerowałam. On również pragnął zostać aktorem. Jak wiemy, stało się całkiem inaczej. Ojciec nie miał nic przeciwko mojemu wyborowi. Postawił jeden warunek, najpierw jakieś studia, potem dopiero aktorstwo. Tłumaczył, że dzięki uniwersytetowi lepiej będę je rozumiała Udało mi się skończyć tylko pierwszy rok polonistyki na UJ z powodu wybuchu wojny światowej.”

Halina Kwiatkowska (1921) polska aktorka

Źródło: Monika Wysogląd-Majewska, Jubileusz z dziewięćdziesiątką na liczniku, „Dziennik Polski” nr 274, dodatek, 25 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128149.html

O wojnie , O studiach

„Więc oczywiście trzymałam w pogotowi imię dla chłopca – Jarosław. Sama je wybrałam, chociaż było wtedy rzadkie. Wszyscy uważali, że się wygłupiam, ale uparłam się, bo mi się podobało. Przedtem miałam na polonistyce egzamin z językoznawstwa i zupełnie przypadkowo dostałam pytanie o genezę imienia Jarosław. Zdałam bardzo dobrze i pomyślałam, że to szczęśliwy znak. Gdy okazało się, że mam bliźniaki, starszy o 45 minut chłopiec został właśnie tym Jarosławem. Drugi był kompletną niespodzianką, więc czekał na imię dwa czy trzy dni. Tyle trwały rodzinne narady. W końcu stanęło na Lechu. Trochę podpowiedział mi mąż, trochę siostra. Słyszałam też, że to imię przynoszące szczęście.”

Jadwiga Kaczyńska (1927–2013) polska filolog

Źródło: Jerzy Kubrak, Jadwiga Kaczyńska. Moja prawdziwa historia, op. cit. s. 5–6.

O siostrze , O szczęściu , O czekaniu , Pytanie