Cytaty na temat płomyk

„Tę siłę dopingującą, która jednak nie zdołała wywołać orgazmu, tę siłę noszę w sobie niczym dynamit. Dynamit wprawdzie nie eksploduje, ale lont został już zapalony, małe płomyki wspinają się po nim z iście dionizyjską swawolą, roztańczone obiegają serce dynamitu, nie dotykając go jednak, nie pozwalają mi nabrać tchu. Wszystkie te drobne włókienka nerwów, pożądliwe, wygłodniałe, spragnione, czujne, o wytężonym wzroku i słuchu, czekają na orgazm, który napoi je krwią, aby mogły zasnąć.”

„Jestem przytulnym grobem.
Kryptą o miękkim kroju
dla ciał zwiniętych w płomyk
i uśmiechniętych przez śmierć.”

„Na drewnianej werandzie, gdzie nasturcje jak płomyki
pną się po śniadych schodach,
i stary dębowy stół jest środkiem świata;
z siostrą cioteczną próbuję zrozumieć uśmiechy dorosłych”

„Pracuj wciąż nad tym, aby w twej piersi był żywy ten płomyk Boskiego ognia, który nazywa się sumienie.”

„Dzisiaj jesteście małym płomykiem, ale dzięki łasce Bożej możecie się stać płonącą pochodnią, niosącą światło Ewangelii i ciepło waszej wzajemnej miłości i przyjaźni wszystkim rodakom.”

„Tam, gdzie jaśnieje nawet najmniejszy płomyk nadziei, dostrzegalne jest światło z nieba.”

„Ciemność i czas - lekkie, niewidzialne substancje, które obnażają ludzką kruchość. Umysł jest tylko płomykiem zapałki na wietrze. Dusza ze strachu przed mrokiem wtula się w ciało, a ono swoje istnienie stwierdza dotykając własnej skóry.”

„Jesteśmy nikłymi płomykami, zaledwie ochranianymi słabymi ścianami przed nawałnicą rozpadu i bezsensowności, w której trzepocemy się i niekiedy prawie że toniemy.”