Cytaty na temat nakłaniać (15 cytatów)

„Rządzący Senat… uznał za niezbędne podanie do wiadomości, iż chłopi pańszczyźniani oraz włościanie… poddani są swoim panom i winni im całkowite posłuszeństwo we wszystkim, na mocy praw ustanowionych przez przodków Jej Cesarskiej Wysokości. Prawa te nigdy nie zostały zniesione, a stanowią one, iż wszystkie osoby, które ośmielą się nakłaniać chłopów pańszczyźnianych i włościan do nieposłuszeństwa wobec ich panów, mają być aresztowane i zaprowadzone do najbliższego urzędu państwowego, gdzie zostaną niezwłocznie ukarane jako wrogowie porządku publicznego, zgodnie z prawem i bez pobłażania.”

Katarzyna II (1729–1796) cesarzowa Rosji w latach 1762–1796

Źródło: Dekret o chłopach pańszczyźnianych, 1767, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 98.

O historii

„Jednym z tych, którzy nakłaniali mnie do dalszych występów był Andrzej Czuma, poseł Platformy Obywatelskiej. Mówił: „Pani Marzeno, niech pani dalej występuje. Nie można się wstydzić uczciwej pracy.””

Marzena Paduch (1965) polska działaczka samorządowa i polityczna

Źródło: Co robią byli parlamentarzyści?, echodnia.eu, 4 stycznia 2008 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080104/POWIAT02/974438182

„Andrzej Munk – tylko on – uchwycił tę wibrację między oficjalną propagandą, która importowanymi ze Wschodu sposobami nakłaniała do pracy, a rzeczywistym zaangażowaniem ludzi, którzy i bez propagandy, bez deklaracji, akcji i drętwej mowy robiliby to, co robili. Munk wiedział, że pod narzuconym, propagandowym rytuałem może kryć się własna prawda człowieka, który działa z rzeczywistego, nie narzuconego poczucia odpowiedzialności za siebie i innych. Konstatacja wtedy niewygodna, kwestionowała bowiem zasadność samopoczucia władzy jako demiurga, a niezbyt wygodna i dziś, bo przypomina, że osądy polityczne nie docierają do głębszej warstwy rzeczywistości, ona sama nie jest nigdy jednowymiarowa.”

Andrzej Munk (1921–1961) polski reżyser

Źródło: Bożena Janicka, Między prawdą a kłamstwem, w: Chełmska 21

O ludziach , O prawdzie , O kłamstwie , O rzeczywostości

„Po aresztowaniu mnie we Lwowie 22 stycznia 1941 na twierdzenie, że nazywam się Rokosza podano mi, że jestem płk Okulicki, pseudonimy Mysz, Biedronka, Osa, że w Warszawie występowałem jako Jan i Miller, jak, kiedy i z jakim zadaniem zostałem wysłany z Warszawy do Lwowa. Nakłaniano mnie, a później zmuszano terrorem do zeznań o ZWZ twierdząc, że wszystko wiedzą; dla przekonania mnie podano mi: a) co to jest ZWZ, b) kto to jest Rakoń, zupełnie dobry rysopis Rakonia, że chodzi dobrze ubrany, c) czytano dosłownie wytyczne pracy ZWZ z połowy 1940 r., d) kto to jest dr Mirowyj, e) że zastępcą Rakonia jest płk Janusz Albrecht; ze sztabu Rakonia wiedziano, jaką rolę pełni Bronka (mjr Janina Karasiówna), wiedziano o Sanojcy (mjr. Antonim Sanojcy), Jerzym (prawdopodobnie kpt. Jerzym Michalewskim), mjr. Thunie (mjr Stanisławie Thunie), mjr. dypl. Berka (mjr Wacław Berka, szef wywiadu), Irenie, Dorocie (Kordecki „Marcyniuk”); rysopis na ogół prawdziwy, f) że Kordecki został zlikwidowany, g) sprawa mjr. Rżańskiego, h) powód mej ucieczki z Łodzi, i) dokładne dane o mej pracy we Lwowie, j) że dowódcą okręgu jest płk Pełczyński, a najbliżej mnie stał mjr Juszczakiewicz, k) lokal konspiracyjny na Rakowieckiej 43, Chmielna 64, Skorupki 6, Wawelska 64 i jeszcze kilka, których nigdy nie znałem i nie pamiętam, l) że w Krakowie była wsypa ze składem broni, ł) że w Warszawie nasz wywiad posługuje się mundurami niemieckimi, m) że na terenie ZWZ siedzą komuniści, którzy zakupują broń od żołnierzy niemieckich.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

fragment meldunku gen. Okulickiego do Londynu o aresztowaniu go przez NKWD, listopad 1941.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 45.

O czytaniu

„Prokuratura białostocka oskarża mnie, że nakłaniałem do fałszywych zeznań świadka, że przeniosłem gryps od swojego klienta i że nakłaniałem do zatajenia prawdy pana Dochnala. Do niczego się nie przyznaję, bo żadnego z tych czynów nie popełniłem.”

Jan Widacki (1948) polski prawnik i dyplomata

Źródło: Widacki: Śmierć Pyjasa to był wypadek, dziennik.pl, 19 lipca 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/78436,widacki-smierc-pyjasa-to-byl-wypadek.html

O śmierci

„Nie widziałam żadnego polityka żadnego państwa, który by nakłaniał swoich obywateli, podatników, do tego, żeby pieniądze zarobione w państwie, ładowali w gospodarkę innego państwa. Niesłychane!”

Julia Pitera (1953) polska działaczka polityczna i samorządowa

o wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego nt. obecności polskich turystów na plażach Egiptu i Tunezji.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/12690,1646494,1,1,klotnia-w-studiu-pitera-niepojete--kaminski-zalosne,wiadomosc.html, 6 marca 2010

O pieniądzach

„My czujemy, że nadchodzi, wraca IV RP i to jest bardzo groźna dama, ponieważ idzie otoczona współczuciem i owinięta czarnym kirem. W tej sytuacji chcemy głosować na Bronisława Komorowskiego i wszystkich do tego serdecznie nakłaniamy.”

Brygida Kuźniak (1966) polska prawniczka i polityk

o motywach poparcia przez Partię Demokratyczną kandydatury Bronisława Komorowskiego w wyborach prezydenckich 2010.
Źródło: Rada Krajowa PD, 25 kwietnia 2010 http://www.demokraci.pl/aktualnosci,319,rada_krajowa_pd#p

„Najważniejszy cel skautingu – wychowywać; pamiętajcie, nie nauczać lecz wychowywać, to jest nakłaniać chłopca, by sam dla siebie, z własnej ochoty uczył się tego, co będzie mu potrzebne dla rozwoju wewnętrznego.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting

„Antoni Krauze miał prawo zrobić taki film, jaki dyktowały mu serce i sumienie. Jego artystyczna wypowiedź jako twórcy tego filmu, inspiratora, reżysera, współautora scenariusza jest wyrazem jego niezależnego myślenia, samodzielnej postawy twórczej. Życzyłabym sobie i widzom, żebyśmy po obejrzeniu filmu mieli wspólne wnioski i refleksje. On do nich zachęca. Ja natomiast nikogo do niczego nie nakłaniałam i nie chciałabym zajmować tu stanowiska na temat przyczyny katastrofy. To wykracza poza pracę aktora.”

Beata Fido (1967)

Źródło: Agnieszka Niewińska, Krytycy skreślili „Smoleńsk” jeszcze przed premierą (wywiad z Beatą Fido), „Do Rzeczy”, nr 38/189, 19–25 września 2016, s. 35.

O myślach , O myśleniu , Serce