Cytaty na temat małżonek (13 cytatów)

„Czy to małżeństwo, jeżeli małżonek jest w jej guście? Czy to małżeństwo, jeżeli i inni są w jej guście? I nareszcie, czy to małżeństwo, jeżeli nadal najbardziej ze wszystkiego pragnęła pisać poezję?”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Orlando: biografia (1928)

O małżeństwie

„Zdarza się, ze widzowie kojarzą losy bohaterów ze swoimi własnymi. Jeden z wątków Plebanii mówił o tym, ze odszedł ode mnie mąż. Pewnego dnia zaczepiła mnie na ulicy kobieta, prosząc, abym zrobiła wszystko, by mąż do mnie wrócił, bo tylko wtedy jej małżonek się z nią pogodzi.”

Irena Karel (1943) polska aktorka

Źródło: Kocham cię, życie, „Tele Tydzień”, nr 17, 25 kwietnia 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/karel.html

O życiu , O kobietach , O losie , O odejściu

„Równie ważna jak przebaczanie jest umiejętność przepraszania. Stanowią one dwa skrzydła miłości. Jedno i drugie wymaga czasu. Zawsze gdy związek przeżywa kryzys, działają w nim dwie przeciwne siły. Osoba, która popełnia błąd, musi go dostrzec, jej partner zaś musi starać się przebaczyć. Rany goją się skuteczniej, gdy w procesie leczenia uczestniczą obie strony.
Trudno zapomnieć błąd, gdy małżonek nie przeprasza i nie próbuje go poprawić, trudno też przyznać się do winy i ją naprawić, jeśli partner nie przebacza. Nierozsądne jest oczekiwanie, że druga osoba nigdy nie zawini i tak samo bezsensowne jest założenie, że wszystko można łatwo puścić w niepamięć. Wcale tak nie jest. Nieraz wymaga to wielu miesięcy, a nawet lat.”

John Gray (terapeuta) (1948) Brytyjski filozof, prof. My\x9cli Europejskiej w London School of Economic

Zakochani Marsjanie i Wenusjanki

O błędach , O przebaczeniu , O sile , O czasie

„Kapitalizm w Polsce przypomina dziś do złudzenia niedobrane stadło małżeńskie, w którym małżonek starzec poślubia młodą, pełną życiowego wigoru i młodzieńczych pragnień małżonkę. Młoda oblubienica – to Polska. Polska przeludniona, Polska z blisko półmilionowym przyrostem naturalnym rocznie, z 8 milionami „zbędnych” na wsi i milionem bezrobotnych w miastach, z milionem dzieci bez szkół, z dochodem społecznym niższym niż przed wojną i o połowę skurczonym w porównaniu z latami lepszej koniunktury. A więc Polska pełna sił żywotnych, pełna drzemiącej energii, lecz jeszcze pełniejsza niezaspokojonych, palących potrzeb.”

Stanisław Dubois (1901–1942) polski działacz socjalistyczny, publicysta

Źródło: 300 milionów i 200 rodzin. Tylko 300 milionów, „Dziennik Popularny” nr 1, 1 stycznia 1937 http://lewicowo.pl/300-milionow-i-200-rodzin-tylko-300-milionow/

O wojnie , O dzieciach

„Owa wierna wyznawczyni Chrystusa, widząc swego małżonka pogrążonego w wielorakich błędach pogańskich, zastanawiała się usilnie nad tym, w jaki sposób mogłaby go pozyskać dla swej wiary. Starała się go zjednać na wszelkie sposoby, lecz dla korzyści wynikających z owej chwalebnej i przez wszystkich wiernych pożądanej nagrody w życiu przyszłym. Umyślnie postępowała ona przez jakiś czas zdrożnie, aby później móc długo działać dobrze. Kiedy mianowicie po zawarciu wspomnianego małżeństwa nadszedł okres wielkiego postu i Dobrawa starała się złożyć Bogu dobrowolną ofiarę przez wstrzymywanie się od jedzenia mięsa i umartwianie swego ciała, jej małżonek namawiał ją słodkimi obietnicami do złamania postanowienia. Ona zaś zgodziła się na to w tym celu, by z kolei móc tym łatwiej zyskać u niego posłuch w innych sprawach.”

Dobrawa Przemyślidka księżna polska, żona Mieszka I

O Dobrawie
Źródło: Kronika Thietmara

O Bogu , O małżeństwie , O wierze , O jedzeniu

„Nasz małżonek zginął, możesz się powiesić. Jeśli brak ci odwagi, zawezwę straże!”

Olimpias (-375–-316 p. n. e.)

do Kleopatry Eurydyki – siódmej żony Filipa II (tuż po tym, jak został zamordowany).
Źródło: Andrzej Donimirski, Niezwykłe kobiety w dziejach, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, s. 31.

O kobietach

„Kraje Słowian ciągną się nieprzerwanie od Morza Syryjskiego (Śródziemnego) po Ocean ku północy (…) Królowie ich są obecnie czterej: król Bułgarów (Piotr I) i Bojeslaw (Bolesław I Srogi), król Pragi i Krakowa, i Mesko (Mieszko I), król Północy, i Nakon (książę Obodrytów) na końcu Zachodu. (…)
Na ogół biorąc, to Słowianie są skorzy do zaczepki i gwałtowni, i gdyby nie ich niezgoda (…) żaden lud nie zdołałby im sprostać w sile. (…) Oddają się ze szczególną gorliwością rolnictwu. (…) Handel ich dociera lądem i morzem do Rusów i do Konstantynopola.
Kobiety ich, kiedy wyjdą za mąż, nie popełniają cudzołóstwa; ale panna, kiedy pokocha jakiego mężczyznę, udaje się do niego i zaspokaja u niego swoją żądzę. A kiedy małżonek poślubi dziewczynę i znajdzie ją dziewicą, mówi do niej: „gdyby było w tobie coś dobrego, byliby cię pożądali mężczyźni i z pewnością byłabyś sobie wybrała kogoś, kto by wziął twoje dziewictwo”. Potem ją odsyła i uwalnia się od niej.
Kraje Słowian są najzimniejsze z wszystkich krajów. Najtęższy mróz bywa u nich, gdy noce są księżycowe, a dnie pogodne (…). A gdy ludzie wydychają powietrze, tworzą się na ich brodach powłoki z lodu niby ze szkła.(…)”

Ibrahim ibn Jakub (912–966) kronikarz

Źródło: Norman Davies, Europa, Kraków 2000, przeł. T. Kowalski, Relacja Ibrahima ibn Jakuba z podróży do krajów słowiańskich w przekładzie Al-Bekriego.

O kobietach , O mężczyznach , O ludziach , O sile