Cytaty na temat kazanie (17 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Żadne kazanie nie jest bardziej skuteczne od dobrego przykładu.”

Jan Bosko (1815–1888) włoski duchowny katolicki, święty

„Co za kazanie wygłosił nasz dhogi ksiądz phoboszcz ku czci naszego dhogiego Pana Boga, jak to dobrze, że nasz dhogi Bóg został uczczony przez naszego dhogiego księdza phoboszcza. Hosanna!”

Witold Gombrowicz książka Operetka (dramat)

Postać: Książę
Operetka

O Bogu

„Miłość bywa ślepa. I nie dotyczy to tylko miłości do kobiet, ale także rozmaitych intelektualnych zauroczeń. A najnowszym tego przykładem jest arcybiskup Józef Życiński, który – postanowił udowodnić, że jest nie gorszym „cynglem GW” niż Agnieszka Kublik czy Paweł Smoleński – i poświęcił obronie Adama Michnika i Heleny Łuczywo kazanie na Środę Popielcową.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Arcybiskup cyngiel, blog Tomasza Terlikowskiego, 27 lutego 2009 http://terlikowski.salon24.pl/50172,arcybiskup-cyngiel,

O miłości , O kobietach , O gniewie

„Drogi narodzie chrześcijański, nie stoję tu po to, aby głosić Wam kazanie, stoję tu, aby umrzeć.”

Anna Boleyn (1501–1536) Królowa Anglii i Irlandii

przed swą śmiercią
Źródło: Eleanor Herman, Królowe i ich kochankowie. 900 lat intryg, namiętności i pasjonującej polityki, tłum. Barbara Tarnas, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2007, ISBN 9788389632319, s. 273.

O śmierci , O świecie , O kochankach

„Jeśli ktoś potrafi napisać lepszą książkę, wygłosić lepsze kazanie albo sporządzić lepszą pułapkę na myszy niż jego sąsiad, to choćby zbudował swój dom w lesie, świat wydepcze ścieżkę do jego drzwi.”

Ralph Waldo Emerson (1803–1882) filozof amerykański

If a man can write a better book, preach a better sermon, or make a better mousetrap than his neighbor, though he builds his house in the woods the world will make a beaten path to his door. (ang.)
Cytaty przypisywane
Źródło: Paul F. Boller, Jr., John George, They Never Said It: A Book of Fake Quotes, Misquotes, & Misleading Attributions (1989), s. 25.

O świecie , O domu

„(…) lecz sędzia przerwał jego wypowiedź i spytał: „Panie Hapgood, proszę bardzo, ukończył pan Harvard. Dlaczego ktoś z pana pozycją miałby wybrać takie życie, jakie pan prowadzi?”. Hapgood odpowiedział sędziemu: „Jak to? Ze względu na Kazanie na Górze, wysoki sądzie”.”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

Człowiek bez ojczyzny

O życiu

„Ty możesz tylko na kanapie leżeć i mówić kazanie z kanapy. Apostoł kanapowy. Święty Szymon kanapnik.”

Sławomir Mrożek książka Emigranci

Emigranci

„Mój przedmiot nazywa się emisja głosu albo fonetyka. Generalnie chodzi o kulturę żywego słowa. Uczę, jak prawidłowo czytać. Może to brzmi śmiesznie, że uczę 20-latków czytać, ale tak jest. Chcę, by potrafili tak przeczytać Pismo Święte z ambony, by dla słuchaczy było to tak interesujące jak dobrze powiedziane kazanie. Może zestawienie księdza i aktora jest dziwne, ale słowo – czy to z telewizora, czy z ambony – musi mieć artystyczny kształt. Dziennikarz, który wyraża się nieprawidłowo, nie dotrze jak trzeba do czytelników, a osoba publiczna, jak ksiądz czy aktor, powinna być pewnym wzorcem mowy.”

Cezary Ilczyna (1959)

o pracy ze studentami teologii.
Źródło: „Gazeta Olsztyńska”, 14 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/idera.htm

O czytaniu

„Proszę mówić kazanie religijne, a nie polityczne.”

Ludwik Wiśniewski (1936) polski dominikanin

do księdza Pietronia, gdy wygłaszał on kazanie.
Źródło: O. Wiśniewski przerywa kazanie: Dość polityki w Kościele!, gazeta.pl, 15 grudnia 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,8818487,O__Wisniewski_przerywa_kazanie__Dosc_polityki_w_Kosciele_.html

„Nazwa Pankow została nadana średniowiecznej miejscowości, która rozrosła się wokół stojącego tu do dzisiaj gotyckiego kościoła, wybudowanego przed 1230 rokiem. Kościół ten okazał się jednak dla mnie nie tylko atrakcją historyczną. Przekonałem się o tym podczas pobytu Józefa Skrzeka, którego gościłem u siebie po jego berlińskim występie. Było to z pewnością tworzącym się na bieżąco dalszym ciągiem mojej berlińskiej mitologii. No bo założyciel SBB, którego płyty kupowałem swego czasu właśnie w Berlinie, siedział obok mnie, w moim berlińskim mieszkaniu i spinał swoją obecnością całą tę historię w przypowieść. A po długiej nocnej rozmowie, przy późnym śniadaniu zapytał: – Czy jest tu w pobliżu jakiś dzwon? Najpierw nie bardzo wiedziałem, o co mu właściwie chodzi. Dzwon? – pomyślałem. Okazało się jednak, że miał na myśli kościół. – Kościół jest, ale ewangelicki – powiedziałem. – Ja przecież nie jestem szowinistą – zaśmiał się. – A dzisiaj niedziela, dlatego chciałbym zajrzeć pod jakiś dzwon. Poszliśmy więc do tego kościoła – małego, ascetycznego, surowego wręcz i tak innego od katolickich. W środku było jedynie kilka osób, pastorem zaś okazała się kobieta, która wygłaszała właśnie kazanie. To co mówiła odbijało się echem od ścian i sklepienia, i trudno było zrozumieć jej berliński zaśpiew. Ale po pewnym czasie zaczęły docierać do mnie poszczególne słowa, które starałem się poskładać w zdania. Tym bardziej gdy usłyszałem: „Johann Sebastian Bach” wypowiedziane bezpośrednio obok słowa: „Gott”. Po chwili rozumiałem już, że pastor mówiła o kontaktowaniu się z Bogiem poprzez muzykę. Skrzek spojrzał na mnie, ja na niego i pomyślałem, że chyba nie wypada nazywać tego przypadkiem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 54

O kobietach , O Bogu , O historii , O myślach

„Posiedliśmy tajemnicę atomu i odrzuciliśmy Kazanie na górze.”

Omar Bradley (1893–1981) amerykański generał

We have grasped the mystery of the atom and rejected the Sermon on the Mount. (ang.)
podczas kazania na górze w NT Chrystus powiedział: „Błogosławieni pokój czyniący, albowiem nazwani będą synami Bożymi” Mt 5,9.
Źródło: fragment przemówienia z okazji Dnia Zawieszenia Broni, 10 listopada 1948

O tajemnicy , O pokoju

„Wraz ze wzrostem różnorodności amerykańskiego społeczeństwa, niebezpieczeństwo podziałów jest wyższe niż kiedykolwiek. A nie jesteśmy już chrześcijańskim narodem, przynajmniej nie tylko. Jesteśmy też narodem żydowskim, islamskim, buddyjskim, hinduistycznym i narodem niewierzących. I nawet, gdybyśmy byli tylko chrześcijanami i wykluczyli wszystkich innowierców ze społeczeństwa, to czyjego chrześcijaństwa uczylibyśmy w szkołach? Jamesa Dobsona czy Ala Sharptona? Które fragmenty Biblii kształtowałyby naszą politykę? Księga kapłańska, która pochwala niewolnictwo i uważa jedzenie skorupiaków za nieczyste? Czy może Księga Powtórzonego Prawa, która nakazuje ukamienować wątpiące dziecko? A może Kazanie na Górze, fragment tak radykalny, że chyba nawet nasz Departament Obrony nie przetrwałby jego stosowania. Więc zanim damy się porwać, poczytajmy Biblię. Wiara nie czyta Biblii… Co prowadzi mnie do następnej kwestii. Demokracja wymaga, by ludzie religijni budowali postulaty w oparciu o wartości uniwersalne, a nie konkretnej religii. Mam na myśli to, że ich propozycje powinny być przedmiotem dyskusji i walki na argumenty. Mogę być niechętny aborcji z powodów religijnych. Ale jeśli chce jej zakazać, nie mogę odwoływać się wyłącznie do nauk Kościoła. Muszę wykazać, że narusza ona wartości ludzi o różnych poglądach, w tym niewierzących. Może to być trudne dla wierzących w nieomylność Biblii w tym dla wielu ewangelików, jednak w pluralistycznym społeczeństwie nie mamy wyboru. Polityka zależy od umiejętności działania na wspólnym polu. Wymaga kompromisu, szukania tego, co możliwe. Oczywiście, w pewnym stopniu religia nie pozwala na kompromis. Jest sztuką niemożliwego. Jeśli Bóg nakazuje, to spodziewa się wykonywania nakazów, niezależnie od konsekwencji. Opieranie życia na takich fundamentach może być szlachetne, jednak w polityce byłoby to niebezpieczne. Pozwólcie, że zobrazuję. Wszyscy znamy historię Abrahama i Izaaka. Abraham miał ofiarować Bogu swego jedynego syna. Zabiera go na szczyt góry i związuje. Ostrzy nóż, gotowy do wykonania Bożego rozkazu. Wiemy, jak to się skończyło. Bóg zsyła anioła, żeby powstrzymał Abrahama. Abraham zdał test lojalności. Jednak z pewnością każdy z nas wychodząc z kościoła i widząc Abrahama z nożem w ręku, bez wahania zadzwoniłby na policję i oczekiwał, że państwo pozbawi Abrahama praw rodzicielskich. Zrobilibyśmy to, bo nie słyszymy tego, co słyszy Abraham. I nie widzimy tego, co on. Jakkolwiek prawdziwe jest jego widzenie. Dlatego powinniśmy działać stosownie do rzeczy, które wszyscy widzimy – wspólnych praw i zdrowego rozsądku.”

Barack Obama (1961) Amerykański polityk, 44. prezydent USA

1 marca 2008.

O Bogu , O dzieciach , O ludziach , O wierze

„To była dzielnica pełna przemocy, gdyż istniał głód i nienawiść. Dorastałem, oglądając to wszystko. Gangi walczyły ze sobą, kradzieże i zabójstwa każdego dnia. W każdym razie Ósma Ulica, Nowy Jork. Elia Kazan, Al Jolson, Gershwin, Sophie Tucker śpiewali w Orpheum, barze, który stał na rogu domu… To wszystko – więcej przemocy, więcej ekscytujących rzeczy niż w Nowym Jorku – jest w mojej muzyce, w moim życiu, w moim zachowaniu, w moich relacjach.”

Astor Piazzolla (1921–1992) argentyński kompozytor tang

Źródło: Astor, Diana Piazzolla, Buenos Aires, wyd. Corregidor, 2005. ISBN 950-05-1570-9

O głodzie , O nienawiści , O zachowaniu , O domu

„Przemawiając, Charles nigdy nie używa notatek. Polega na swej dobrej pamięci. Z pamięci wygłasza kazanie, z pamięci cytuje Pismo Święte, a także parafrazuje wielkich myślicieli i filozofów, których myśli wplata do przekazywanych przez siebie treści. Jest mówcą entuzjastycznym i charyzmatycznym, który w trakcie wykładu przechadza się po scenie oraz używa rąk i ramion do podkreślenia wyrazu słów. (…) Umie wprowadzić do swego przemówienia element humorystyczny przez jeden nieoczekiwany wyraz twarzy. Nieformalność i powab jego prezencji stoi w kontraście do formalnego i nieco akademickiego stylu kazań czytanych, często wręcz sylabizowanych z kazalnic kościołów episkopalnych, metodystycznych i innych. Wykłady Russella są osobiste. Słuchacze często mają wrażenie, że zwraca się on bezpośrednio do nich.”

Charles Taze Russell (1852–1916) amerykański działacz religijny Świadków Jehowy

Źródło: F. Zydek, Pastor Russell – jego życie i czasy, s. 86–88

O życiu , O myślach , O wrażeniach , O czytaniu

„Całe Kazanie na Górze, ten najbardziej rewolucyjny manifest, jaki kiedykolwiek został wypowiedziany, to najwyższe piękno życia, zasadzające się tylko na miłości wzajemnej ludzi i na bezwzględnej swobodzie jednostki – rzecz jasna, że nie mogło być upaństwowione, nie mogło pogodzić się, ani z tym co ustalało się potem w ciągu całych wieków jako działalność społeczna i polityczna Kościoła, jako działalność wychowawcza i moralna.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

O ludziach , Cytaty o pięknie , O wieku

„Wraz ze wzrostem różnorodności amerykańskiego społeczeństwa, niebezpieczeństwo podziałów jest wyższe niż kiedykolwiek. A nie jesteśmy już chrześcijańskim narodem, przynajmniej nie tylko. Jesteśmy też narodem żydowskim, islamskim, buddyjskim, hinduistycznym i narodem niewierzących. I nawet, gdybyśmy byli tylko chrześcijanami i wykluczyli wszystkich innowierców ze społeczeństwa, to czyjego chrześcijaństwa uczylibyśmy w szkołach? Jamesa Dobsona czy Ala Sharptona? Które fragmenty Biblii kształtowałyby naszą politykę? Księga Kapłańska, która pochwala niewolnictwo i uważa jedzenie skorupiaków za nieczyste? Czy może Księga Powtórzonego Prawa, która nakazuje ukamienować wątpiące dziecko? A może Kazanie na Górze, fragment tak radykalny, że chyba nawet nasz Departament Obrony nie przetrwałby jego stosowania. Więc zanim damy się porwać, poczytajmy Biblię.”

Barack Obama (1961) Amerykański polityk, 44. prezydent USA

Wiara nie czyta Biblii…
1 marca 2008.
Źródło: portal Interia http://fakty.interia.pl/raport/wybory_2008_usa/news/wielka-obietnica-baracka-obamy,1169846

O jedzeniu , O dzieciach

„Zdawałoby się czasem, że ambitni celebransi prześcigają się, kto znajdzie więcej szparek, w które można by wetknąć dodatkowe kazanie: w osobne długie pouczenie rozwijają każde wezwanie modlitwy wiernych, a poza tym i policzyć trudno, ile kazań potrafią włączyć w jedną liturgię: sześć, osiem? U nas rekord był: trzynaście. Tylko żadne z nich nie jest homilią, nawet to po Ewangelii, choć się homilią nazywa, bo żadne Ewangelii nie wyjaśnia…”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Oślica Balaama, str. 31, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O czasie