Cytaty na temat grać (1616 cytatów, strona 17)

„Jeśli mam grać postaci historyczne, to wolę już takie role, jak Kommodus w Gladiatorze.”

Kommodus (161–192)

Na tyle mało wiadomo na jego temat, że nikt nie może zarzucić mi, że coś, co mówię czy robię, nie pasuje do tego człowieka. Czuję się wtedy po prostu bezpieczniej.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Zanadto wczułem się w rolę. Joaquin Phoenix specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 17 lutego 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=29916

„Wcale nie czuję, że musiałam coś poświęcić, by grać w Klanie.”

Kaja Paschalska (1986) polska aktorka i piosenkarka

Za to bardzo dużo zyskałam. Jestem dumna z tego, co osiągnęłam. Przyznaję, że czasem zazdrościłam koleżankom wolnych weekendów i tego, że mają czas na spotkania z przyjaciółmi. Ja, pracując na planie, oddaliłam się od swoich rówieśników, większość czasu spędzałam w towarzystwie ludzi znacznie ode mnie starszych, ale dzięki temu czułam się bardziej dojrzała od innych dziewczyn w moim wieku.
Źródło: Dorastały na oczach milionów widzów, teletydzien.pl, 2 lipca 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-dorastaly-na-oczach-milionow-widzow,nId,616530

„W Gdańsku mam etat w Teatrze Wybrzeże, a w Warszawie gram w Na dobre i na złe.”

Emilia Komarnicka (1985) polska aktorka

Do tego dochodzi jeszcze Wrocław, gdzie występowałam gościnnie w spektaklu, a teraz biorę udział w innym projekcie. Cały czas kursuję między tymi miastami, a jakie mamy drogi i połączenia kolejowe, wiemy. Ktoś mi kiedyś powiedział, że żeby żyć w tym kraju, trzeba mieć duże poczucie humoru. Staram się, ale gdy jadę pociągiem z Gdańska do Warszawy 6,5 godziny jakoś mnie to nie śmieszy.
Źródło: Kuba Zajkowski, Doktor House w spódnicy. Rozmowa z Emilią Komarnicką, 5 stycznia 2011 http://www.nadobre.pl/41649/doktor-house-w-spodnicy.html

„Często z bratem przesiadywaliśmy na próbach (…) teatru (…). Dość szybko okazało się, że – nie wiadomo kiedy – nauczyliśmy się na pamięć wszystkich granych tam tekstów. Najlepiej zapamiętałam Trojanki.”

Ida Bocian (1976)

Potrafiliśmy też zagrać niemal całe Wyzwolenie Witkacego. Swoją pierwszą profesjonalną rolę na scenie zagrałam w wieku około 4 lat. To była Gridianna z Kieszonkowych przygód, bajki autorstwa Bułata Okudżawy. Przebrana w marynarskie ubranko mówiłam tylko jedno zdanie, ale pamiętam, jaka byłam przejęta. Odgrywane przez nas, wówczas pięcio – i trzyletnie dzieci, scenki ze spektakli stały się ulubionym elementem wszelkich domowych imprez. Granice były dla mnie bardzo płynne: teatr był zabawą, zabawa była teatrem.
Źródło: Magdalena Hajdysz, Ida Bocian: Teatr w genach, „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto” nr 197, 25 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122584.html?josso_assertion_id=FE2507BAA8A143AC

„Razem z przyjaciółką, Elą, grałyśmy dzieci – chłopca i dziewczynkę. Ja byłam dziewczynką… Nasze zadanie aktorskie polegało na zaśpiewaniu piosenki, co dla nas, uczennic szkoły muzycznej, nie było niczym szczególnym. W tym spektaklu występował również Bogusław Linda. Okropnie się w nim podkochiwałyśmy! – dodaje ze śmiechem gwiazda.”

Anna Radwan (1966) polska aktorka

Ponieważ lansowano wtedy w radio włoski hit „Linda, Linda – Mamma Linda”, wyłyśmy to bez opamiętania pod garderobą Bogusława Lindy… Cierpliwie czekając, aż zdenerwuje się do tego stopnia, że – na żarty – zacznie nas gonić po teatrze. I muszę przyznać, że często miałyśmy tę satysfakcję!...
o debiucie teatralnym, aktorka miała wówczas 9 lat.
Źródło: Podkochiwałam się w Bogusławie Lindzie... http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:964:240.html

O gwiazdach , O dzieciach , O śmiechu

„W szkole teatralnej, na jednym z egzaminów u Jerzego Treli, grałam Saszę w Płatonowie.”

Teresa Dzielska (1977) aktorka polska

Trela sobie siedział na stoliku, machał nóżkami, a ja zeszłam ze sceny i mijałam go bokiem. Profesor odwrócił się i pokazał kciuka do góry. I to był największy komplement! Największa pochwała, coś bardziej cenniejszego niż to, że potem dostałam u niego piątkę. Wtedy czułam, że zrobiłam coś dobrego.
Źródło: Trzeba brać, co dają i grać! - trzecia część rozmowy z Teresą Dzielską, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1250.html

„Kostiumy do czarnych charakterów są ciekawsze. Ostatnio udało mi się po raz pierwszy zagrać księdza, ale i tak był to ksiądz… na motorze, w czarnym skórzanym kombinezonie. Charakteryzacji nienawidzę, choć skórę mam mocną i jakoś to wytrzymuję. Wytrzymałem też pracę do telewizyjnego Żywota Józefa Reja. Z brodą, wąsami, osmoloną twarzą i w peruce grałem diabła. Na planie był prawdziwy ogień i piekielne gorąco. W teatrze w Zielonej Górze grałem kiedyś pielgrzyma w Mistrzu Pathelin.”

Mirosław Zbrojewicz (1957) aktor polski

Przez kilka godzin biegałem po rusztowaniach w piętnastu pelerynach. Zimą było to znośne, ale kiedy przyszły upały... No ale teraz sobie to odbijam – tak jak mnie Pan Bóg stworzył gram w Goło i wesoło w warszawskim Teatrze Bajka.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 269, „Wysokie Obcasy” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18618.html

O charakterze

„Jak gram z dziećmi, to prawie nie oddycham, tzn.”

Miriam Aleksandrowicz (1957) polska aktorka i reżyser dubbingu

dopóki dzieci grają, ja wstrzymuję oddech, po czym łapię się na tym, że nie oddychałam przez jakiś czas i mogłam się udusić (to oczywiście żart).
Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/aleksandrowiczmiriam/

O dzieciach

„Na ten turniej przyszedł pan Głowacki, trener Boruty Zgierz i zapytał po meczu, co robię. – No, tak sobie w piłkę gram. – A prócz tego?”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

A tak se chodzę. To on do mnie: – A może byś przyszedł do mnie do szkoły, do budowlanki. Umówił mnie z dyrektorem, poręczył za mnie. Tak zacząłem edukację. Najpierw w zawodówce. Zaliczyłem dwa lata w rok. Jako 17-latek zadebiutowałem w III lidze. Jak widać piłce w życiu wiele zawdzięczam.
Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O piłce nożnej

„Przypuszczam, że do końca życia będę postrachem dla wielu dzieci. Przyjaciółka opowiadała mi kiedyś, że pewnego dnia zastygła z przerażenia patrząc na kobietę jadącą z nią metrem. Dopiero po chwili uświadomiła sobie, że ta kobieta grała złą czarownicę z Zachodu w Czarnoksiężniku z krainy Oz.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

Przypuszczam, że ja będę wywoływać podobne reakcje u młodego pokolenia widzów.
o swojej roli w filmie Opowieści z Narnii: lew, czarownica i stara szafa.
Źródło: Wiedźma Tilda Swinton, Onet.pl, 13 sierpnia 2005 http://film.onet.pl/O,437,1162656,plotki.html

O dzieciach , O kobietach

„Po występach w Las Vegas zostałam zaangażowana do Wytwórni Filmowej Metro-Goldwyn-Mayer. Tu wspólnie z Glen Fordem grałam w pełnometrażowym kolorowym westernie Niebo z pistoletem.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

Część zdjęć do tego filmu kręciliśmy w Colorado, a część w atelier Hollywoodzkim. Film ten wejdzie na ekrany Ameryki w 1969 roku. Gram w nim francuską dziewczynę. Wystąpiłam także w drugim filmie amerykańskim pod tytułem Malowany wagon to western-musichall. Gram w nim amerykańską dziewczyną obok znanego aktora Lee Marvina. Ten kolejny film kręciła wytwórnia Paramount w Colorado i w Oregonie.
relacja z pobytu w Las Vegas (1968).
Źródło: Witold Filler, Violetta Villas. Tygrysica z Magdalenki

„Oczywiście, jako dzieciak marzyłem o graniu w filmach, ale wynikało to głównie z faktu, że nie miałem pojęcia, iż istnieją także inne zawody, takie jak reżyser. Na podobnej zasadzie ktoś zafascynowany futbolem mógłby marzyć o karierze piłkarza, a nie na przykład trenera. Mogę powiedzieć, że bezdyskusyjnie moją pierwszą miłością są filmy i że dla aktorstwa na pewno nie zrezygnowałbym z wyreżyserowania Kill Bill.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Może rzeczywiście jakieś niespełnione ambicje odzywają się we mnie, kiedy daję aktorom wskazówki. Ja w ogóle jestem takim reżyserem, dla którego najważniejsi są aktorzy. Jeśli chodzi o techniczne kwestie typu: jakiego obiektywu czy typu oświetlenia użyć, to rozmawiasz z kompletnym amatorem. Mnie to po prostu nie obchodzi, najważniejsze, żeby scena wyszła dobrze. Od maszyn są specjaliści, ja kieruję ludźmi.
Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16676

„Jeśli pójdziesz na kompromis, nie będzie to już twoja muzyka, będzie to czyjś produkt. Jeśli chcesz grać swoją muzykę, masz do niej przekonanie, nie ustępuj.”

Dan McCafferty (1946)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 10 listopada 2004.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Rozmowy trzecie , Kraków: FotoJana, 2008, ISBN 978-83-927818-0-6, s. 48.

O muzyce

„Wszystko się zmienia, ale ja się nie zmienię. Będę grać to, co czuję. I nie będę się przejmować tym, że jakiś chłopiec Londynu mnie nie zagra czy nie wstawi na playlistę. Bo podejrzewam, że będę jeszcze występować, gdy on już nie będzie miał pracy.”

Dan McCafferty (1946)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 10 listopada 2004.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Rozmowy trzecie , Kraków: FotoJana, 2008, ISBN 978-83-927818-0-6, s. 50.

„Bardzo często zadaje mi się pytanie, która publiczność jest najlepsza. Tu nie ma odpowiedzi, dlatego, że ja nie pamiętam, żebyśmy grając w tak różnych częściach świata, dla tak różnej mentalnie, kulturowo publiczności, byli tak samo dobrze odbierani. I to jest tym pięknym elementem, który łączy brać metalową na całym świecie, dlatego że oni tego samego potrzebują. Przychodzą na koncerty metalowe w tym samym celu – żeby wyrzucić z siebie troski.”

Piotr Wiwczarek (1965) polski wokalista, gitarzysta i producent

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 3 września 2006.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Rozmowy trzecie , Kraków: FotoJana, 2008, ISBN 978-83-927818-0-6, s. 64.

Pytanie , O pewności siebie

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Jeśli gram głupią dziewczynę i zadaje głupie pytanie, i muszę to zagrać to co mam zrobić, wyglądać inteligentnie?”

Marilyn Monroe (1926–1962) aktorka amerykańska

Pytanie

Cytaty na temat grać strona 17

Cytaty na temat grać
strona 17