Cytaty na temat furtka

„Lubię mgłę od morza,
Bo w białym powietrzu jest zacisznie,
Jakbyś otwierała furtkę do ogrodu jałowców i bzów,
Jakby Twoją sukienkę niczym bramę raju otwierał wiatr,
Jakby zagrała muszla pod opuszkami słońca.”

„Przychodzę, patrzę… a kole płotu tabliczka stoi, trupia główka na niej wymalowana jak na jakiej denaturze, a pod spodem napis: „Gminny Ośrodek Badań Atomowych”. Osobom przestronnym wstęp wzbroniony. Zimne mrowie przeszło mi po krzyżu, więc wołam od furtki tego naszego gminnego Openheimera.
– Cóż to – powiadam – atom sobie bez pozwoleństwa rozbijacie?”

„Przy alei prowadzącej od furtki do dużej bramy rozkwitły petunie, długowieczne i odporne, o kielichach powleczonych słodko-gorzkawym klejem. Uszły uwagi mamy, która każdej wiosny niszczyła wszystko, co naturalne i co rosło samo i sadziła najróżniejsze rośliny – bez zapachu, o płatkach w ostrych kolorach i woskowym wyglądzie kwiatów z plastyku. Przez całe lato pielęgnowała te wymizdrzone kwiaty, których wzdęte bulwy wyglądały jak dotknięte przepukliną jądra.”

„Zaczęłam rozumieć, po co się rzeźbi, studiując w pracowni Jarnuszkiewicza. Tematy tam podawane, sposób ich interpretacji przez innych i przeze mnie otwierały mi pewne furtki. Najważniejsze było stawianie pytań. I próby odpowiedzenia na nie. (…) Tam skończyła się sprawa powtarzania natury, a stanął problem interpretacji.”

„Bo na tym polega dorosłość. Masz otwartych masę furtek, ale nie ze wszystkich korzystasz. Żeby nie wiem jak obiecująco wyglądało coś w dali, pewnych drzwi nie otwierasz. Nie sprawdzasz terenu.”

„Muzyka jest furtką, która zaprowadziła mnie do rysunku, fotografii i pisania.”

„Sen to furtka duszy.”

„O, mógłże sęp chlań wyjść furtką bździn.”

„Fikcją, a może trzeba powiedzieć wprost kłamstwem, są także zapewnienia, że eutanazja obejmować będzie tylko osoby nieuleczalnie chore, cierpiące na niezwykle ciężkie schorzenia. Otwarcie furtki pozwalającej na zabijanie chorych to wejście na polityczno-prawną równię pochyłą, na której zakres „dostępności” eutanazji i kryptanazji nieustannie się poszerza, a ona sama staje się „przywilejem”, który trzeba zagwarantować coraz większej liczbie osób. I tak w Holandii już trwa dyskusja, czy „prawem do dobrej śmierci” nie objąć każdej osoby powyżej siedemdziesiątki, która uznaje, że „poczuła się znużona życiem”. Belgijscy zwolennicy eutanazji idą jeszcze dalej. (…) Jacinta De Roeck, przekonuje, że prawo eutanazyjne powinno objąć ludzi z upośledzeniem intelektualnym, dzieci oraz osoby z demencją.”

„Zupełnie czego innego wymaga film, a czego innego teatr. To trochę tak, jakby zamykało się jedną furtkę i otwierało drugą. W teatrze nie korzystam z możliwości i umiejętności, jakie daje mi kino. Na pewno. Proces budowania roli we obu tych dziedzinach polega na czym innym. Dla mnie w ogóle są to dziedziny wykluczające się nawzajem. W teatrze zapominam dokładnie o stylu pracy, jaki panuje na planie filmowym, i stosuję zupełnie odmienny. Także odwrotnie – staram się nie przenosić do kina swoich teatralnych doświadczeń i metod. (…) Po latach doświadczeń podejrzewam, że im bardziej jest się prawdziwym, naturalnym, im bardziej bazuje się na zwykłych, przeciętnych, ludzkich, nie sztucznych odruchach – tym lepszy jest rezultat. I to, w moim przekonaniu, zasadniczo różni pracę aktora w filmie od pracy w teatrze.”