Cytaty na temat fartuch (9 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Na szczęście, ateiści tylko blefują. Postępowe, wyrzekające się Boga masy wcale nie grzeszą lodowatą logiką i chętnie ulegają wizji zagłady, co ciekawe, również zesłanej jako „kara” za złe zachowanie. (…) Czarne sutanny księży zastąpili białymi fartuchami laboratoryjnymi, dogmat powagą uniwersytetu, a grzechy freonem, plastikiem i dwutlenkiem węgla. Skradzioną Bogu Arkę Noego ponieść ma dziś efekt cieplarniany…”

Kazimierz Turaliński

Jak kraść? Podręcznik złodzieja

O Bogu , O szczęściu , O karze , O zachowaniu

„Papiloty, fartuch, czapka – a w środku Halinka.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, Przed telewizorem

„jednym śni się
prywatna opieka medyczna
drugim
apteka pełna lekarstw
za trzy grosze
trzecim
szczupłe pielęgniarki
w krótkich fartuszkach
przychodnia nierówno chrapie”

Miłosz Kamil Manasterski (1977)

Tom Portfolio, Cykl Martwa natura ze strzykawką
Źródło: Noc w przychodni

O nocy

„Ja wam jutro pokażę, jak to zrobić! Co to znaczy „nie wychodzi”? Przyszykujcie mi materiał. I fartuch proszę, żeby był.”

Władysław Kunicki-Goldfinger (1916–1995)

„Pociąg do mokrego fartucha nie wymaga motywów, podczas gdy wielu ludzi odwiedza domy rozpusty z powodu fałszywego pojmowania względów higienicznych.”

Władimir Sołowjow (1853–1900) rosyjski teolog i poeta

O ludziach

„W czasie mego pobytu w Butyrkach od początku lipca 1945 r. (dnia nie zapamiętałem) do połowy listopada tegoż roku nie byłem wzywany na śledztwo ani razu. Pewnego dnia wezwano mnie do jakiejś pracowni, gdzie starszy mężczyzna w białym fartuchu spytał mnie o zdrowie i nic więcej. Któregoś dnia strażnik podoficer zapytał mnie dyskretnie, za co osadzono mnie w areszcie, a gdy mu odpowiedziałem, że za walkę o niepodległość Polski, zrobił zdziwioną minę i uśmiechnął się życzliwie. W lipcu lub w początkach sierpnia 45 r. weszła do celi kobieta około trzydziestu lat w białym fartuchu z dziewczyną jako tłumaczką, która miała w ustach dziwną brzydką protezę. Zapytała po rosyjsku, jak mi się powodzi. Tłumaczka przetłumaczyła pytanie na język polski, a ja odpowiedziałem: „jak w sowieckim raju.””

Antoni Pajdak (1894–1988) polityk polski

Dziewczyna przetłumaczyła odpowiedź, kobieta po dłuższej chwili zaczęła się śmiać serdecznie, bo widocznie słowo raj już dawno zapomniała.
fragment wspomnień z pobytu w moskiewskim więzieniu spisany w 1986 r.
Źródło: Marian Romaniuk, Antoni Mikołaj Pajdak (1894-1988), lewicowo.pl, 17 września 2010 http://lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/304

O kobietach , O zdrowiu , O czasie , O walce

„Cieszę się, że moi pacjenci zobaczą mnie w teatrze bez straszącego białego fartucha. Wspólnie będziemy oglądać spektakl, śmiać się i wzruszać. Osoby niesłyszące mają szansę uwierzyć, że są tacy jak inni. To dla nich ważne od strony psychologicznej. To forma terapii. Dla osób słyszących, które często zapominają o tym, że ktoś może żyć w świecie ciszy, takie spotkanie w teatrze też będzie – mam nadzieję – ważnym doświadczeniem. Uwrażliwi ich na problem.”

Henryk Skarżyński (1954) polski lekarz otolaryngolog, audiolog i foniatra, konsultant krajowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 11 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rozmowao11.htm

O problemach , O zapominaniu

„Musiałem zrezygnować z bycia psychiatrą. Lekarz patrzy na każdego człowieka z osobna, polityk zajmuje się sprawami całego społeczeństwa. Nie mogłem przed południem rozmawiać z pacjentem, który był w zupełnie innym świecie, a potem zdejmować biały fartuch i zajmować się problemami międzynarodowymi.”

Bogdan Klich (1960) polski polityk

Źródło: wyborcza.pl, 24 lutego 2009 http://wyborcza.pl/1,76842,6305447,Przywitanie_z_bronia__Rzecz_o_Bogdanie_Klichu.html

„Tak, tak – powiedział doktor, odwrócił się do Iwana i dodał: - Dzień dobry!
-Serwus, draniu! - głośno, z nienawiścią odpowiedział Iwan.
Riuchin zmieszał się do tego stopnia, że nie ośmielił się nawet podnieść oczu na uprzejmego lekarza. Ale tamten ani trochę się nie obraził, tylko wprawnym ruchem zdjął okulary, rozchylił fartuch, włożył je do tylnej kieszeni spodni, a następnie zapytał Iwana:
-Ile pan ma lat?
-Idźcie wy wreszcie do wszystkich diabłów! - ordynarnie wrzasnął Iwan i odwrócił się.
-Czemu pan się złości? Czy powiedziałem coś niegrzecznego?
-Mam dwadzieścia trzy lata – powiedział ze wzburzeniem Iwan – i złożę na was wszystkich zażalenie. A już zwłaszcza na ciebie, ty gnido! - Riuchinem zajął się oddzielnie.
-A z jakiego powodu chce pan składać zażalenie?
-A z takiego, że mnie, zdrowego i normalnego człowieka, związana i przemocą przywieziono do domu wariatów! - gniewnie odpowiedział Iwan.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O wariatach , O zdjęciach , O domu