Cytaty na temat akcent (16 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Przez dwa miesiące uczyłam się polskiego w szkole językowej Berlitz. Poznawałam brzmienie słów, głosek, ćwiczyłam ich wymowę. Moją nauczycielką była Polka, która posługiwała się pięknym, literackim językiem – właśnie takim, jakiego używała bohaterka Wyboru Zofii. Nauka nie była trudna, głównie ze względu na to, że bardzo szybko przejmuję akcent osoby, z którą rozmawiam. Jestem pod tym względem jak kameleon, dopasowuję się do otoczenia. Robię to nieświadomie, to nie jest z mojej strony jakieś celowe działanie. Moje dzieci zawsze ze mnie żartują, ponieważ kiedy w domu dzwoni telefon, od razu wiadomo, czy rozmawiam z cudzoziemcem. Zaczynam mówić z jego akcentem. Nic na to nie poradzę, tak po prostu jest.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O dzieciach , O domu , O nauce

„O, intonacje warszawskie! Wielkie miasto wytwarza własną gwarę, miejski żargon, którego słowa i zdania nabrzmiałe są mnóstwem treści, dostępnych wyłącznie ludziom w tym mieście żyjącym. O gwarze warszawskiej decydują jednak nie wyrazy, lecz intonacje. Nie znaczy to, że gwara ta nie posiada mnóstwa słów zrodzonych w glebie tego miasta. Istnieje ogromna ilość słów i zwrotów, które tutaj wypowiedziane zostały po raz pierwszy i tutaj doszły do rangi znaczeń wyjątkowych i niepowtarzalnych, arcytrafnych i arcyśmiesznych. Niemniej — nie wyrażenia i zwroty decydują o warszawskiej gwarze. Prawdziwa gwara Warszawy to intonacja. W małym słówku „na pewno” rodowity warszawiak potrafi zawrzeć tak przebogaty wachlarz znaczeń i nastrojów, o jakim pojęcia nie mają i mieć nie mogą ludzie wymawiający to słowo w innych miastach lub w innych językach. W warszawskim „na pewno” rozbrzmiewa, zależnie od okoliczności, groźba lub prośba, pogarda lub szyderstwo, nadzieja lub zwątpienie, chwiejność lub moc charakteru. Odcień głosu, modulacja, akcent — oto, co decyduje o gwarze warszawskiej. Intonacja wyrażeń takich, jak „po co ta mowa” albo „nigdy w życiu”, zawiera w sobie częstokroć ekspresję zastępującą najgorsze przekleństwa lub błagalną pokorą. Intonacja — oto, co decyduje.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O ludziach , O nadziei , O charakterze

„Języki nordyckie rozróżniają cztery stopnie obcości. Pierwszy to cudzoziemiec, albo „utlänning”, obcy, którego uznajemy za człowieka, ale z innego miasta lub kraju. Drugi to framling – Demostenes po prostu odrzucił akcent z nordyckiego „främling”. To obcy, którego uznajemy za człowieka, ale z innego świata. Trzecim jest ramen, obcy uznawany za człowieka, lecz innego gatunku. Wreszcie czwarty, prawdziwie obcy, varelse. W tej klasie mieszczą się wszystkie zwierzęta, gdyż kontakt z nimi jest niemożliwy. Żyją, ale nie potrafimy odgadnąć celów, jakie skłaniają je do działania. Mogą być inteligentne, mogą być świadome, ale my nie potrafimy się o tym przekonać.”

Orson Scott Card Saga Endera

Saga Endera, Mówca Umarłych

O zwierzętach

„Hitleryzm jest największą próbą – próbą nieporównywalną – jaką dane było podjąć judaizmowi. To, co daje antysemityzmowi hitlerowskiemu akcent niepowtarzalny i stanowi, w pewien sposób, o jego oryginalności, jest bezprecedensowa sytuacja, w jakiej postawił on świadomość żydowską. Żałosny los bycia żydem stał się czymś nieuchronnym. Żyd jest połączony ze swym judaizmem w sposób nieunikniony.”

Emmanuel Lévinas (1906–1995) filozof francuski narodowości żydowskiej

Źródło: Actualité de Maïmonide w Paix et droit, 1935

O losie

„To właśnie zaburzenia wywołują emocje, nagłe skupienie czy zwrócenie uwagi. Nawet w regularnym 13-zgłoskowcu, kiedy poeta złamie rytm dla pewnej logiki myśli, albo odwrotnie, gdzie indziej postawi akcent, to miejsce natychmiast staje się ważne.”

Stanisław Radwan (1939) polski kompozytor

Źródło: Tryton w miejsce kwinty, „Przekrój” nr 9, 1 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112640.html

O myślach , O myśleniu

„W Warszawie, w kamienicy przy Grójeckiej 104, odnalazł ojca.
Perec Willenberg, artysta – przed wojną uczył rysunku w częstochowskim gimnazjum, prowadził renowacje zabytkowych synagog – udawał niemowę. Z obawy, aby jego pochodzenia nie zdradził zły akcent, Jako Baltazar Pękosławski prowadził pracownię, malował święte obrazy na zamówienie, to było źródłem utrzymania.
Jego Jezus Miłosierny z twarzą pozującego mu Samuela do dziś wisi w kościele św. Stanisława w Siedlcach. Zachował się również Jezus Miłosierny, namalowany węglem na sklepieniu piwnicy kamienicy przy Marszałkowskiej 60 w pierwszych tygodniach Powstania.
W przeciwieństwie do ojca Samuel mówił po polsku bez akcentu i miał tzw. dobry wygląd, który pozwalał poruszać się ulicami pod fałszywym nazwiskiem. Jego aryjskie personalia brzmiały: Ignacy Popow (Popow to było panieńskie nazwisko matki).
W filmie Nekandy – Trepki Willenberg mówi: „Bałem się. Wiedziałem, że ze strony Niemców nic mi nie grozi, bo oni nie są w stanie rozpoznać, że jestem Żydem. Kimś, kto mógł rozpoznać we mnie Żyda, mógł być tylko Polak.””

Samuel Willenberg (1923–2016)

O wojnie , O zachowaniu , O matce , O wyglądzie

„Teraz, dzięki znajomości angielskiego, czuję się o wiele swobodniej. I cieszę się, że nikt już nie narzeka na mój akcent.”

Penélope Cruz (1974) aktorka hiszpańska

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54046

„Roza – Jego głos miał tę sama cudowną niskość, ten sam akcent… tylko wszystko było zimniejsze. – Zapomniałaś o mojej pierwszej lekcji: Nie wahaj się.”

Richelle Mead Akademia wampirów

Akademia wampirów (Dialogi)

„Mówienie po polsku sprawia mi wielką frajdę – choć nie wiem, czy widzom, którzy widzieli film, spodobał się mój akcent. Dla mnie język polski jest jednym z najpiękniejszych – miękki, pełen uroczej melodyki, rytmu, różnych intonacji. Nie wiem, czy mówię na tyle dobrze, bym kiedykolwiek mogła zagrać Polkę, ale chętnie powtórzyłabym doświadczenie i zagrała Czeszkę mieszkającą w Polsce!”

Anna Geislerová (1976) aktorka czeska

Źródło: Wywiad, 22 kwietnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64903

„Nauczyłem się mówić po polsku, chciałem zniwelować do maksimum akcent, ale nie po to, by się pozbyć śląskości, tylko dlatego, że język jest podstawowym narzędziem pracy aktora. Mogę zagrać Ślązaka, w śląskim filmie, teatrze, ale też mogę mówić piękną poezję w języku polskim.”

Piotr Polk (1962) polski aktor

Źródło: Ja nie zrezygnowałem ze Śląska i nigdy nie zrezygnuję, „Dziennik Zachodni” nr 40, 18 lutego 11 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/111333.html

„Każde pokolenie ma swój, charakterystyczny sposób wymowy. Dawne formy zanikają. Zastanawiam się, jakiego typu akcent będą miały moje dzieci. A także wnuki kiedyś, w przyszłości.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O dzieciach , O przyszłości

„Niektórzy ludzie skarżą się, że moja twórczość kładzie zbyt duży akcent na obraz, zamiast skupiać się na narracji. Staram się zachować równowagę między tymi elementami. Wierzę jednak w obraz. Wierzę w to, że obraz jest w stanie wryć się w twoją podświadomość. To dla mnie naprawdę ważne, ponieważ moje filmy – w odróżnieniu od tego, co proponuje Hollywood – są eksperymentalnymi produkcjami.”

Gaspar Noé (1963) francuski reżyser, scenarzysta, operator i aktor filmowy

Źródło: Narkotyczny sen Gaspara Noé, 25 stycznia 2011 http://film.interia.pl/gwiazdy/gwiazda/gaspar-no/wywiady/news/wywiad,10913,1587623

O ludziach , O zachowaniu , O gwiazdach , O snach

„Moja rodzina jest pochodzenia żydowskiego, moi dziadkowie urodzili się tutaj – pod ówczesnym Breslau. Ja sam dorastałem w Australii i zastanawiałem się, dlaczego mój ojciec ma niemiecki akcent i jak się tam znaleźliśmy. Mojego ojca wyrzucono z Uniwersytetu Berlińskiego, udał się do Francji, gdzie przyłączył się do Partii Komunistycznej, bo tylko w ten sposób mógł walczyć z nazistami. Później zajmował istotne stanowisko w Ruchu Oporu, wywiózł wiele żydowskich dzieci z Francji. To jest moja ulubiona część historii: partnerem mojego ojca był Marcel Marceau. Razem, przebrani za zakonnice, przerzucali dzieci przez granicę. Dorastałem z tym wszystkim w głowie i zawsze chciałem wiedzieć: dlaczego? Co się stało? Kim jest ten cały Hitler? I nadal nie wiem. Można przeczytać tysiąc książek na ten temat i nie znajdzie się odpowiedzi.”

Philippe Mora (1949) australijski filmowiec

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68151

O dzieciach , O książkach , O rodzinie , O historii

„W tej chwili teatr znajduje się na niebezpiecznym i nieprzyjemnym zakręcie. Ta biologia, obscena, brutalność… Nie żeby mnie to gorszyło, bo mnie już nic nie jest w stanie zgorszyć, ale nie akceptuję tego. Teatr, do którego wstępowałem, to był wspaniały świat. Wtedy liczyły się przede wszystkim wielkie kreacje aktorskie. Dziś już takie zdarzają się rzadko. Teraz kładzie się akcent na inscenizację i filozofię, która ma się do teatru nijak. To zaczyna górować i osłabiać środki aktorskiego wyrazu.”

Jerzy Nowak (aktor) (1923–2013) aktor polski

Źródło: „Życie Warszawy”, 22 marca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrjest.htm

O życiu , O świecie

„Młody i zdrowy mężczyzna ma cały wachlarz możliwych przebudzeń. Najprzyjemniejsze, gdy całują cię w ucho i mówią: „Kochanie… dziękuję, to była niezapomniana noc…”.
Co ciekawe, może to być również wariant najstraszniejszy, tylko wtedy czuły głos jest głosem męskim i ma kaukaski akcent.”

Siergiej Łukjanienko (1968) rosyjski pisarz

Kochać się , O nocy

„Przy tej okazji nieraz wprowadza się nawet treści zupełnie obce. Znam księdza, któremu przyszło do głowy, żeby tuż przed prefacją zachęcać wiernych do uświadomienia sobie, za co też w swoim życiu chcą dzisiaj Panu Bogu podziękować. To taki akcent osobisty, prawda, wprowadzający nas od razu w modlitewne ciepełko… A mnie się wtedy zawsze przypomina ten ksiądz francuski, co to ku wielkiemu zdumieniu polskiego dziennikarza wplótł w kanon dziękczynienie za swój nowy samochód. Różnica jest już tylko w skali.”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Oślica Balaama, str. 39, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O Bogu , O prawdzie , O samochodach