Cytaty z książki

Miłość w czasach zarazy

„To nie śmierć, ale właśnie życie nie ma granic.”

„Mądrość przychodzi wtedy, kiedy nie jest już nam do niczego przydatna.”

„Miłość jest miłością o każdej porze i w każdym miejscu, ale im bliżej śmierci, tym bardziej jest intensywna.”

„Kto nie ma pamięci, ten niech ją sobie stworzy na papierze.”

„Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre i dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.”

„Łatwe szczęście nie może trwać zbyt długo.”

„Śmierć nie ma wyczucia śmieszności.”

„Trzeba dużo przeżyć, aby poznać prawdziwą naturę mężczyzny.”

„Czas starości nie jest płynącym po równi potokiem, ale bezdenną cysterną, z której wycieka pamięć.”

„Bezkresna dal, dzieląca go od tego nieuchwytnego głosu, spowodowała w nim upadek ducha.”

„Mieć kogoś, kto by mnie rozumiał – oto moja jedyna potrzeba życiowa.”

„Istoty ludzkie nie rodzą się raz na zawsze w dniu, w którym matki wydają je na świat, ale życie zmusza je do ponownego i wielokrotnego rodzenia samych siebie.”

„Każdy jest panem swojej własnej śmierci, jedyne więc, co jesteśmy w stanie zrobić, to pomóc człowiekowi umrzeć bez lęku i bólu, gdy wybije godzina.”

„Nie ma większego wstydu i większego poniżenia jak odmowa.”

„Każde lekarstwo jest trucizną, a siedemdziesiąt procent normalnej żywności przyspiesza śmierć.”

„Nie popędzaj czasu, poczekajmy co nam przyniesie.”

„Lancet jest koronnym dowodem klęski medycyny.”

„Śmierć nie jest wyłącznie stałą możliwością, jak to zawsze odczuwał, ale bezpośrednią rzeczywistością.”

„Muzyka jest bardzo ważna dla zdrowia.”