
„Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.”
Inne cytaty
Źródło: Lilla Weneda (prolog), 1840
Lilla Weneda. Tragedia w pięciu aktach – utwór historiozoficzny napisany przez Juliusza Słowackiego w roku 1839, a wydany w 1840 w Paryżu. Tragedia pisana częściowo wierszem białym, częściowo rymowanym. Została wystawiona 23 czerwca 1863 w teatrze Skarbkowskim we Lwowie. Po raz pierwszy utwór był wydany wraz z listem do Zygmunta Krasińskiego, wierszem List do Aleksandra H. i Grobem Agamemnona. Stanowił inspirację malarską dla m.in. Jacka Malczewskiego i Ferdynanda Ruszczyca. Miał też wpływ na twórczość Antoniego Langego , Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej , a także prawdopodobnie na Stanisława Wyspiańskiego, Adama Asnyka, Marii Konopnickiej.
„Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.”
Inne cytaty
Źródło: Lilla Weneda (prolog), 1840